ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ»
Άλλη μία επιβεβαίωση ότι η πόλη μας κρατά ζωντανό το κύτταρό της έρχεται από τη δράση του Συλλόγου Αποφοίτων Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας «Μαρία Κάλλας».
Σε μια κοινωνία σοκαρισμένη, που εξοστρακίζει τα παιδιά της σε έναν ανελέητο αγώνα βιοπορισμού, οι νέοι της Καλαμάτας επιμένουν σε δράσεις αλληλεγγύης και Πολιτισμού. Δεν περιμένουν τίποτα από κανέναν, δε χάνουν χρόνο με το να ζητούν, αντίθετα τον αξιοποιούν δημιουργικά. Μιλήσαμε, λοιπόν, με τον πρόεδρο του Συλλόγου Γιώργο Ηλιόπουλο, ο οποίος και υποστηρίζει: «Ό,τι δε μας αρέσει, προσπαθούμε να το αλλάξουμε, άλλωστε η τέχνη είναι και μια μεγάλη θεραπεία για τον καθέναν από εμάς, μια διέξοδος από τα προβλήματα. Η απάντηση σε πολλά προβλήματα είναι ο πολιτισμός, η τέχνη. Δε γνωρίζω αν αυτό το σκεπτικό είναι και το σωστό, αλλά με αυτό προχωράμε. Όποιες και αν είναι οι δυσκολίες, αντιμετωπίζονται με καλή διάθεση και όρεξη για δουλειά, με ένα χαμόγελο και με μια βαθιά ανάσα…».
-Για ποιο σκοπό δημιουργήθηκε ο σύλλογος;
Όπως αναφέρει και το καταστατικό μας, δημιουργήθηκε για να ενισχύει το Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας σε πρώτο επίπεδο και εν συνεχεία για να δημιουργεί πολιτιστικές εκδηλώσεις. Από εκεί και πέρα, σκοπός μας είναι, μετά από 5 χρόνια που υπάρχουμε ως σύλλογος, να γίνουμε σημείο αναφοράς στην Καλαμάτα αλλά και ευρύτερα, για τον πολιτισμό και τις τέχνες, για οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
Το φάσμα που καλύπτουμε μεγαλώνει συνεχώς. Ξεκινήσαμε με ρεσιτάλ βιρτουόζων, συνεχίσαμε με θεατρικές παραστάσεις, μετά με ανοιχτά σεμινάρια τεχνών (φωνητικής, γλυπτικής, οργανολογίας, κλασικών κρουστών), μουσικο- θεατρικές παραστάσεις, εικαστικές εκθέσεις και πολιτιστικά διήμερα.
Επίσης, είμαστε αποκλειστικοί χορηγοί των συναυλιών των μαθητών της Γ’ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας, καθώς και αρωγοί σε πλήθος εκδηλώσεων. Όπως καταλαβαίνετε, ο σκοπός μας εξυπηρετεί τις ανάγκες μας και μεταβάλλεται. Πάντοτε, όμως, έχοντας ως γνώμονα το μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα μας, ως βάση τις τέχνες και την αγάπη που έχουμε προς το σχολείο που αποφοιτήσαμε.
-Η ανάγκη της έκφρασης ολοκληρώνεται μέσα από το σύλλογο;
Εν μέρει μπορούμε να πούμε πως ναι. Ο σύλλογος υπάρχει για να δίνει βήμα σε όποιον έχει κάτι να πει ή να εκφράσει μέσα από την τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της. Αυτό θέλουμε και αυτό ελπίζουμε να συμβαίνει. Η ανάγκη της έκφρασης, ωστόσο, δεν είναι κάτι που ολοκληρώνεται, ούτε μπορεί να ολοκληρωθεί. Είναι κάτι που μεγαλώνει και εξελίσσεται, κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Ίσως είναι ένας κύκλος που κάθε φορά που κλείνει ανοίγει ένας καινούργιος. Στον κάθε «κύκλο» μπαίνει και η έκφραση. Κάθε κύκλος, λοιπόν, έχει το δικό του χρώμα, τη δική του γεύση, αν θέλετε, το δικό του μέγεθος και διάρκεια. Σημασία έχει πως στο σύλλογό μας, όπως και αν είναι ο κύκλος αυτός, είναι καλοδεχούμενος.
-Πέντε χρόνια δράσης… τι είναι αυτό που δεν έχετε καταφέρει ακόμα να κάνετε;
Πέρασαν κιόλας 5 χρόνια, πολύ γρήγορα. Δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη. Έχουμε κάνει αρκετά πράγματα, ορισμένα εκ των οποίων, πραγματικά, τώρα που τα βλέπουμε, φαντάζουν αδύνατα.
Τι δεν έχουμε καταφέρει λοιπόν… Νομίζω πως δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να βρούμε ένα χώρο στον οποίο θα μπορούμε να κάνουμε πρόβες. Είτε συναυλιών είτε θεατρικών παραστάσεων. Μας έχει παραχωρηθεί ένα υπέροχο βαγόνι στο Πάρκο του ΟΣΕ από το Δήμο, όταν όμως χρειάζεται να κάνουμε πρόβες τριάντα ατόμων, όπως για παράδειγμα το καλοκαίρι που μας πέρασε, δεν μπορεί να γίνονται εκεί, όχι μόνο εξαιτίας της φασαρίας ή των βλεμμάτων των αδιάκριτων, αλλά και εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Όσο για τις χειμερινές εκδηλώσεις, ούτε λόγος, όπως καταλαβαίνετε.
Σε γενικές γραμμές, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως, ως σύλλογος, συχνά αναλαμβάνουμε τα δυσκολότερα των εγχειρημάτων και τα καταφέρνουμε πάντα ως τώρα. Είτε αυτό είναι εκθέσεις, είτε παραστάσεις, είτε συναυλίες, είτε πολλά άλλα πράγματα. Το πεδίο δράσης είναι εξαιρετικά ευρύ και ξεφεύγει από αυτό των τεχνών. Οπότε, θα σας απαντήσω με μια ατάκα της παράστασης που άνοιξε τον κύκλο των εκδηλώσεών μας προς τον κόσμο, αυτή της «Λυσιστράτης» του Αριστοφάνη, που ανεβάσαμε το καλοκαίρι του 2010: «Όπως με βλέπεις θα το κάνω!».
-Επόμενες δράσεις;
Στα άμεσα σχέδιά μας είναι η επιστροφή της εξαιρετικά επιτυχημένης μουσικό-θεατρικής παράστασης «Εξοχικόν Κέντρον ο Κυρ-Κάβουρας», που ανεβάσαμε στο Αμφιθέατρο του Κάστρου της Καλαμάτας το καλοκαίρι του 2011. Η παράσταση θα είναι στο ίδιο μοτίβο με την πρώτη. Αγαπημένα κομμάτια από ελληνικές ταινίες, ραμμένα με σκηνές του κινηματογράφου που όλοι γνωρίζουμε. Ζωντανή μουσική επί σκηνής, θέατρο, χορός, τραγούδι και ελπίζουμε πως ο κόσμος θα ανταποκριθεί, όπως και τις προηγούμενες φορές. Ακόμη ένα πλάνο, είναι μια έκθεση αφιερωμένη στη μεγάλη «Μαρία Κάλλας». Με την ευκαιρία των πέντε χρόνων ίδρυσης του Συλλόγου μας και τα τριάντα πέντε χρόνια χωρίς τη «Μαρία Κάλλας», θέλουμε να πραγματοποιήσουμε μια έκθεση για τη ζωή και το έργο της. Δε θα σας πω περισσότερα προς το παρόν, μιας και είναι ένα μεγάλο σχέδιο, που ακόμη βρίσκεται υπό σκέψη.
-Προβλήματα υπάρχουν;
Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι να μην τα παρατάμε ποτέ και πάντοτε να συνεχίζουμε. Σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο το να υπάρχουν καλές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη, πράγμα που ευτυχώς συμβαίνει με το δικό μας σύλλογο. Είμαστε, μπορώ να πω, σαν οικογένεια.
Διάφορα άλλα προβλήματα είναι τα οικονομικά, αλλά τέτοιες εποχές είναι πολύ δύσκολο να βρούμε χορηγούς για τις παραγωγές μας, οπότε κάνουμε χαμηλότερες παραγωγές ή βάζουμε κάποιο εισιτήριο, σε συνδυασμό με κάποια δωρεά σε ίδρυμα ή κοινωφελή οργανισμό. Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται πως δεν είναι καιρός για συλλόγους, για εκδηλώσεις και υπάρχει μια κατήφεια. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Όταν οι γύρω δε σε καταλαβαίνουν, όταν σου λένε «με αυτά θα ασχολούμαι τώρα; Εγώ δεν έχω να πληρώσω το ρεύμα μου κ.ά.». Η απάντησή μας, όμως, είναι πως ναι, τώρα που δεν έχουμε να πληρώσουμε το ρεύμα, τώρα που υπάρχει αυτό το κλίμα, αυτή η διάθεση, θα κάνουμε πράγματα για να το αλλάξουμε. Ό,τι δε μας αρέσει, προσπαθούμε να το αλλάξουμε. Άλλωστε, η τέχνη είναι και μια μεγάλη θεραπεία για τον καθέναν από εμάς, μια διέξοδος από τα προβλήματα. Η απάντηση σε πολλά προβλήματα είναι ο πολιτισμός, η τέχνη. Δε γνωρίζω αν αυτό το σκεπτικό είναι το σωστό, αλλά με αυτό προχωράμε. Όποιες και αν είναι οι δυσκολίες, αντιμετωπίζονται με καλή διάθεση και όρεξη για δουλειά, με ένα χαμόγελο και μια βαθιά ανάσα. Το να είσαι μέλος ενός συλλόγου, πόσο μάλλον να είσαι στο Διοικητικό Συμβούλιό του, είναι κανονική δουλειά, εξαιρετικά δύσκολη και, μάλιστα, χωρίς ωράριο. Ακούγεται ωραίο, αλλά αν δεν το έχεις δοκιμάσει, δεν ξέρεις πόσο δύσκολο είναι.
-Συνεργασίες με άλλους συλλόγους έχετε:
Πέρα από το Δήμο Καλαμάτας και την κοινωφελή επιχείρηση του Δήμου «Φάρις», τους οποίους και ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξη και τη στενή συνεργασία τα τελευταία χρόνια, έχουμε συνεργαστεί με τη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών του Σ. Ορνεράκη, όταν πριν από ένα έτος οργανώσαμε για πρώτη φορά στην Καλαμάτα μια εικαστική έκθεση των σπουδαστών της, στο Πνευματικό Κέντρο. Ήταν ανέλπιστη η χαρά μας για τη μεγάλη επιτυχία της. Τιμή μας ήταν που βρέθηκε στην πόλη μας για τα εγκαίνια ο ίδιος ο κ. Σπύρος Ορνεράκης.
Επίσης, έχουμε συνεργαστεί με τα Παιδικά Χωριά SOS και το Δημοτικό Παντοπωλείο. Σημαντική συνεργασία, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, είναι αυτή με το Κέντρο Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Ν. Μεσσηνίας, από το οποίο δόθηκε προς το σύλλογό μας τιμητική πλακέτα για την αρωγή του στο έργο τους, πράγμα που μας συγκίνησε πολύ.
Άλλες συνεργασίες είναι αυτές με την Επιτροπή Εθελοντών του Δήμου Καλαμάτας, το Σύλλογο των εν Αθήναις Διαβολιτσαίων κ.ά.
