Σαν τσουνάμι πέρασε ο Παναγιώτης Δούσης από το Βελιγράδι και σάρωσε όλα τα ρεκόρ σ’ αυτή τη σημαντική διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στις 7-8 Μαρτίου. Σε αυτή τη σημαντική διοργάνωση, η Ελλάδα συμμετείχε με 80 αθλητές και αθλήτριες, με εκπροσώπηση από 12 χώρες.
Ο Παναγιώτης Δούσης επέλεξε να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες συμμετοχής προγραμματίζοντας κανονικά το ταξίδι με την εθνική ομάδα για τη Σερβία (μετά το φόβο του κορωνοϊού).
Σε ρουτίνα εξελίσσεται πλέον για το Μεσσήνιο υπεραθλητή η κατάκτηση των πρώτων θέσεων σε διεθνείς αγώνες, όπου δεν υπάρχουν αντίπαλοι γι’ αυτόν.
Τα χρόνια φεύγουν, το ρολόι του χρόνου όμως γι’ αυτόν δείχνει να έχει σταματήσει. Όταν βρίσκομαι στην αφετηρία ενός αγώνα προσπαθώ να πω στον εαυτό μου ότι δεν είμαι αυτός με τις τόσες διακρίσεις, αλλά θεωρώ ότι είμαι ασήμαντος, για να είμαι ευτυχής με ό,τι πετύχω. Όταν τρέχω δεν βλέπω αν έχω 2, 5, ή 10 ή είμαι μόνος μου, δεν μάχομαι να κερδίσω τους αντιπάλους μου, μάχομαι να κερδίσω τον προηγούμενο καλύτερο εαυτό μου.
Έλαβε μέρος σε τέσσερα αγωνίσματα 800 – 1500 – 3.000 τρέξιμο και 3.000 βάδην, κερδίζοντας τέσσερα χρυσά μετάλλια, ενώ αναδείχθηκε για 5η χρονιά Βαλκανιονίκης στο κλειστό στίβο. Σχετικά για κάθε αγώνισμα στα 3 χλμ. βάδην στις 3 πρώτες στροφές μου έβγαλαν δύο κίτρινες κάρτες, για να μην δεχθώ 3η, αναγκάστηκα να μειώσω και να κερδίσω το χρυσό μετάλλιο. Στα δρομικά αγωνίσματα 800 – 1500 και 3000 πέτυχα νέα βαλκανικά ρεκόρ και στα 3, κατέρριψα το δικό μου ρεκόρ. Σχετικά με τους αγώνες έχω να πως ότι ήμουν προετοιμασμένος. Με τη βοήθεια ενός μεγάλου προπονητή του Παναγιώτη Πανωλόπουλου, από τη Χαλκίδα, έχοντας ακόμη δύο αθλητές, βρίσκεται κοντά μας.
Γνωρίζοντας τις δυνάμεις μου, μου λέει πόσο θα περνάω την κάθε στροφή, σε κάθε αγώνισμα, κι έτσι έρχονται τα ρεκόρ.
Τέλος, αθλητές, παράγοντες και θεατές αποθέωσαν τον Δούση, όταν τα μεγάφωνα του σταδίου έλεγαν πως αυτός ο άνθρωπος με σοβαρά προβλήματα υγείας, έχοντας αφαιρέσει ζωτικό του όργανο από το σώμα του να καταρρίπτει ένα και δύο και τρία ρεκόρ.
