Δασμοί στα ελληνικά λάδια και ελιές
Αν υλοποιηθεί η «Απειλή Τραμπ για δασμούς σε ελληνικά και ιταλικά λάδια και ελιές, σύμφωνα με τον Βασίλη Ζαμπούνη και την ιστοσελίδα olivenews.gr-, τότε θα αλλάξει ο χάρτης της παγκόσμιας ελαιοκομίας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα απόφαση 29 σελίδων, αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Άρα, το γεγονός είναι κατ’ αρχάς αδιαμφισβήτητο.
Με την απόφαση αυτή καθορίζεται μια συγκεκριμένη διαδικασία -η διαβούλευση θα διαρκέσει έως 13/1/2020-, μέσω της οποίας αναθεωρείται η προηγούμενη απόφαση από την οποία επιβαρύνθηκαν με δασμούς 25% μόνο τα ισπανικά λάδια και ελιές, ενώ τώρα η νέα απειλή αφορά και στις υπόλοιπες χώρες, όπως και το ύψος του δασμού που μπορεί να φτάσει έως και το 100%, όπως και μια ευρύτατη γκάμα αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων.
Η αγορά των Η.Π.Α. αποτελεί την «ατμομηχανή» του παγκόσμιου εμπορίου ελαιολάδου (με περίπου 300.000 τόνους) και επιτραπέζιας ελιάς (με περίπου 140.000 τόνους).
Οι αγορές αυτές άνοιξαν με πολλούς κόπους και επενδύσεις των εξαγωγέων, όπως και κονδύλια της Ε.Ε., είτε με τη μορφή επιδοτήσεων, της επιστροφής εξαγωγών/restitution, είτε ολοκληρωμένων εκστρατειών προώθησης της κατανάλωσης, άσχετα αν η Ελλάδα τα αξιοποίησε ελάχιστα. Όλα αυτά κινδυνεύουν να γκρεμιστούν αν οι δασμοί επεκταθούν σε όλα τα ευρωπαϊκά λάδια και ελιές.
Το πλήγμα για την ευρωπαϊκή ελαιοκομία θα είναι καίριο καθώς διανύουμε μια περίοδο:
-Με τιμές παραγωγού που συνεχώς υποχωρούν επί ενάμισι έτος, έχοντας φτάσει σε επίπεδα μη βιώσιμα, ειδικά για την υψηλού κόστους παραδοσιακή ευρωπαϊκή ελαιοκαλλιέργεια
-Οι μηχανισμοί της Ε.Ε. (ΚΑΠ και ειδικότερα οι συμβάσεις ιδιωτικής αποθεματοποίησης) αποδεικνύονται τελείως ανεπαρκείς
-Όλη η αλυσίδα αξίας, από την πρωτογενή παραγωγή έως τη μεταποίηση, συσκευασία, εμπόριο, εξαγωγές, με την ψυχολογία στο ναδίρ, θα γράψει για 2η συνεχή χρονιά οικονομικές ζημίες.
Η χαμένη Ευρώπη και οι κερδισμένες Τρίτες Χώρες
Τυχόν απόφαση, που θα συμπεριλάβει όλα τα ευρωπαϊκά ελαιόλαδα και ελιές, θα φέρει σε πλεονεκτική θέση τις 3ες χώρες (Τυνησία, Τουρκία, Μαρόκο, Αίγυπτο κ.ά.), που διαθέτουν ήδη ένα σημαντικό μερίδιο 40% του διεθνούς εμπορίου ελαιολάδων και 60% επιτραπέζιων ελιών.
Πέρυσι η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλλε δασμούς -και μάλιστα χαμηλότερους από το τωρινό 25%- σε μια κατηγορία ισπανικών μαύρων επιτραπέζιων ελιών. Το πλήγμα στις ισπανικές εξαγωγές ήταν τεράστιο και από τις ποσότητες που έχασαν οι Ισπανοί:
-τα 2/3 «εξατμίστηκαν» καθώς μειώθηκαν οι συνολικές εισαγωγές
-από το υπόλοιπο 1/3 ωφελήθηκαν κυρίως οι 3ες χώρες (Αίγυπτος και Μαρόκο), ενώ η Ελλάδα ωφελήθηκε μόνο το 0,7%, κάπου 100 τόνους
Αν όλα αυτά -και πολλά άλλα στην περιοχή μας- συμβαίνουν τυχαία ή όχι, ας το απαντήσουν οι ειδικοί σε θέματα διεθνούς γεωπολιτικής, που μπορούν να ερμηνεύσουν τη στρατηγική Τραμπ και υπό άλλο πρίσμα, πέραν του καθαρά εμπορικού.
Η συγκυρία του ταξιδιού του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ
Τις προηγούμενες ημέρες ο κ. Μητσοτάκης συνάντησε τον Αμερικανό πρέσβη στο πλαίσιο της προετοιμασίας του επίσημου ταξιδιού του στις ΗΠΑ, αρχές Ιανουαρίου, οπότε και θα συναντήσει, μεταξύ άλλων, τον πρόεδρο Τραμπ. Η συγκυρία είναι «εκρηκτική» καθώς 13 Ιανουαρίου λήγει η περίοδος υποβολής προτάσεων για διαβούλευση της πρότασης/απόφασης του υπ. Εμπορίου.
Το ερώτημα είναι: το ελαιόλαδο, οι επιτραπέζιες ελιές καθώς και τα άλλα ελληνικά προϊόντα που τώρα απειλούνται με την επιβολή δασμών, υπάρχουν στην ατζέντα του πρωθυπουργού και της ελληνικής αποστολής; Εδώ οι γνώμες διχάζονται.
Ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ποια εισήγηση έχει κάνει; Μήπως θα έπρεπε να ενδιαφερθεί και ο ομόλογος του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ, του κ. Ross, δηλ. ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης;
