«Αποτελεί χρέος και αναγκαιότητα η εμπλοκή του Δήμου μας στην τεράστια αυτή υπόθεση για το λαό και τον τόπο, στην οργάνωση των διαδικασιών ενημέρωσης, διαβουλεύσεων, μελέτης και λήψης αποφάσεων σε συνεργασία με την Περιφέρεια και το αρμόδιο υπουργείο για τα μεγάλα προβλήματα στον ελαιοκομικό τομέα πριν… μετατραπούν σε θύελλες», τονίζει σε επιστολή του προς το δήμαρχο Τριφυλίας, Γιώργο Λεβεντάκη, με θέμα «Προβλήματα στον Ελαιοκομικό τομέα» ο πρόεδρος της Κοινότητας Ελαίας, Άρης Σκλάβος.
Η επιστολή του κ. Σκλάβου, που παράλληλα κοινοποιείται στον αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, Στάθη Αναστασόπουλο, τη ΔΑΟΚ Τριφυλίας, τους επικεφαλής παρατάξεων του Δήμου Τριφυλίας, τον αντιδήμαρχο Αγροτικής Ανάπτυξης και Αγροτικής Παραγωγής Τριφυλίας, Αλέκο Κουτρουμπή, το Δημοτικό Συμβούλιο Τριφυλίας, αγροτικούς συλλόγους και τοπικά ΜΜΕ, έχει ως εξής: «Αξιότιμοι κύριοι, η Τριφυλία και ο Δήμος Τριφυλίας συνθέτουν, οικοδομούν την εικόνα και την ταυτότητά τους, σχεδόν αποκλειστικά, με βάση την ελιά, τους ελαιώνες και την ελαιοκομία… πολυεπίπεδα! Τόπος-χώρος, κοινωνία-λαός, είναι άρρηκτα δεμένα, συνυφασμένα από άποψη περιβάλλοντος και φύσης, ιστορίας και παράδοσης, οικονομίας και κοινωνίας, με την ελιά και το λάδι. Γι’ αυτό έχουμε χρέος υπεύθυνης παρουσίας στα φλέγοντα αυτά ζητήματα ζωής του λαού και του τόπου μας. Οφείλουμε, ως τοπική αυτοδιοικητική αρχή, ως τοπική εξουσία, ως Δήμος, να δουλέψουμε και να διαμορφώσουμε ξεκάθαρες θέσεις στα μείζονα αυτά θέματα, που αφορούν στην παραγωγική μας υπόσταση. Συνεργαζόμενοι με αρμόδιους φορείς, υπηρεσίες, επιστημονικά ιδρύματα, καθώς και με υπερκείμενες δομές διοίκησης και αυτοδιοίκησης, κινητοποιώντας παραγωγικές και επιστημονικές οργανώσεις, προσωπικότητες και επαγγελματικές ομάδες. Με την παρούσα επιστολή μου επιθυμώ ειλικρινά να θέσω ένα συνεχώς διευρυνόμενο προβληματισμό για τα πολυποίκιλα προβλήματα του τομέα, κυρίως όμως το μέγα-όπως διαμορφώνεται- θέμα της προστασίας της ποιότητας του προϊόντος σε πρωτοβάθμιο καλλιεργητικό επίπεδο.
Οι τελευταίες άσχημες εμπειρίες στην περιφέρειά μας και ιδιαίτερα στην περιοχή μας (περίοδος του 2018), η φετινή άθλια κατάσταση που προέκυψε στην Κρήτη και αλλού, δεν κρούουν απλώς τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά –θεός να με διαψεύσει-ξεχειλίζουν το ποτήρι… φωνάζουν και απαιτούν τη δράση μας πριν να είναι πολύ πολύ αργά. Δύο τουλάχιστον παράγοντες, που εν πρώτοις συνθέτουν το πρόβλημα ποιότητας σε επίπεδο καλλιέργειας είναι: Α) Η καταπολέμηση του δάκου, Β) Η (μολυσματική) επέλαση του γλοιοσπορίου.
Α. Καταπολέμηση του δάκου
Η αμφισβήτηση πλέον της μεθόδου παρατήρησης, επέμβασης και ελέγχου του εντόμου έχει πλέον λάβει διαστάσεις μεγάλες και κατά τρόπο επίσημες. Οι αποδεδειγμένες αστοχίες του προγράμματος και στην περιοχή μας και σε όλη την Ελλάδα, διευρύνουν τα ερωτήματα, τον προβληματισμό και μέσα στους επιστημονικούς χώρους για μια επαναπροσέγγιση-αναδιάταξη-αναβάθμιση της μεθόδου, αλλά και της οργάνωσης εφαρμογής των επεμβάσεων καταπολέμησης των πληθυσμών του εντόμου. Είναι ανάγκη ενσωμάτωσης στη μέθοδο των νέων τεχνολογιών, ηλεκτρονικών δεδομένων, επιστημονικών φυτοπροστατευτικών εφευρέσεων και περιορισμών. Οι κλιματολογικές διαφοροποιήσεις, οι καταργήσεις κυκλοφορίας σκευασμάτων φυτοπροστασίας, τα νέα σκευάσματα, οι αναπτυσσόμενες ανεκτικότητες, τα νέα ψηφιακά δεδομένα και κατακτήσεις drones κ.τ.λ., επιβάλλουν: 1. Προσαρμογές που θα προκύψουν από βαθιά μελέτη που πρέπει εμείς οι παραγωγοί και οι αυτοδιοικητικοί να διεκδικήσουμε από την Πολιτεία… έγκυρα, επιτακτικά και έγκαιρα. 2.Τα συνεχώς μεταβαλλόμενα στοιχεία και δεδομένα-ποσοτικά, αριθμητικά, μορφολογικά- της καλλιέργειας συνηγορούν και απαιτούν αναδιανομές, ανακατανομές, επαναδιαμόρφωση του εθνικού περιφερειακού τοπικού χάρτη της οργάνωσης και κατανομής χρηματικών πόρων, υλικών μέσω πιστώσεων. Μια ανάγνωση του εθνικού πίνακα του χάρτη κατανομής πόρων βάζει ερωτήματα και προβληματίζει, φωνάζει! Η Περιφέρεια Πελοποννήσου, π.χ., έχει το μισό σχεδόν της κατανομής της Κρήτης… χωρίς να έχει υποδιπλάσιο αριθμό δένδρου και παραγωγής. Τολμώ να πω ότι είναι εφάμιλλοι οι αριθμοί. Αυτό πρέπει να οδηγήσει στον αναγκαίο κεντρικό και κατιόντα εξορθολογισμό σε Περιφέρειες, περιφερειακούς νομούς, Δήμους, πρώην Δήμους, δημοτικά διαμερίσματα, περιοχές, οικισμούς, και , συνακόλουθα στον επαναπροσδιορισμό: Των ποσοτήτων διαλύματος εφαρμογής ψεκασμών. Των αριθμών των επεμβάσεων. Την ορθολογικότερη οργάνωση παρακολούθησης. Τον έλεγχο-απολογιστική διαδικασία, η οποία μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχει υποβαθμιστεί, για να μην πούμε… εξαφανιστεί.
Β. Η (μολυσματική) επέλαση του γλοιοσπορίου
Ήτανε στραβό το κλίμα… το έφαγε και το γαϊδούρι! Η ευρεία διάδοση του μύκητα και η ευρεία μόνιμη εγκατάσταση και δράση της ασθένειας, απαιτούν-επιβάλλουν εγρήγορση, ενημέρωση και δραστική αντιμετώπιση. Οι ανακοινώσεις, οι περιγραφές, οι ρηχές και ενίοτε επικοινωνιακού τύπου προσεγγίσεις από ειδικούς και πολιτευόμενους είναι απλά οδηγίες προς ναυτιλλομένους! Η άποψη πολλών επιστημόνων αλλά και έμπειρων και επαϊόντων παραγωγών είναι συνεργασία και δράση: της επιστημονικής κοινότητας, των παραγωγικών φορέων, της φαρμακοβιομηχανίας, των φορέων διοίκησης με το συντονισμό φυσικά της παραγωγικής τοπικής κοινότητας και των αυτοδιοικητικών εκπροσώπων της, του Δήμου μας δηλαδή που θα επεκταθεί στις περιφέρειες και στο υπουργείο. Να διαμορφωθεί πρόταση-πρόγραμμα χρηματοδότησης δράσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναλόγου περιεχομένου, έκτασης και εφαρμογής. Η οποιαδήποτε υποβάθμιση – κατά την άποψή μου – της υπόθεσης αυτής αποτελεί μοιραίο εφησυχασμό, που θα πληρώσουμε άμεσα και διαχρονικά. Κύριοι, η απαξίωση της ποιότητος του προϊόντος, εκτός των μεγάλων και αυτονόητων επιπτώσεων στο εξαιρετικής ποιότητας και λαμπρής φήμης και ακτινοβολίας ελαιόλαδό μας…
Ανοίγει, όμως, περαιτέρω την όρεξη και τη συντηρεί σ’ εκείνους που σπεκουλάρουν στην κακοποίηση του ονόματος, στη δυσφήμηση και μοιραία στην πτώση της τιμής, και ακόμα σ’ αυτούς τους “Ευρωπαίους ιθύνοντες” που υιοθετούν προτάσεις περιστασιακών και κερδοσκόπων για «νομιμοποίηση εισαγωγών ελαιολάδου» από Τρίτες χώρες, Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή κ.τ.λ., και όλα αυτά με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της ελαιοκαλλιέργειας.
Κλείνοντας, ένα ολόκληρο –σπουδαίο και ογκώδες – κεφάλαιο είναι: Τα ζητήματα διαχείρισης των εργατών γης, των συνθηκών και των οικονομικών δεδομένων, εις την διαμόρφωση του κόστους. Τα θέματα περιβάλλοντος και αξιοποίησης των υποπροϊόντων. Φορολογικά και εμπορικά ζητήματα. Ζητήματα προβολής και διαφήμισης. Για όλα τα παραπάνω είναι πεποίθησή μου- και πολλών άλλων συμπατριωτών μας- ότι αποτελεί χρέος και αναγκαιότητα η εμπλοκή του Δήμου μας στην τεράστια αυτή υπόθεση για το λαό και τον τόπο, στην οργάνωση των διαδικασιών ενημέρωσης, διαβουλεύσεων, μελέτης και λήψης αποφάσεων σε συνεργασία με την Περιφέρεια και το αρμόδιο Υπουργείο Για τα μεγάλα προβλήματα στον ελαιοκομικό τομέα πριν μετατραπούν σε θύελλες».
Του Ηλία Γιαννόπουλου
