Εκτός από αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ, και μάλιστα πολύ στοχευμένα, είχα πάψει τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ τηλεόραση. Ενημερωνόμουν και λόγω δουλειάς από sites, που «τρέχουν» πιο άμεσα. Ο κορωνοϊός άλλαξε, όμως, τα δεδομένα και όντας πολλές ώρες στο σπίτι οι περισσότεροι, παρακολουθούμε εναγωνίως τα τεκταινόμενα.
Σε κανάλι, λοιπόν, πανελλαδικής εμβέλειας άκουσα, πρώτα, τηλεοπτική διαφήμιση από ένα super wow επώνυμο ενεχυροδανειστήριο, ότι αγοράζει τα κοσμήματα χρυσού σε τιμή ανάλογη της αξίας τους και όχι χύμα ως μέταλλο, ως είθισται. Η διαφήμιση μου έφερε στο νου την εποχή των αλλεπάλληλων και επώδυνων για τη χώρα μας μνημονίων, οπότε αυτά τα καταστήματα ξεπηδούσαν σαν μανιτάρια, υφαρπάζοντας όχι μόνο χρυσές λίρες, αλλά και κοσμήματα συναισθηματικής αξίας, όπως και ασημικά, σε τιμές που Κύριος οίδε.
Πριν γυρίσω να δω την εικόνα της διαφήμισης, είχαν περάσει από το μυαλό μου όλες οι παραπάνω μαύρες εικόνες, οι οποίες με οδήγησαν να σκεφτώ – με προβολή στο μέλλον -ότι το πλέον πιθανό είναι να ξαναμπούμε οσονούπω στην εποχή ενός ατελεύτητου μνημονίου, αφού η Ευρώπη ή, μάλλον, η Γερμανία για να ακριβολογούμε, δε δείχνει, αφενός, αλληλεγγύη προς τα υπόλοιπα πληττόμενα από την κρίση κράτη και, αφετέρου, η Ελλάδα με το τεράστιο ήδη χρέος στις πλάτες και την εύθραυστη οικονομία της, είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει, αν συνεχιστεί τούτη η κρίση τους επόμενους μήνες.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, το κράτος, η κυβέρνηση, έχει ιερό χρέος να υπερασπίσει ό,τι απέμεινε στα σεντούκια των νοικοκυριών και όχι να αφήσει να γίνουν βορά στα χέρια κάποιων επιτηδείων, που, λειτουργώντας νόμιμα αλλά όχι ηθικά, οικειοποιούνται χωρίς αιδώ την εναπομείνασα περιουσία των πολλών, την οποία νόμιμα πάλι εξάγουν στο εξωτερικό θησαυρίζοντας.
Η κυβέρνηση μπορεί να το πράξει, όπως έκανε πρόσφατα και με τις εισπρακτικές εταιρείες, στις οποίες έβαλε «λουκέτο» και τις απενεργοποίησε λόγω κορωνοϊού. Θα πρέπει να το πράξει για να μην επαναληφθούν «νόμιμα» σκηνές από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν τα πράγματα ξεφύγουν οικονομικά.
Επειδή, μάλιστα, είμαστε στην εποχή των αναστολών λειτουργίας επιχειρήσεων, συμβάσεων εργασίας, του περιορισμού των μετακινήσεων κ.λπ, τι πιο εύκολο για την κυβέρνηση να θέσει σε αναστολή και τη λειτουργία των ενεχυροδανειστηρίων για όσο διάστημα διαρκέσει η κρίση; Επιβάλλεται να το πράξει για να περιφρουρήσει τους πολίτες που μέσα στον πανικό τους θα σπεύσουν να ανταλλάξουν όσο όσο ό,τι τους απέμεινε. Στους παραβάτες, δε, ενεχυροδανειστές να δημεύεται η περιουσία και να δίδεται στο υπουργείο Υγείας για ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ζήτημα πολιτικής βούλησης είναι και μόνο.
Του Δημήτρη Γιατράκου
