Όλη την αλήθεια για το Βιολογικό Καθαρισμό Γαργαλιάνων παρουσιάζει ο πρώην αντιδήμαρχος και νυν δημοτικός σύμβουλος Τριφυλίας, Γιάννης Αδρακτάς, σε κείμενό του με θέμα «Βιολογικός Γαργαλιάνων: παραμένει το πιο εμβληματικό έργο της Τριφυλίας;».
Σε αυτό αναφέρει το ιστορικό του έργου και σημειώνει πως το έγγραφο της Τεχνικής Γραμματείας Λυμάτων – ΜΟΔ διαψεύδει την κινδυνολογία της Δημοτικής Αρχής Λεβεντάκη και των συνεργαζόμενων παρατάξεων, ενώ κάνει λόγο για ανεύθυνη και ελλιπή αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού θέματος.
Το κείμενο του κ. Αδρακτά έχει ως εξής: «Βιολογικός Γαργαλιάνων: παραμένει το πιο εμβληματικό έργο της Τριφυλίας;
Ιστορικό
- Την 1η/1/2011 ο Δήμος Τριφυλίας με δήμαρχο τον κ. Κ. Κόλλια παρέλαβε το θέμα (το οποίο ξεκίνησε το 1991 επί δημαρχοντίας Κ. Κατρίτση και συνεχίστηκε από τις επόμενες Δημοτικές Αρχές των δημάρχων κ. Μπουντά και Καλοφωλιά του τ. Δ. Γαργαλιάνων). Πλήρωσε με ίδιους πόρους τους μελετητές με ένα ποσό πάνω από 200.000 ευρώ και προσπάθησε να το φέρει στην επιφάνεια.
- Κατέθεσε πρόταση στο ΕΣΠΑ (άνοιξη 2011), εν γνώσει του με όχι πλήρη φάκελο, εξαντλώντας την πιθανότητα να εξασφαλίσει την ένταξή του ή να κερδίσει χρόνο ολοκληρώνοντας τις μελέτες και τις εγκρίσεις, που απαιτούνταν.
- Το 2012 έως τέλος του 2014, με προγραμματική σύμβαση, το έργο παραδόθηκε στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, που για τρία χρόνια δεν έκανε τίποτα. Δηλαδή δεν ολοκλήρωσε τις μελέτες και δεν ενέταξε το έργο σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα.
- Το Δεκέμβριο του 2014 η τότε νέα Δημοτική Αρχή του δημάρχου κ. Κατσίβελα, παίρνοντας την τύχη του έργου στα χέρια της, ήρθε σε συνεννόηση με τη Μελετητική Εταιρεία και ξεκίνησε αγώνα δρόμου για την ωρίμανση του έργου. Το περιεχόμενο του έργου αποτυπώθηκε στην υπ’ αρ. 1/2015 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας και περιείχε το Εσωτερικό Δίκτυο της πόλης των Γαργαλιάνων, τον Αγωγό Μεταφοράς στο Βιολογικό, τη Μονάδα του Βιολογικού (Ε.Ε.Λ.) και τον Αγωγό Διάθεσης. Η Μονάδα του Βιολογικού διαστασιολογήθηκε με τα πραγματικά πληθυσμιακά μεγέθη όλης της Δημοτικής Ενότητας Γαργαλιάνων και όχι μόνο της πόλης των Γαργαλιάνων, γιατί αυτό υπαγόρευε και υπαγορεύει και σήμερα η Λογική.
- Τον Ιούνιο του 2017, έπειτα από μεγάλο αγώνα και συνεχή προσπάθεια, εκδόθηκε η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων του όλου έργου.
- Από το καλοκαίρι του 2017 έως τις 14.12.2018, έπειτα από μεγάλη προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής και της Τεχνικής Υπηρεσίας, ύστερα από τέσσερις υποβολές μελετών, έγινε δυνατή η έγκριση του συνόλου των μελετών που περιγράφονταν στην υπ’ αρ.1/2015 Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
- Τέλος Δεκεμβρίου του 2018 το Δ.Σ. Τριφυλίας αποφασίζει να υποβάλει αίτημα ένταξης στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ για λογαριασμό της ΔΕΥΑΤ.
- Το Φεβρουάριο του 2019, έπειτα από αναλυτική συζήτηση, το Δ.Σ. κατέληξε ότι πρέπει να κινηθεί για υποβολή πρότασης στο τομεακό πρόγραμμα ΥΜΕΠΕΡΑΑ, αφού, όπως εξηγήθηκε, δεν ήταν επιλέξιμο έργο στο πρόγραμμα ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ και το Μάρτιο του ίδιου έτους αποφασίζει ΟΜΟΦΩΝΑ με την 55/2019 απόφασή του την “Έγκριση Σχεδίου Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ Δ. Τριφυλίας και ΔΕΥΑΤ για την υλοποίηση του έργου ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΛΥΜΑΤΩΝ τ. Δ. ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΩΝ”. Όπως εξηγήθηκε τότε, ο Δήμος θα υπέβαλε πρόταση με τον δυνατόν πλήρη ωριμότητα, για αυτό θα επιχειρούσε να λύσει άμεσα το πρόβλημα της απόκτησης γης για τη μονάδα του Βιολογικού και την εξασφάλισης άδειας διέλευσης του αγωγού διάθεσης. Την αντίστοιχη προγραμματική σύμβαση επικαιροποίησε η παρούσα Δημοτική Αρχή τον Οκτώβριο του 2019 με την 228/2019 ομόφωνη επίσης απόφαση του Δ.Σ Τριφυλίας.
- Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας (αντιγράφω δημοσιεύματα του ημερήσιου τοπικού Τύπου) ο δήμαρχος κ. Λεβεντάκης και οι συνεργαζόμενοι με αυτόν παρατάξεις και δημοτικοί σύμβουλοι ενημέρωσαν το Σώμα ότι “στον αέρα βρίσκεται το έργο του βιολογικού καθαρισμού Γαργαλιάνων. Το έργο δεν μπορεί να ενταχθεί για χρηματοδότηση, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχαν μετά από σύσκεψη στη ΜΟΔ – Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων”. Και συνέχισαν λέγοντας ότι “δεν υπάρχει καμία ελπίδα ένταξης και ότι σε λίγες ημέρες θα υπάρξει και επίσημη ενημέρωση από τη ΜΟΔ, ενώ υπογράμμισαν ότι οι ευθύνες δεν είναι μόνο πολιτικές αλλά και υπαλλήλων της Τεχνικής Υπηρεσίας, οι οποίες θα αναζητηθούν. Υπάρχει το περιθώριο υποβολής της πρότασης μέχρι τέλος Απριλίου, αλλά δεν προλαβαίνουμε, μας ζήτησαν καινούργια μελέτη”.
Το ενημερωτικό σημείωμα της Τεχνικής Γραμματείας Λυμάτων (03/02/2020) διαψεύδει με απόλυτο τρόπο όλη αυτή την κινδυνολογία και επαναφέρει το θέμα στην σωστή του βάση. Στην ανάγκη, δηλαδή: α. αναθεώρησης του ισοδύναμου πληθυσμού για τον σχεδιασμό της ΕΕΛ και β. επίλυσης του προβλήματος της απόκτησης γης και την εξασφάλιση άδειας για την διέλευση του αγωγού διάθεσης. Στο σημείο, δηλαδή, που το βρήκε η παρούσα Δημοτική Αρχή πριν από έξι μήνες. Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί παρερμηνεύτηκαν τόσο βάναυσα όσα η Τεχνική Γραμματεία Λυμάτων είπε και γιατί μεταφέρθηκε όλη αυτή η κινδυνολογία. Αδυναμία κατανόησης ή εσκεμμένη διαστρέβλωση; Ότι και αν συνέβη, φανερώνει ανεύθυνη και ελλιπή αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού έργου. Κλείνοντας τη σύντομη αυτή αναδρομή στην ιστορία του έργου θα ήθελα να προσθέσω τα εξής: Η διαχείριση αυτής της κλίμακας έργων αποτελεί μια σκυταλοδρομία ανθρώπων που επιλέγονται κάθε φορά από τους δημότες. Δε χωρούν αντιπαλότητες εμπάθεια και ερασιτεχνισμοί. Απαραίτητη προϋπόθεση χειρισμού τους αποτελεί η κατανόηση τόσο της αναγκαιότητάς τους όσο και των ιδιαίτερων γνώσεων που απαιτούνται. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελούν πεδίο αντιπαράθεσης και μικροπολιτικής. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση είναι επικίνδυνη και μπορεί να αποβεί καταστροφική για την ολοκλήρωση της ένταξης αυτού του σπουδαίου έργου. Επικίνδυνη και κοντόφθαλμη προσέγγιση αποτελεί και η προσπάθεια υποβάθμισης της τιτάνιας προσπάθειας (με τις όποιες αστοχίες ή παραβλέψεις) που έχει γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα την προηγούμενη δημοτική περίοδο.
Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση από τη Δημοτική Αρχή η υποβολή πρότασης για την ένταξη του έργου στην πρόσκληση του ΕΠ – ΥΜΕΠΕΡΑΑ μέχρι την λήξη της προθεσμίας (Απρίλιος 2020).
Υ.Γ. Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις κατά πόσον χρήζει αναθεώρησης ο ισοδύναμος πληθυσμός για το σχεδιασμό της Μονάδας Επεξεργασίας Λυμάτων, όταν αυτός γίνεται με ορίζοντα 20ετίας ως ο νόμος προβλέπει, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις δύο τουλάχιστον περιόδους αιχμής (ελαιοκομική περίοδο και καλοκαίρι)».
