Έρκος Οδόντων
Οι επιδημιολόγοι, σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, είχαν προειδοποιήσει έγκαιρα τους κρατικούς οργανισμούς υγείας ότι επίκειται πανδημία, βάσει των μοντέλων που χρησιμοποιούν, χωρίς, ωστόσο, να προσδιορίσουν επακριβώς το χρονικό διάστημα, αλλά οι προειδοποιήσεις τους έπεσαν στο κενό, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να βιώνει την Κόλαση του Δάντη, καθώς τα συστήματα υγείας βρέθηκαν απροετοίμαστα και κρίθηκαν εκ του αποτελέσματος ανεπαρκή.
Αυτά, την ώρα που τα πολεμικά οπλικά συστήματα, για την ανάπτυξη και κατασκευή των οποίων δαπανώνται τρισεκατομμύρια ευρώ ή δολάρια, έχουν τη δυνατότητα να πλήττουν στόχους με χειρουργική ακρίβεια.
Οι ηγέτιδες δυνάμεις, όπως π.χ. οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, έβαλαν την οικονομία πάνω από τον άνθρωπο, αλλά επειδή η πραγματικότητα με τους χιλιάδες καθημερινά νεκρούς τούς χάλασε τα σχέδια, γρήγορα εγκατέλειψαν αυτό το μοντέλο και ακολούθησαν το lockdown. Δεν είμαι σίγουρος αν το έκαναν επειδή ευαισθητοποιήθηκαν λόγω του ότι νόσησε ο πανηλίθιος Μπόρις Τζόνσον ή, όσον αφορά στις ΗΠΑ, για ψηφοθηρικούς λόγους του Ντόναλντ Ντακ (Τραμπ), επειδή το Νοέμβριο υπάρχουν προεδρικές εκλογές.
Η χώρα μας, που ακολούθησε το μοντέλο Τσιόδρα και της επιστημονικής του επιτροπής, εισπράττει μέχρι στιγμής τα οφέλη, καθώς η ειλικρίνεια του καθηγητή αλλάζει το στάτους της πολιτικής, έστω και από τη θέση του εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας. Χαλάει την πιάτσα της πολιτικής στην Ελλάδα. Την αναβαθμίζει. Υπάρχει μέτρο σύγκρισης πια μιας άλλης γλώσσας, με κύρια χαρακτηριστικά την ανθρωπιά, την ουσία, την ειλικρίνεια, τη σοβαρότητα και την ταπεινότητα. Όχι τη Βαβέλ στην οποία είχαμε εθιστεί από τους αδαείς ηχορυπαντές των τηλεοπτικών παραθύρων.
Τώρα, για να κάνουμε τη μέχρι στιγμής σούμα, τούτων δοθέντων επιβεβαιώνεται ότι τα πάντα είναι ζήτημα πολιτικής. Και επειδή στα δημοκρατικά καθεστώτα οι πολίτες συνδιαμορφώνουν την πολιτική, καθώς εκλέγουν διάφανα τις ηγεσίες που θα τους κυβερνήσουν, η μετά κορωνοϊό μέρα πρέπει να βρει την παγκόσμια κοινότητα αυστηρή και απαιτητική απέναντί τους. Απαιτείται έλεγχος και αντι-δράσεις. Δεν είναι δυνατό να τους εμπιστευόμαστε τις ζωές μας και το αύριο, όπως κάναμε μέχρι σήμερα, όντας και οι ίδιοι συνένοχοι. Όλα εξαρτώνται από τη μονάδα, από τον καθένα μας ξεχωριστά, και όλα είναι πολιτική. Και ο ιός. Υπό την έννοια ότι οι πολίτες αποπροσανατολιστήκαμε με τα πρότυπα που μας πάσαραν και μας αποχαύνωσαν επί τούτου για να υλοποιήσουν τα σχέδια, να αυξήσουν τα κέρδη και να πετύχουν τις επιδιώξεις τους, με αποτέλεσμα καίρια ζητήματα, όπως η υγεία και η προστασία του περιβάλλοντος, να γίνουν, όχι δευτερεύοντα, αλλά τριτεύοντα και βάλε στην ατζέντα της παγκόσμιας πολιτικής.
Εν κατακλείδι, πρέπει να προβληματιστούμε, να πολιτικοποιηθούμε έντονα, να «επαναστατήσουμε», να τα αλλάξουμε όλα, αν θέλουμε, όχι μόνο να παραμείνουν τα πράγματα ως είχαν προ κορωνοϊού, αλλά και να βελτιωθούν, συν τω χρόνω, όταν η πανδημία λήξει. Αποτελεί παγκόσμια κοινωνική προτεραιότητα. Η παγκοσμιοποίηση του κέρδους πρέπει να γίνει παγκοσμιοποίηση συνεννόησης και αλληλεγγύης των λαών, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των συνθηκών της ζωής μας. Αυτό το μήνυμα πρέπει να υιοθετήσει η παγκόσμια κοινότητα και δη, η καταρρακωμένη από τα μνημόνια ελληνική.
Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να μετατραπούμε σε έθνη-κράτη και να σβήσουμε. Το παράδειγμα της Γερμανίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση το αποδεικνύει.
Του Δημήτρη Γιατράκου