Ανακοίνωση για την επαναφορά των Λατινικών εξέδωσε ο Φοιτητικός Σύλλογος του Τμήματος Φιλολογίας Καλαμάτας, αναφέροντας: «Ως Φοιτητικός Σύλλογος του Τμήματος Φιλολογίας Καλαμάτας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν στον Τύπο, σύμφωνα με τα οποία, εκτός των άλλων αλλαγών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, επανέρχεται το μάθημα των Λατινικών στα Πανελλαδικώς Εξεταζόμενα Μαθήματα, νιώθουμε την ανάγκη να τοποθετηθούμε δημόσια, καθώς αφορά άμεσα στο αντικείμενο σπουδών μας.
Η επαναφορά του μαθήματος των Λατινικών είναι ένα μέτρο προς τη σωστή κατεύθυνση και μας βρίσκει ως φοιτητές σύμφωνους. Τα Λατινικά αποτελούν βάση, παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα, των κλασικών σπουδών. Είναι γνωστό ότι Λατίνοι συγγραφείς με πρώτο τον Λίβιο Ανδρόνικο (3ος αι. π.Χ.) επηρεάστηκαν έντονα από τα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων, δίνοντας στη Λογοτεχνία σημαντικά έργα. Επίσης, από τα Λατινικά προήλθαν οι μεταγενέστερες Ρομανικές ή Λατινογενείς Γλώσσες, στις οποίες συγκαταλέγονται η ιταλική, η γαλλική, η ισπανική, η πορτογαλική και η ρουμανική. Μεγάλη επιρροή τα Λατινικά άσκησαν και στην αγγλική γλώσσα.
Εμείς δεν επιθυμούμε να αναλωθούμε στην παράθεση επιχειρημάτων υπέρ της χρησιμότητας της Λατινικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, που κατά τη γνώμη μας είναι εκ των ων ουκ άνευ. Μέσω αυτού του κειμένου θέλουμε να τονίσουμε ότι η επαναφορά των Λατινικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα έχει νόημα μόνο εάν το περιεχόμενο και ο τρόπος διδασκαλίας του εν λόγω μαθήματος αλλάξουν, προκειμένου να προωθεί την πραγματική γνώση και να βοηθά οι μαθητές να αποκτήσουν πραγματική εικόνα της Λατινικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, και η γνώση να μην είναι καθαρά χρησιμοθηρική όπως ήταν στο συγκεκριμένο μάθημα μέχρι πρότινος.
Επιπλέον, το υπουργείο Παιδείας οφείλει να επανεξετάσει τη μείωση των ωρών της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας στο Γυμνάσιο από 3 σε 2 ώρες την εβδομάδα. Θα σταθούμε εμπόδιο σε όσους προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη Λογοτεχνία (Κλασική – Βυζαντινή – Νεοελληνική) και γενικότερα τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες, οι οποίες βάλλονται πανταχόθεν στην εποχή της τεχνοκρατίας και του υλικού ευδαιμονισμού.
Από την πλευρά μας, έχουμε την υποχρέωση να τις διαφυλάξουμε με σκοπό να συνεχίσουν, όπως καταδεικνύει και το όνομά τους, να έχουν ως στόχο τον άνθρωπο και την πνευματική του ανάπτυξη».
