Γιατί η καραντίνα είχε και τα θετικά της…
Σίγουρα η καραντίνα και η όλη κατάσταση με τον κορωνοϊό είχε πάρα πολλά αρνητικά για τους περισσότερους από εμάς, όμως υπήρξαν κι αυτοί που πέρασαν δημιουργικά τον εγκλεισμό και ασχολήθηκαν με νέα πράγματα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και εκείνη του Γιώργου Χόχωλη, ενός αναπληρωτή δάσκαλου Μουσικής, γνωστού στην Καλαμάτα, αφού έχει συμμετάσχει σε αρκετές μπάντες, ενώ διδάσκει στο Δημοτικό Ωδείο.
Ειδικότερα, μετά τον ερχομό της κόρης του ο Γιώργος Χόχωλης αποφάσισε να ασχοληθεί εντονότερα με τα παιδικά τραγούδια και μέσα στην καραντίνα δημιούργησε στο Youtube ένα κανάλι με παιδικά τραγούδια.
Το «Θάρρος» μίλησε με τον Γιώργο Χόχωλη για το όλο εγχείρημα, καθώς και τα σχέδιά του, ο οποίος και μας απάντησε στο πρώτο πρόσωπο του πληθυντικού, αφού είναι σημαντική για τον ίδιο η βοήθεια της κόρης του.
-Πείτε μας πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σας και την κοινή σας πορεία.
Όλα ξεκίνησαν από μια παλιά κιθάρα της μητέρας μου. Είδε ότι την επεξεργαζόμουν και με έστειλε να μάθω κάπου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.
Ενώ στην αρχή ήμουν πολύ ενθουσιασμένος, στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού το ενδιαφέρον μου μειώθηκε και ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω.
Μετά την παρότρυνση των γονιών μου και πολλές συζητήσεις συνέχισα.
Στην αρχή της εφηβείας μου δημιούργησα με φίλους το πρώτο μου συγκρότημα. Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο, ακόμα και σήμερα αναπολώ εκείνα τα χρόνια. Γράφαμε τα δικά μας τραγούδια και κάναμε πρόβες κάθε μέρα.
Παράλληλα, συνέχιζα τις σπουδές μου στην κλασσική κιθάρα και τα θεωρητικά της μουσικής.
Κάπου στο Λύκειο αποφάσισα πως θέλω να σπουδάσω Μουσική στο Πανεπιστήμιο.
Πέρασα στη Σχολή Καλών Τεχνών στο ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη, συνεχίζοντας παράλληλα τις σπουδές μου σε Ωδείο εκεί.
Έφτιαξα συγκροτήματα, γνώρισα πολλούς μουσικούς, είδα συναυλίες και απέκτησα φίλους με κοινά ενδιαφέροντα.
Όταν τελείωσα τις σπουδές μου, γύρισα πίσω στην Καλαμάτα και ξεκίνησα να δουλεύω ως αναπληρωτής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σε σχολεία της Μεσσηνίας, αλλά και ως καθηγητής κιθάρας στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας.
Επίσης, το 2017 απέκτησα το μεταπτυχιακό μου στην Ειδική Αγωγή. Πρόκειται για έναν τομέα που έχει μπει πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και θα ήθελα στο μέλλον να εξελιχθώ, συνδυάζοντάς τον με τη Μουσικοθεραπεία.
Παράλληλα, συμμετέχω σε μουσικά συγκροτήματα στην πόλη μας, κάνοντας αυτό που πάντα με ξεκουράζει και μου δίνει δύναμη να συνεχίζω σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου: να παίζω μουσική.
-Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το παιδικό τραγούδι;
Δουλεύω 10 χρόνια ως αναπληρωτής σε Δημοτικά Σχολεία και Γυμνάσια, όπου μαθαίνουμε με τα παιδιά αρκετά τραγουδάκια. Ενίοτε φτιάχνουμε και τα δικά μας. Έτσι πάντα με έναν τρόπο δημιουργούσα παιδικά τραγούδια, απλά τα κρατούσα για μένα και τους μαθητές μου.
Η κορύφωση, όμως, σε όλο αυτό ήρθε με τον ερχομό της κόρης μου. Συχνά αυτοσχεδίαζα και τις έφτιαχνα μικρά στιχάκια, τα οποία μπορεί να είχαν διάφορα θέματα: πράγματα που ήθελα να μάθει, να κάνει, να μην κάνει, ακόμα και στιχάκια χωρίς νόημα ή με παράξενες λέξεις, απλά για να γελάμε.
Κάποια μέρα, γυρνώντας από το σχολείο, μουρμούριζε ένα τραγουδάκι που είχαν μάθει:
«Μικρό αεροπλάνο
Πετάς πολύ ψηλά
Γερή η μηχανή σου
Κι ατσάλινα φτερά».
Βρήκα τους στίχους, όμως δε βρήκα κάποια ηχογράφηση του τραγουδιού κι έτσι αποφάσισα να γράψω μια δική μου μελωδία. Έβαλα κι ένα έτοιμο βίντεο από ένα γνωστό παιδικό που έβλεπε και ξεκινήσαμε να το μαθαίνουμε. Όταν το μάθαμε, την ηχογράφησα και την έβαλα στο βίντεο για να ακούει τον εαυτό της. Πραγματικά η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Τη στιγμή που ζήσαμε, θα τη θυμάμαι για πάντα. Στη συνέχεια αποφάσισα να το ανεβάσω στο YouTube για να το δουν και οι φίλοι μας.
Το YouTube τότε έκοψε το βίντεο, αφού το παιδικό είχε πνευματικά δικαιώματα (ναι, τόσο άσχετος ήμουν). Έτσι αποφάσισα να φτιάξω ένα δικό μου animation. Ύστερα από αρκετή μελέτη και ψάξιμο, τα κατάφερα.
Μετά φτιάξαμε άλλο ένα τραγουδάκι κατά τον ίδιο τρόπο, τον «μαραγκό» και, τέλος, το κανάλι μας «Kids Songs – παιδικά τραγούδια», αφού τα βίντεο δεν ταίριαζαν με το περιεχόμενο του προσωπικού μου καναλιού στο Youtube.
Σε αυτό το σημείο, εν μέσω καραντίνας, ξεκίνησε και η ενασχόλησή μου, όχι με το παιδικό τραγούδι, αυτή έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν, αλλά με το YouTube και το κανάλι μας («Kids Songs – Παιδικά Τραγούδια»).
-Η ανταπόκριση των χρηστών μέχρι σήμερα;
Η ανταπόκριση από το κοντινό μας περιβάλλον ήταν από την αρχή πολύ θετική. Το εγχείρημά μας άρεσε σε πολλούς φίλους, οι οποίοι άκουγαν καθημερινά τα τραγούδια μας, και σε αυτό το σημείο πρέπει να τους πω πως η στήριξή τους ήταν απερίγραπτη και συγκινητική ταυτόχρονα.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι προσωπικά, πέραν της κόρης μου και κάποιων φίλων, δεν πίστευα ότι θα είχε απήχηση σε μεγαλύτερο κοινό. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μου φαίνεται απίστευτο πως κάποιο παιδάκι κάπου στην Ελλάδα ακούει τα τραγούδια μας.
-Θεωρείτε πως μέσα από τα παιδικά σας τραγούδια πρέπει να περνάτε μηνύματα στα παιδιά; Αν ναι, τι;
Πιστεύω πως η μουσική από μόνη της περνάει μηνύματα και διεγείρει συναισθήματα, ειδικά στα παιδιά.
Κατά τη γνώμη μου, σε όλους τους χώρους στους οποίους βρίσκονται παιδιά θα έπρεπε να ακούγεται μουσική. Το διάλειμμα του σχολείου θα έπρεπε να είναι μετά μουσικής, ακόμα και αυτό το ενοχλητικό «ντριν ντριν» του κουδουνιού, που μας γεμίζει χαρά για να βγούμε, αλλά λύπη για να μπούμε στην τάξη, θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί με μουσική. Τα συναισθήματα των παιδιών θα ήταν διαφορετικά για το σχολείο, πιστεύω.
Φυσικά και θα ήθελα να περάσω κάποια μηνύματα μέσω των τραγουδιών μου, στην κόρη μου αλλά και στα υπόλοιπα παιδιά. Όπως, για παράδειγμα, να κόψουν μια κακιά συνήθεια ή να τρώνε υγιεινά, να νοιάζονται για το περιβάλλον, τα ζώα, το συνάνθρωπο.
Αυτό που θέλω περισσότερο, όμως, είναι «να ξεκλειδώσω» τα συναισθήματά τους, να ανοιχτούν, να γελάσουν, να τραγουδήσουν, να μιλήσουν για το πρόβλημά τους, να μην ντρέπονται.
Τα παιδιά, και ειδικά αυτά που είναι σε μικρότερη ηλικία,, δεν μπορούν να μάθουν μόνο από την παραδοσιακή διδασκαλία. Χρειάζονται τη βιωματική μάθηση για να κατανοήσουν το μήνυμα που θέλουμε να τους περάσουμε.
Με αλλά λόγια, αν δε νιώσουν κάτι για αυτό το οποίο τους μιλάμε, δε θα το καταλάβουν. Αυτό ακριβώς προσπαθώ να επιτύχω μέσω των τραγουδιών μας.
-Τα σχέδιά σας;
Θα συνεχίσω να γράφω τραγουδάκια με την κόρη μου για εμάς, τους φίλους μας, αλλά και για όλους αυτούς που τους άρεσαν και θα ήθελαν να ακούσουν κάτι καινούργιο.
Ένας μικρός στόχος που έχω είναι να μπορούμε να ανεβάζουμε τρία τραγούδια το μήνα. Ένας μεγάλος είναι κάποια στιγμή να κάνουμε κάτι πιο επαγγελματικό όσον αφορά στην ηχογράφηση των τραγουδιών, αλλά και τα βίντεο.
Για παράδειγμα, να καλέσω κάποιους μουσικούς ή μια μικρή χορωδία και να ηχογραφήσουμε σε κάποιο στούντιο και να γυρίσουμε ένα μικρό βιντεοκλίπ.
-Πώς είναι κάποιος να ζει από τη μουσική;
Όπως όλες οι δουλειές, άγχος, κούραση, τρέξιμο, επιτυχία, αποτυχία, λεφτά, λιγότερα από όσα νομίζεις ότι θα έπρεπε να πάρεις κ.λπ.
Το καλό με τη μουσική είναι πως έχει παρά πολλούς δρόμους να διαλέξει κανείς: δάσκαλος, εκτελεστής κάποιου οργάνου, συνθέτης, μαέστρος, ηχολήπτης κ.ά.
Έτσι έχει κάποιος τη δυνατότητα αν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με το ένα, να κάνει και κάτι άλλο παράλληλα, που να έχει όμως άμεση σχέση με το αντικείμενό του.
-Τι θα λέγατε σε ένα παιδί που σκέπτεται να ασχοληθεί με τη μουσική;
Ό,τι θα πω και στο δικό μου παιδί, όταν θα έρθει η ώρα. Να το κάνει, να προσπαθεί κάθε μέρα και, κυρίως, να βρίσκει τρόπους να θυμάται τι ήταν αυτό που του άρεσε όταν ξεκίνησε.
-Στους γονείς του;
Να είναι δίπλα του, να το στηρίζουν, να το συμβουλεύουν και η παρέμβασή τους να είναι πάντα διακριτική.
Δείτε και ακούστε τα τραγούδια του Γιώργου Χοχώλη στις παρακάτω πηγές:
Youtube: Kids Songs – Παιδικά Τραγούδια
Facebook: Kids Songs – Παιδικά Τραγούδια
Blog: https://kidsongs4.blogspot.com/
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
