Μέρα μεσημέρι, σε έναν πολυσύχναστο δρόμο που οδηγεί σε τουριστικούς προορισμούς και δεκάδες παραλίες, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Μεσσηνίας, αυτοκίνητα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα πραγματοποιώντας “καταδίωξη”, ενώ χρησιμοποιούν και όπλα, πυροβολώντας απ’ τα παράθυρα. Είναι, δε, η τρίτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, που συμβαίνει κάτι παρόμοιο στον ίδιο δρόμο ή πέριξ αυτού, με “αδέσποτες” σφαίρες να στριφογυρίζουν… Η πιθανότητα να έχουμε κάποιο ατύχημα και να την “πληρώσει” κάποιος που θα τύχει να βρίσκεται στο «λάθος» σημείο τη «λάθος» στιγμή, όπως αντιλαμβάνεται κάθε νοήμων άνθρωπος, είναι μεγάλη…
Την ίδια στιγμή οι “λεηλασίες” σε σπίτια και χωράφια στην ύπαιθρο της Μεσσήνης συνεχίζονται ανεξέλεγκτες. Πριν από λίγους μήνες περιέγραφα τι συνέβη στο δικό μου σπίτι, ενώ το περασμένο Σάββατο γειτονικό σπίτι γλίτωσε στο παρά ένα, η δε “συνταγή” των διαρρηκτών που βάζουν το συναγερμό στο νερό η ίδια… Αυτή τη φορά η κινητοποίηση της Αστυνομίας ήταν άμεση και μεγάλη, ωστόσο οι διαρρήκτες είχαν προλάβει να εξαφανιστούν, έστω και άπραγοι…
Κάθε νέο περιστατικό “ξεχειλίζει” και την οργή των κατοίκων, που δικαιολογημένα νιώθουν πως χάνουν την ελευθερία τους, ενώ κάθε έξοδός τους συνοδεύεται από “τρόμο”.
Ελευθερία χωρίς ασφάλεια είναι τυραννία, και “χύνοντας” για ακόμα μια φορά για το ίδιο θέμα “μελάνι” στην εφημερίδα, ευελπιστούμε, έστω κι αυτή τη στιγμή, η Πολιτεία να αντιμετωπίσει με τη δέουσα σοβαρότητα, και όχι αποσπασματικά, το τεράστιο αυτό πρόβλημα πριν να είναι πολύ αργά.
Κ. Γαζ.
