Κάθε Κυριακή με “Θάρρος”
Ο έγκριτος δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Κόλμερ στο βιβλίο του «Τα πετρέλαια της Ελλάδας» καταγράφει με ενάργεια την εξέλιξη των γεγονότων στην περιοχή μας με βάση τα πετρέλαια. Από το βιβλίο αυτό είναι, κυρίως, παρμένες οι σκέψεις για τα δύο άρθρα.
Εισαγωγικά, σημειώνεται ότι η ιστορία της Ελλάδας υπαγορεύεται από τη γεωγραφική-γεωστρατηγική θέση της. Από τους Πέρσες μέχρι τους Οθωμανούς, όλοι εισβάλλουν στην Ελλάδα γιατί βρίσκεται στο μεταίχμιον τριών Ηπείρων (Ευρώπης, Ασίας, Αφρικής). Σε όλη την ιστορία, για όλους τους λαούς, και κυρίως αν έχεις αρπακτικούς γείτονες, ισχύει ο κανόνας «αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο». Και η ειρήνη κερδίζεται με την ισχύ.
Ο Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που διώχτηκε από τη χούντα, έχει αναφέρει: Όταν η κυβέρνηση Μαρκεζίνη αθέτησε τη συμφωνία για τον ελλιμενισμό του 6ου Αμερικανικού Στόλου στην Ελευσίνα και όταν εμπόδισε τον ομαλό εφοδιασμό του Ισραήλ στον πόλεμο Ισραήλ- Αράβων, ο οποίος έληξε στις 11 Νοεμβρίου 1973, τότε άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του Μαρκεζίνη, ο οποίος είχε δηλώσει ότι θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Τότε, δημιούργησαν το «Πολυτεχνείο» και το πραξικόπημα του Ιωαννίδη και την πτώση του Παπαδοπούλου.
Έφεραν τον πειθήνιο Ιωαννίδη για να ανατρέψει τον Μακάριο, ο οποίος σώθηκε με την παρέμβαση των Άγγλων. Και ο Μακάριος τι έκανε; Κάλεσε την Τουρκία, ως εγγυήτρια δύναμη, να παρέμβει στην Κύπρο, για να αποκαταστήσει τη νόμιμη κυβέρνηση. Και η Τουρκία κατέλαβε το 38% της Κύπρου.
Με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο (1974) η χούντα του Ιωαννίδη καταρρέει. Καλείται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και σχηματίζεται εθνική κυβέρνηση. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Καραμανλής δηλώνει: «Η Κύπρος είναι μακριά». Έτσι, ο Ελληνισμός της Κύπρου αφήνεται ανυπεράσπιστος στις ορδές του Αττίλα.
Η περιπέτεια της Κύπρου είναι συνυφασμένη με τους δρόμους των πετρελαίων της περιοχής και τους στρατηγικούς σχεδιασμούς των Άγγλων και των Αμερικανών.
Μέχρι τότε η Τουρκία αδιαφορούσε για την Κύπρο. Όμως, η ανεύρεση πετρελαίων άλλαξε άρδην την πολιτική της. Με την εισβολή και κατοχή της Κύπρου άρχισε να φαίνεται η στρατηγική της Τουρκίας για το διαμοιρασμό του Αιγαίου. Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες το 1975 η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση διεκήρυξε το casus belli στην περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Και η Ελλάδα δεν τα έχει επεκτείνει, όπως έχει δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο.
Και είναι γεγονός ότι όταν άρχισε να υποχωρεί η αεροπορική υπεροπλία της Ελλάδας, άρχισε η τουρκική διεκδίκηση του Αιγαίου. Τότε, η Τουρκία άρχισε να κάνει έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αντιδρά προσφεύγοντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το Συμβούλιο Ασφαλείας συνιστά αυτοσυγκράτηση και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν έκανε δεκτή την ελληνική προσφυγή.
Κι όταν η Ελλάδα άρχισε να κάνει έρευνες στο Αιγαίο, η Τουρκία διαμαρτυρήθηκε. Έτσι, το 1982 ο Ανδρέας Παπανδρέου συμφώνησε σε ένα «μορατόριουμ» ερευνών στο Αιγαίο για λόγους «καλλιέργειας κλίματος ύφεσης στο Αιγαίο».
Εν τω μεταξύ, οι αμερικανικές βάσεις της Νέας Μάκρης έφυγαν από την Ελλάδα, για να παραμείνουν οριστικά οι βάσεις της Σούδας κ.τ.λ. Και το πιο τραγελαφικό: ο περήφανος ελληνικός λαός έκανε συνεχώς διαδηλώσεις για να φύγουν οι βάσεις και όταν έφυγαν (της Νέας Μάκρης), έκανε διαδηλώσεις για να μείνουν!!! Όποιος δεν έχει ζήσει αυτά, δεν έχει ζήσει τίποτα. Κι όμως, ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολίτες που λατρεύουν τον Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλά έτσι συμβαίνει με τους λαϊκιστές ηγέτες.
Το 1982 οι Τουρκοκύπριοι (δηλαδή η Τουρκία) ανακήρυξαν τη Βόρεια Κύπρο ανεξάρτητο κράτος. Και αντί η Ελλάδα να αντιδράσει άμεσα με την επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 μίλια, προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας χωρίς αποτέλεσμα. Το 1986 ο Ανδρέας Παπανδρέου θα συναντηθεί μυστικά με του Τούρκο πρωθυπουργό Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός της Ελβετίας. Θα έχει και άλλες συναντήσεις, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, και τελικά θα παραδεχθεί το λάθος του (mea culpa), δηλαδή δικό μου λάθος.
Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι οι Έλληνες πολιτικοί, όντας λαϊκιστές, είναι ανίκανοι να σκεφτούν και να δράσουν γεωστρατηγικά, γεωοικονομικά και γεωπολιτικά. Είναι ανίκανοι να υπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα με έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό.
Του Παύλου Μάραντου
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
