Ένας παλιός καλός συνάδελφος μου έλεγε συχνά με απαξίωση «ακόμη με τα αθλητικά ασχολείσαι;», εννοώντας ότι δεν ασχολούμαι με σοβαρά πράγματα, όπως είναι, ας πούμε, η πολιτική ή τα κοινωνικά, μάλλον και τα πολιτιστικά.
Εξαιτίας της έκτακτης ανάγκης του κορωνοϊού το «Θάρρος» κυκλοφορούσε με λιγότερες σελίδες και για περίπου 3 μήνες σχεδόν χωρίς καμία αθλητική αναφορά -θέλω να πιστεύω όχι λόγω ανάλογης απαξίωσης.
Το να μπαίνεις σε αναγκαστική αναστολή, ενώ οι υπόλοιποι «μάχονται», είναι τουλάχιστον μια άβολη κατάσταση. Όπως είναι και το να «καταργείται» το αντικείμενο της δουλειάς σου.
Ήμουν μάλλον από τους τυχερούς που επανήλθαν στο χώρο εργασίας τους και μάλιστα μαθαίνοντας καινούργια πράγματα, όπως είναι η «ηλεκτρονική δημοσιογραφία».
Σήμερα, μαζί με το «κλασικό» 24άρι σώμα της εφημερίδας, επιστρέφουν και τα αθλητικά, σε δύο σταθερές καθημερινά σελίδες.
Το ενθαρρυντικό είναι ότι υπήρχε κόσμος που αναζήτησε τα αθλητικά θέματα.
Μετά την καραντίνα η αθλητική δράση και θεματολογία επανήλθε δειλά δειλά και πλέον είναι, θα έλεγα, αρκετά πλούσια.
Οπωσδήποτε απέχουμε πολύ από την κανονικότητα που είχαμε συνηθίσει, με την κατάσταση να παραμένει αβέβαιη και απειλητική για όλους, όσο η πανδημία δε λέει να υποχωρήσει.
Ο αθλητισμός συγκαταλέγεται στις άμυνες της κοινωνίας μας, ως παράγοντας ατομικής και συλλογικής υγείας κατά το αρχαιοελληνικό πρότυπο «νους υγιής εν σώματι υγιή». Είναι δημιουργία και προσφορά, κι ακόμα κι όταν χωρίζει σε αντίπαλα στρατόπεδα, αποτελεί μια αναίμακτη εκτόνωση.
Η Μεσσηνία έχει πλούσια αθλητική κίνηση, με παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Και το «Θάρρος» είναι πάλι εδώ να την αναδείξει και να την προβάλλει.
Καλούς αγώνες σε όλους…
Χ.Ε.
