Η απόφαση της κυβέρνησης να μην αποζημιώσει από τον ΕΛΓΑ την καταστροφή που υπέστησαν οι ελαιοπαραγωγοί από τον άκαιρο και υπερβολικό καύσωνα στις 15-17 Μαΐου 2020 και να παραπέμψει στα ΠΣΕΑ την καταστροφή, καθώς και η μη απάντηση του κ. υπουργού στο αίτημα που διατύπωσα, για μια ακόμη φορά, για αύξηση της χρηματοδότησης της δακοκτονίας κατά 1.215.000 ευρώ, προκειμένου να γίνει δυνατή η αντιμετώπιση του δάκου και να μην καταστραφεί η παραγωγή που έχει απομείνει από τη ζημιά από τον καύσωνα, δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μην ικανοποιήσει ούτε και αυτό το δίκαιο και αναγκαίο αίτημα.
Οι εξελίξεις αυτές, πέραν των τεράστιων ευθυνών της κυβέρνησης, αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά τις ευθύνες και των κ.κ. Νίκα και Τατούλη, αλλά και εξηγούν τη στάση τους στο ΠΕΣΥΠ. Εξηγείται γιατί αρνήθηκαν να ψηφίσουν την πρόταση που καταθέσαμε, τρεις παρατάξεις, για να έχει διεκδικητικό προσανατολισμό η απόφαση του ΠεΣυΠ και μην είναι ένα απλό ευχολόγιο.
Θυμίζουμε ότι προτείναμε «για την ικανοποίηση των αιτημάτων και με δεδομένη κατ’ αρχάς την αρνητική θέση της κυβέρνησης και του ΕΛΓΑ:
1) την οργάνωση σύσκεψης με τους φορείς των αγροτών στην Τρίπολη και
2) τη συνδιοργάνωση με τους φορείς των αγροτών συγκέντρωσης στο υπουργείο Γεωργίας στην Αθήνα και συνάντησης με τον υπουργό».
Οι ελαιοπαραγωγοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μόνος δρόμος που υπάρχει για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους είναι ο δρόμος του αγώνα, αφού η κυβέρνηση έχει χρήματα για τους κολλητούς της, αλλά για τους ελαιοπαραγωγούς δεν έχει.
Του Θανάση Πετράκου
