Κινηματικό χαρακτήρα αποκτά ο προεκλογικός αγώνας του Πέτρου Τατούλη. Πλήθος Πελοποννησίων συρρέουν στις ομιλίες του περιφερειάρχη στους νομούς, όπου το “καθαρό” ακροατήριο, απλοί πολίτες και παραγωγικές τάξεις, εν τη απουσία κομματικών και άλλων παραγόντων, πραγματικά “παραληρούν”, όταν τον ακούν να απευθύνεται στους ίδιους ως “ελευθερόφρονες πολίτες της Πελοποννήσου” και τους καλεί “να κάνουν τη μάχη γιορτή και τον αγώνα νίκη”. Πιο άνετος από ποτέ, ο Πέτρος Τατούλης προεξοφλεί ότι “θα βγει πιο δυνατός από αυτήν τη μάχη” και ότι αυτή η δυναμική “θα κάνει το πολιτικό μήνυμα της Πελοποννήσου να ακουστεί σε όλην τη χώρα”.
Σε έναν προεκλογικό αγώνα που άνοιξε εδώ και πολλούς μήνες και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υπέθεταν ότι θα είναι ο πιο σκληρός στη διαδρομή ενός πολιτικού, ο οποίος συνεχίζει να εκπλήσσει, ο Πέτρος Τατούλης αποδεικνύεται στρατηγικός παίκτης. Από το λόγο του απουσιάζουν παντελώς τα χτυπήματα εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και η αντιπαράθεσή του με τους πολιτικούς φορείς, οι οποίοι επέλεξαν σκληρές κομματικές υποψηφιότητες. Αντίθετα, επιλέγει να “κουράζει” το ακροατήριο του, κάνοντας εμπεριστατωμένο απολογισμό του έργου του ανά Περιφερειακή Ενότητα και ξεδιπλώνει αγόγγυστα το σχέδιό του για την επόμενη ημέρα.
Οι πολιτικές αναφορές θυμίζουν το γνωστό Τατούλη άλλων εποχών, και βάζουν ένα πολιτικό διακύβευμα που υπερβαίνει τα ζητήματα περιφερειακής πολιτικής. Κάνει λόγο για την ανάγκη δημιουργίας μιας ισχυρής κοινωνικής πλειοψηφίας στον ιδεολογικό χώρο του κέντρου, προκειμένου να διαμορφωθεί η αναγκαία εκείνη συνθήκη μιας κοινωνίας που είναι έτοιμη να προχωρήσει, μαζί με τους πολιτικούς, ενωμένη, στην επόμενη ημέρα της μεταμνημονιακής Ελλάδας. Παράλληλα, δε “φοβάται” να θυμίσει τη διαχρονική κεντροδεξιά του αναφορά και να πει δυνατά ότι “οι δύο κόσμοι, αυτοί που χωρίζονται από τα ιδεολογικά στεγανά πρέπει να συνεργαστούν και να αφήσουν στην άκρη το διχασμό και τα διλήμματα που οδήγησαν το πολιτικό σύστημα στην απαξίωση και τη χώρα στα αδιέξοδα της προηγούμενης περιόδου”.
Εντύπωση προκαλεί η εμμονή του σε έναν δυσνόητο για τους πολλούς, αλλά βαθιά πολιτικό λόγο περί δημιουργίας ενός πολιτικού μοντέλου που θα συνδέει το “ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή” και έναν “προοδευτικό καπιταλισμό”, τη σύγχρονη οικονομική θεωρία, που βάζει το κοινωνικό κράτος στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Αυτά, μάλλον θα μας τα εξηγήσει μετά…
Κατά τα αλλά, ο γνωστός Τατούλης, με το επικοινωνιακό του χάρισμα, να φιλιέται και να αγκαλιάζεται στους δρόμους, να θυμάται ανθρώπους σε όλην την Πελοπόννησο με το μικρό τους όνομα και να λέει, γελώντας “εμείς περπατάμε με τα δικά μας πόδια”, ανοίγοντας ο ίδιος κουβέντες στα καφενεία και ακούγοντας με προσοχή τα προβλήματα και τις σκέψεις. “Εμείς έχουμε φτιάξει την δική μας πολιτική σχολή στην Πελοπόννησο και δεν ακολουθούμε τους διαγκωνισμούς των δελτίων των 8”.
Η δικαίωση αυτής της στρατηγικής μένει να δικαιωθεί σε μερικές ημέρες, οπότε θα κριθεί αν αυτό το “σιβηρικό ρεύμα” που ακολουθεί τη “Νέα Πελοπόννησο” και τον Πέτρο Τατούλη εκφραστεί με θεαματικό τρόπο στην κάλπη. Γιατί, επί της ουσίας, θα έλθει να πιστοποιήσει αυτό που σιγοψιθυρίζεται τόσα χρόνια ότι οι εποχές έχουν αλλάξει και ότι οι πολίτες αντιδρούν στους κομματικούς ινστρούκτορες. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι πολιτικοί αντίπαλοι του Τατούλη επιμένουν να επιχειρούν να τον αποκαθηλώσουν με χτυπήματα κάτω από τη μέση, “βρωμίζοντας” με λάσπη μέλη της οικογένειάς του, και χωρίς (περίεργο αυτό) να αρθρώνουν κουβέντα προγραμματικού λόγου. Όπως έλεγε την περασμένη εβδομάδα, στη Μεσσηνία, υψηλόβαθμος παράγοντας και ιστορικό στέλεχος της Ν.Δ. που επισκέφθηκε την Καλαμάτα, ο Τατούλης “δεν κερδίζεται έτσι. Είναι άλογο κούρσας”. Να επισημάνουμε ότι οι δύο πολιτικοί γνωρίζονται από παλιά…
«Καλπάζει» ο Τατούλης στην Πελοπόννησο
