Υπάρχουν είδη παραβατικής ή και εγκληματικής συμπεριφοράς στην καθημερινότητα των πολιτών, τα οποία όχι μόνο περνάνε απαρατήρητα στον περισσότερο κόσμο, αλλά διαφεύγουν και την τιμωρία τους μέσω της δικαιοσύνης και του νόμου. Διαφεύγουν και μιας ανάλογης τιμωρίας και τα άτομα εκείνα που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους συμπεριφορές σε αθώους και ανυποψίαστους πολίτες, τα οποία εξακολουθούν δυστυχώς να κυκλοφορούν ελεύθερα ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο, αναζητώντας μια νέα ευκαιρία και νέα θύματα στο να τα κακοποιήσουν είτε φραστικά είτε με τη συμπεριφορά τους προς αυτά είτε ακόμα και με άσκηση κάποιας σωματικής βίας σε βάρος τους.
Δεν είναι λίγες δε οι περιπτώσεις κατά τις οποίες φιλήσυχοι και ειρηνικοί πολίτες πηγαίνοντας στο δρόμο τους και στη δουλειά τους δέχονται από ενοχλητικά και ανεγκέφαλα άτομα προσβλητικούς ή και υβριστικούς χαρακτηρισμούς εναντίον τους, είτε και διάφορες υποτιμητικές ή και ατιμωτικές χειρονομίες σε βάρος τους είτε ακόμα και διάφορους εμπαικτικούς ή ειρωνικούς μορφασμούς απ’ τα συγκεκριμένα αυτά άτομα, τη στιγμή που ούτε καν γνωρίζουν το θύμα τους προσωπικά ούτε και έχουν διόλου ενοχληθεί από αυτό. Οι κακοποιές δε αυτές συμπεριφορές αυτών των ανωτέρω ανεύθυνων και ανώριμων ατόμων, γιατί κανείς σοβαρός, νοήμων και σωστός άνθρωπος δεν ακολουθεί και δεν εφαρμόζει τέτοιου είδους κακοποιές συμπεριφορές, διενεργούνται από αυτά και κάπως υποχθόνια και δόλια ώστε το θύμα τους να μην μπορεί να τις αποδείξει δια μέσω του νόμου και της δικαιοσύνης στο ότι απευθύνονταν αποκλειστικά σε αυτό. Έτσι τα ενοχλητικά και κακοποιά αυτά άτομα διαφεύγουν με αυτόν τον τρόπο της τιμωρίας του νόμου, ελλείψει αποδείξεων και μαρτύρων, για τις κακοποιές ή και εγκληματικές αυτές πράξεις τους. Γιατί ο εξευτελισμός της προσωπικότητας κάποιου, αναίτια και χωρίς λόγο, είναι το μεγαλύτερο και χειρότερο ηθικό έγκλημα που μπορείς να προκαλέσεις σε αυτόν, γιατί του καταστρέφεις όλη τη ζωή του, θέτεις σε κίνδυνο και τον ίδιο και τα περιουσιακά του στοιχεία και εν τέλει τον κάνεις και ράκος στην ψυχολογία του, γιατί η υπόληψη του ανθρώπου σ’ αυτή την περίπτωση έχει την ίδια αξία με τη ζωή του.
Είδος εγκληματικότητας που είναι δύσκολο να τιμωρηθεί απ’ το νόμο είναι και τα αυθαίρετα και συνεχή κουτσομπολιά με περιεχόμενο κατακρίσεις, κακολογίες, συκοφαντίες, διαβολές, μειώσεις, υποτιμήσεις κ.λπ. σε βάρος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών, από αργόσχολα κυρίως άτομα, τα οποία γεμίζουν την ώρα τους και περνάνε το χρόνο τους με τέτοιου είδους ενδιαφέροντα-κουτσομπολιά, καθήμενα σε χαμηλού και κατώτερου κυρίως επιπέδου καφετέριες, καφενεία και σε παρόμοιου είδους τέτοια στέκια, βάζοντας στο στόχο τους τους περαστικούς.
Φραστική προσβολή και κακοποίηση είναι και η προσφώνηση σε κάποιον στον ενικό, τη στιγμή που δεν είναι η σχέση μας τέτοια ώστε να μας επιτρέπεται να του μιλήσουμε έτσι και, μάλιστα, σε δημόσιο χώρο και τη στιγμή επίσης που αυτός είναι και ανώτερος ως προς την αξία από εμάς. Σε αυτή την περίπτωση το θύμα των ατόμων που φέρονται και μιλάνε με αυτόν τον τρόπο ούτε το δίκιο του βρίσκει πουθενά και αποκομίζει ταυτόχρονα και ένα ψυχικό τραύμα από τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Δυστυχώς η φραστική εγκληματική συκοφάντηση ή δυσφήμηση σε κάποιον με αβάσιμους χαρακτηρισμούς τείνει να γίνει μια ατιμώρητη κανονικότητα και πραγματικότητα και σε πολιτικό επίπεδο, αφού αρκετοί πολιτικοί αποκαλούνται σε αντιπαραθέσεις μεταξύ τους είτε φασίστες, είτε ναζί, είτε λαμόγια, είτε δωσίλογοι, είτε απατεώνες, είτε καταχραστές, είτε μιζαδόροι κ.λπ., χωρίς να υπάρχει δικαίωση και τιμωρία στα θύματα και τους θύτες αντίστοιχα απέναντι σε τέτοιου είδους ψεύδη, συκοφαντίες ή και ύβρεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα.
Δυστυχώς επίσης, γιατί ένα μεγάλο μέρος εγκληματικότητας ή εγκληματικής συμπεριφοράς στην καθημερινή μας ζωή όχι μόνο μένει ατιμώρητο, αλλά διεξάγεται και δρα ανεξέλεγκτο και ασύδοτο, προωθώντας την ατιμωρησία αυτής της εγκληματικότητας σε ανοδική πορεία και σε υψηλότερο βαθμό και ποσοστό.
Τζανετέας Σωτήρης
