Κάθε Κυριακή με Θάρρος
Μια καλή φίλη, πριν από λίγο καιρό, έδωσε την ιδέα: ο έρωτας στα χρόνια του κορωνοϊού. Με αφορμή αυτή την ιδέα γίνεται ένα «Αφιέρωμα στον έρωτα» και τις πέντε Κυριακές του Αυγούστου.
Εισαγωγικά: Την εποχή του κορωνοϊού, όπως τόσα άλλα, δοκιμάζεται και ο έρωτας. Μάλιστα, ο κορωνοϊός απειλεί τον έρωτα και τη ζωή πολλαπλώς. Πρώτον, αν προσβληθεί κάποιος από τον κορωνοϊό, μπορεί να καταλήξει, και έτσι καταλήγει και ο έρωτας. Δεύτερον, ο έρωτας φοβάται να υπάρξει, γιατί ο έρωτας είναι ζωή και φέρνει τη ζωή. Τρίτον, οι συνθήκες (αποστάσεις, απαγορεύσεις κ.τ.λ.) δημιουργούν εμπόδια σε νέους και υπάρχοντες έρωτες.
Βέβαια, ανεξάρτητα από τον κορωνοϊό, κάποιοι έρωτες θα τελειώσουν, επειδή έφθασε η ημερομηνία λήξης τους, ενώ κάποιοι άλλοι θα τελειώσουν, επειδή ήδη είχαν τελειώσει, πριν από τον κορωνοϊό.
Ο έρωτας είναι συγχρόνως ζήτημα εγγύτητας και απόστασης. Έτσι, άλλοτε θέλεις τον άλλον πιο κοντά και άλλοτε πιο μακριά. Άλλοτε τον επιθυμείς σφόδρα και άλλοτε λιγότερο. Άλλοτε μέσα σου γίνεται ένας πόλεμος ανάμεσα στη λογική, στο συναίσθημα και στο ένστικτο: Η λογική λέει πρόσεχε για λόγους υγείας. Το συναίσθημα σε παρακινεί, έστω να συναντηθείς και να αγκαλιάσεις το αγαπημένο πρόσωπο. Το ένστικτο ζητάει άμεση ικανοποίηση, εδώ και τώρα.
Και το ερώτημα για κάθε ερωτευμένο είναι: και τώρα τι κάνω; Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υπάρχουν ορθές αποφάσεις. Η όποια απόφαση, είτε συνειδητά είτε ανεπίγνωστα, είναι αποτέλεσμα μείξης λογικής-συναισθήματος-ενστίκτων. Αυτή η μείξη βγάζει κάθε φορά διαφορετικό αποτέλεσμα, διότι κάθε φορά γίνεται διαφορετική μείξη. Άλλοτε υπάρχει περισσότερη λογική, άλλοτε περισσότερο συναίσθημα, άλλοτε περισσότερο ένστικτο. Επιπλέον, κάθε φορά οι συνθήκες-περιστάσεις είναι διαφορετικές.
Πάντως, κάθε φορά, όλα μπορούν να συμβούν στον έρωτα. Τα αδύνατα να γίνουν δυνατά και τα δυνατά να γίνουν αδύνατα.
Μετά από τα εισαγωγικά, το ερώτημα είναι: Τι είναι ο έρωτας; Υπάρχουν πολλές απαντήσεις. Έτσι για παράδειγμα: Ο έρωτας είναι ένα έντονο συναίσθημα έλξης και επιθυμίας μεταξύ δύο προσώπων, που χαρακτηρίζεται και από πόθο για σεξουαλική επαφή. Είναι ο πόθος και η επιδίωξη της ολοκλήρωσης. Είναι πηγή ενέργειας και δημιουργικότητας. Είναι το δόσιμο και το δέσιμο της ψυχής και του σώματος. Είναι επικοινωνία σωματική, ψυχική, πνευματική.
Επίσης, έρωτας σημαίνει περιπέτεια, έκθεση, διακινδύνευση. Σημαίνει ζω με τον άλλον και για τον άλλον.
Ο έρωτας μπορεί να είναι κεραυνοβόλος, θυελλώδης, φλογερός, αμοιβαίος, γνήσιος, ανιδιοτελής, αιώνιος, άτυχος, αμαρτωλός, παράνομος, επικίνδυνος, μεγάλος, σφοδρός, παθιασμένος, παράφορος, κρυφός, μοναδικός, ανεπανάληπτος, δυνατός, τέλειος, ιδανικός, φανταστικός- και όχι μόνο.
Υπάρχει και ο πλατωνικός έρωτας, δηλαδή η αγάπη για τη γνώση, η αναζήτηση του κάλλους, ο ανιδιοτελής θαυμασμός του ωραίου. Κατ’ επέκταση, ο έρωτας χωρίς σεξουαλική επαφή.
Ο έρωτας προϋποθέτει έστω κάποια γνώση του εαυτού μας και κάποια γνώση του άλλου, έστω διαισθητική, γιατί χρειάζεται να βγούμε από τον εαυτό μας για να συναντήσουμε τον άλλον και να παραδοθούμε σε αυτόν άνευ όρων. Γι’ αυτό ένας ατομιστής/εγωιστής δύσκολα ερωτεύεται. Γιατί δύσκολα μπορεί να βγει από τον εαυτό του, να συναντήσει τον άλλον, να μοιραστεί χαρές και λύπες, να συν-πορευτεί στη ζωή με τον άλλον.
Ο έρωτας εμπεριέχει αναγκαιότητες (σεξουαλικό ένστικτο) και απελευθέρωση από τις αναγκαιότητες (ικανοποίηση του ενστίκτου). Υπάρχει σφοδρή επιθυμία για τον άλλον, ένας πόθος, που έχει σκοπό τον έρωτα. Δηλαδή, η επιθυμία φέρνει τον πόθο και ο πόθος φέρνει τον έρωτα, την απελευθέρωση από τις αναγκαιότητες. Ταυτόχρονα, υπάρχει και ο φόβος της σεξουαλικότητας. Ο φόβος της άγνοιας του άλλου, ο φόβος για τη δύναμη και το ανεξέλεγκτο των συναισθημάτων του έρωτα.
Βέβαια, έστω κι αν όλοι οι έρωτες γεννώνται για να διαρκέσουν αιώνια, εν τούτοις σχεδόν όλοι έχουν ορισμένη διάρκεια. Ένας έρωτας κρατάει, κατά μέσο όρο, τέσσερα περίπου χρόνια. Ασφαλώς, υπάρχουν πολλοί έρωτες που κρατάνε μια ζωή.
Ο έρωτας είναι ένας συνεχής αγώνας που κερδίζεται καθημερινά. Η διαχείριση του έρωτα μπορεί να οδηγήσει είτε στο θαύμα του έρωτα είτε στην τραγωδία του έρωτα.
Αλλά- και αυτό χρειάζεται να προσεχτεί- και να τελειώσει ο έρωτας, το γεγονός ότι υπήρξε αποτελεί μεγάλο κέρδος ζωής, γιατί ο ερωτευμένος κατόρθωσε και βγήκε από τον εαυτό του και συνάντησε τον άλλον, έστω και για λίγο καιρό (συνεχίζεται).
Γράφει ο Παύλος Μάραντος
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
