Η επιστήμη μας λέει ότι ο όρος προμνησία περιγράφει την αίσθηση ότι κάποιος έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μία κατάσταση. Συχνότερα χρησιμοποιείται ο όρος déjà vu (ντέζα βου) που στη γαλλική γλώσσα σημαίνει “ήδη ειδωμένο”.
Αυτό αισθανθήκαμε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα, όταν ρωτήθηκε για το θέμα που έχει δημιουργηθεί στην Καλαμάτα, με την ανάδειξη των αρχαίων στην πλατεία της Υπαπαντής. Η απάντησή του ήταν ίδια με αυτή που έχει εκφράσει από το 2018, όταν ήταν δήμαρχος Καλαμάτας, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Όπως και τότε, χθες, παραδέχθηκε πως υπάρχει ένα ζήτημα με τα αρχαία, αλλά συνέστησε να μην βιαζόμαστε και ανέφερε ότι θα αναδειχθούν τα επόμενα χρόνια, όταν θα υπάρχουν και οι αναγκαίοι πόροι:
“Ολόκληρη η Ελλάδα είναι ένας απέραντος αρχαιολογικός χώρος. Δεν θα τα βγάλουμε από τη μία στιγμή στην άλλη. Όλα αυτά πρέπει να γίνονται με μέθοδο. Πρέπει να τα προστατεύουμε, να τα προφυλάσσουμε και όταν θα έρθει ο καιρός και θα έχουμε και τους πόρους και σύμφωνα με τα οριζόμενα της επιστήμης της Αρχαιολογίας να έρθουν και αυτά στο φως.
Δεν πρόκειται καταστραφεί κάτι. Δεν μπορούμε από τη μια στιγμή στην άλλη να αναδείξουμε όλα μας τα αρχαία. Να μην βιαζόμαστε, αλλά να μην τα καταστρέφουμε και να ξέρουμε πού υπάρχουν. Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να μας δώσει στοιχεία με σχετική ακρίβεια και για τα αρχαία, πού υπάρχουν και για το είδος των αρχαίων”. Συμπλήρωσε, δε, ότι για τα αρχαία δεν αποφασίζει κανείς άλλος παρά μόνο η αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία και το υπουργείο Πολιτισμού.
Πάντως, στην απόφαση έγκριση της μελέτης της Γ’ φάσης ανάπλασης του Ιστορικού Κέντρου, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) το 2011 είχε ανάψει το “πράσινο φως υπό την προϋπόθεση “της διατήρησης των καταλοίπων των αρχαίων σε κατάχωση μια και είναι προτιμότερη λύση για την αποτελεσματική προστασία τους».
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι προφανές ότι έχει μεγάλη σημασία η μερική αποκάλυψη των αρχαίων της πλατείας Υπαπαντής. Η σημασία του έργου βρίσκεται στην παρουσίαση της ιστορικής ταυτότητας της πόλης και την καθημερινή καταγραφή στη συλλογική συνείδηση της ιστορίας της για τους ίδιους τους κατοίκους της.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
