Ο Σπύρος Παπουτσής είναι ένα νέο παιδί 27 ετών και παράλληλα με τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις στο νεοσύστατο γραφείο πολιτικού μηχανικού που διατηρεί στην οδό Κορώνης και Φαρών και την αγάπη του για την άθληση και τους αγώνες κρος φιτ ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο. Φιλόζωος και φυτοφάγος, συμβάλλει στην αλλαγή προς αυτή την κατεύθυνση, αλλάζοντας τον εαυτό του…
Το πρώτο «κλικ» έγινε με την αδέσποτη σκυλίτσα που υιοθέτησε η οικογένεια Παπουτσή, όταν ο Σπύρος ενηλικιωνόταν: «Βλέποντας τη Νάλα να μεγαλώνει άλλαξε τελείως ο τρόπος με τον οποίο βλέπω τα ζώα. Έβλεπα ότι κι αυτά αισθάνονται όπως εμείς και θέλουν τα ίδια πράγματα με εμάς, να έχουν μια οικογένεια και να περνάνε όμορφα». Από τότε, τόσο στην Πάτρα, όπου ήταν φοιτητής, όσο και στην Καλαμάτα έχει φιλοξενήσει και βοηθήσει δεκάδες σκυλάκια και γατάκια να βρουν σπίτι, έχοντας αποφασίσει να μην ξαναφήσει κανένα ζώο αβοήθητο από την ημέρα που βρήκε ένα παγωμένο από το ψύχος γατάκι. Τις τελευταίες εβδομάδες ο Σπύρος Παπουτσής συμβιώνει στο σπίτι του, στην ταράτσα της πολυκατοικίας του, με μια τρισχαριτωμένη κανελλί μικρούλα και τη Ζήνα, μια 8χρονη λυκοσκυλίτσα που γλίτωσε από τις φόλες που εξολόθρεψαν 5-6 άλλους σκύλους στην οδό Σπάρτης, ελπίζοντας ότι κι αυτές θα βρουν το παντοτινό τους σπίτι.
«Με απογοητεύει» μεταφέρει ο Σπύρος Παπουτσής, το ότι δεν έχουμε έναν προγραμματισμό σαν κοινωνία για μπορούμε πιο εύκολα να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις. Είναι μεγάλη η οδύνη να ταΐζεις ένα σκυλάκι και μετά να το βλέπεις χτυπημένο από αμάξι ή νεκρό από φόλα. Εκεί φτάνω στα όριά μου, αλλά η χαρά που παίρνεις όταν βοηθάς ένα σκυλάκι να βρει σπίτι και γίνεται ευτυχισμένο η χαρά είναι πολλαπλάσια.
Είμαστε ένας νομός με πάρα πολλά χωριά που έχουν κακή νοοτροπία απέναντι στα ζώα και άπειρα περιστατικά με αδέσποτα. Ο Φιλοζωικός Όμιλος Καλαμάτας φιλοξενεί πάρα πολλά σκυλιά, ο Δήμος προσπαθεί λειτουργώντας πρόγραμμα για στειρώσεις και η αστυνομία ανταποκρίνεται άμεσα σε περιστατικά κακοποίησης, νομίζω όμως ότι κάπου χάνεται στην έλλειψη υπευθυνότητας των πολιτών, που π.χ. δεν στειρώνουν τα ζώα τους. Στην Καλαμάτα υπάρχουν πάρα πολλοί που αγαπούν τα σκυλιά, δυστυχώς όμως τα περισσότερα αγορασμένα, ενώ αν ήταν υιοθετημένα θα ήταν λιγότερα τα αδέσποτα. Οι αγοραπωλησίες πρέπει να μειωθούν ή να σταματήσουν. Ο κόσμος μπορεί να πηγαίνει στη φιλοζωική να βλέπει τα υπέροχα πλάσματα που υπάρχουν εκεί και να υιοθετεί. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ένα ζώο γίνεται πιο υπεύθυνο, καθώς μαθαίνει ότι κι αυτό έχει ανάγκες και χρειάζεται να του διαθέσεις χρόνο για βόλτα και για παιχνίδι. Μέσω των ζώων τα παιδιά διατηρούν καθημερινή επαφή με τη φύση και αναπτύσσονται πιο υγιή, σωματικά, πνευματικά, αλλά και συναισθηματικά. Όσο απομακρυνόμαστε από τη φύση τόσο χάνουμε το δρόμο μας».
Η φυτοφαγία ως ηθικό δίλημμα, αλλά και ανάγκη επιβίωσης του πλανήτη
Ίσως η μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή του Σπύρου Παπουτσή έγινε όμως το 2014 όταν και αποφάσισε να γίνει χορτοφάγος. Ο ίδιος θυμάται:
«Δεν θα ξεχάσω εκείνη τη μέρα. Ήμουν φοιτητής και όπως διάβαζα για την εξεταστική, κάνοντας ένα διάλειμμα αργά τη νύχτα, κάπως πετάχθηκε μπροστά μου στο youtube ένα ντοκυμανταίρ, με τον βραβευμένο ηθοποιό Χοακίν Φίνιξ, που έδειχνε τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων ανά τον κόσμο στα σφαγεία και γενικά στην κτηνοτροφία. Με αυτό άλλαξαν όλα μέσα μου. Δεν το είχα καταλάβει, αλλά ήδη υποσυνείδητα μείωνα τις ποσότητες κρέατος που κατανάλωνα. Παρακολουθώντας το βίντεο στενοχωρήθηκα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς. Έλεγα πως ακόμη κι αν πρόκειται να αρρωστήσω εγώ δεν μπορώ να συμμετάσχω σε αυτόν τον τρόπο που φερόμαστε στα ζώα. Πολύ γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ένοιωθα καλύτερα από άποψη ενέργειας και σωματικά, αλλά και πνευματικά ένοιωθα πιο υγιής. Ταυτόχρονα είχα το ένστικτο ότι δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε τόσο άσχημα στα άλλα πλάσματα για να είμαστε υγιείς. Σύμφωνα με κάποιους γιατρούς και μελέτες η ανατομία του οργανισμού μας ταιριάζει περισσότερο με την ανατομία των φυτοφάγων.
Σε κάθε περίπτωση η ποσότητα των ζωικών τροφών αμφιβόλου ποιότητας που καταναλώνουμε στις μέρες μας, μας κάνει κακό στην υγεία μας, απέχουμε τελείως από τη μεσογειακή διατροφή που λέμε ότι είναι η πιο σωστή.
Η φυτοφαγία είναι το πιο κρίσιμο στάδιο για την ανθρωπότητα και τα επόμενα χρόνια δεν θα είναι μόνο ένα ηθικό το δίλημμα, αλλά μια αναγκαία στροφή για να επιβιώσουμε. Η κτηνοτροφία, όπως γίνεται σε βιομηχανική κλίμακα, εκτός από το κακό που κάνει στα ζώα και στην υγεία μας, καταστρέφει και τον πλανήτη. Σιγά σιγά, το βλέπω ότι θα αναγκαστούμε να νοιαστούμε πιο πολύ για την υγεία μας, για τον πλανήτη και τα ζώα. Υπάρχει πολύς κόσμος και πολλά νέα παιδιά σε όλο τον κόσμο που έχει αυτούς τους προβληματισμούς. Και στην Καλαμάτα αρκετοί έχουν κόψει το κρέας και ο κόσμος ρωτάει και προσπαθεί να μάθει. Υπάρχει πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο, όπου όμως μπορεί να δημιουργηθεί σύγχυση με τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις. Ευτυχώς λειτουργούν ομάδες που βοηθούν εθελοντικά όποιον θέλει να γίνει χορτοφάγος, όπως η Αnomymous for the voiceless που είναι μέρος ενός διεθνούς κινήματος και η Vigan 22 που προτείνει ένα επιστημονικά επιμελημένο πρόγραμμα 22 ημερών, προσφέροντας μάλιστα και καθοδηγητή (μέντορα), ιδιότητα που έχω αποκτήσει κι εγώ πλέον.
Υπάρχουν πολλά λανθασμένα στερεότυπα που χρειάζεται να ξεπεραστούν με κυριότερο το ότι τα ζωικά προϊόντα μας κάνουν πιο δυνατούς. Η άποψή μου είναι ότι η μόνη ζωική τροφή που κάνει καλό στον άνθρωπο είναι το μέλι, εγώ δεν το χρησιμοποιώ επειδή δεν ξέρω από που προέρχεται. Από τα φυτά και με την έκθεση στον ήλιο μπορούμε να πάρουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία, πρωτεΐνες, μέταλλα, βιταμίνες, ασβέστιο και ό,τι άλλο χρειάζεται ο οργανισμό μας. Επίσης, όλοι έχουμε ακούσει ότι όσο πιο πολύ γάλα πίνεις, τόσο πιο δυνατό σκελετικό σύστημα θα έχεις. Υπάρχουν φυτικές τροφές με εξίσου μεγάλο ποσοστό σε ασβέστιο. Για παράδειγμα υπάρχουν όλο και περισσότερο αυξανόμενες ποικιλίες από φυτικά γάλατα που προέρχονται από ρύζι, καρύδια, σόγια, βρώμη.
Εγώ τρώω φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ξηρούς καρπούς, δημητριακά ολικής άλεσης και πολλούς σπόρους, που τα τελευταία χρόνια έχω μάθε την τεράστια διατροφική τους αξία. Πρόκειται για υπερτροφές, όπως είναι ο λιναρόσπορος, οι σπόροι τσία, οι κολοκυθόσποροι, το σουσάμι, οι ηλιόσποροι, αλλά και οι σπόροι κάνναβης (σ.σ. για να μην υπάρξει παρεξήγηση οι σπόροι κάναβης δεν έχουν σχέση με το γνωστό ναρκωτικό, μπορεί να τους προμηθευτεί κανείς από μαγαζιά με βιολογικά προϊόντα, είναι νόστιμοι με ήπια γεύση, θρεπτικοί, πλούσιοι σε ωμέγα λιπαρά οξέα, ρυθμίζουν τα επίπεδα της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων και βοηθούν στην αντιμετώπιση φλεγμονών και δερματικών παθήσεων)».
Η διατροφή του Σπύρου Παπουτσή έχει και μετρήσιμα ευεργετικά αποτελέσματα, όπως αποτυπώθηκαν στις τελευταίες του αιματολογικές εξετάσεις, οι οποίες εντυπωσίασαν τον γιατρό του. Αυτές παραδειγμάτισαν τον μπαμπά της οικογένειας που είχε χοληστερίνη στο …κόκκινο και έλλειψη βιταμινών να μειώσει το κρέας, ενώ ο αδελφός του Σπύρου, ο Νικόλας, αν και μπασκετμπολίστας υψηλού επιπέδου (θα παίζει τη νέα σαιζόν στη Β’ Εθνική με τον Αργοναύτη Ραφήνας) έχει ήδη κάνει στροφή στη χορτοφαγία.
«Είμαι πάντα αισιόδοξος -παρ’ ότι έχω περάσει πολύ άσχημες σκέψεις και στενοχώρια για το πώς αντιμετωπίζουμε τη φύση και τα ζώα, πίστευα ότι δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα και θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Εν τέλει διαβάζοντας κάποια βιβλία -για μένα τα βιβλία είναι οι ψυχολόγοι μου- κατέληξα ότι πρέπει να είμαστε πιο ανοικτοί, να αμφισβητούμε, να πιστεύουμε στην αλλαγή και να κάνουμε ό,τι μπορούμε ο καθένας ξεχωριστά για να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο.
Σκεφτόμαστε και εκφραζόμαστε όλο και πιο πολύ με την καρδιά μας αυτή είναι η λύση σε πολλά προβλήματα» είναι το τελικό μήνυμα του Σπύρου Παπουτσή…
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
