Μόνο “αγανάκτηση” και “απορία” προκαλούν οι τελευταίες δηλώσεις της Περιφερειακής Αρχής, που είδαν το φως της δημοσιότητας σε όλο τον πελοποννησιακό Τύπο και μη, σχετικά με το έργο «Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ» σε Αρκαδία (Παλαιόχουνη – Σαπολίβαδο), Μεσσηνία (Καλλιρρόη) και Λακωνία (Σκάλα-Ξηροκάμπια), μετά την αναμενόμενη και πραγματοποιηθείσα “απόσυρση” του Φακέλου για την αναγκαία συγχρηματοδότηση του έργου από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η απόσυρση αυτή ήταν αναμενόμενη, γιατί ο Φάκελος που κατετέθη στην αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιφερειακής και Αστικής Πολιτικής από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, δεν ήταν επαρκώς συμπληρωμένος και αιτιολογημένος και δεν ικανοποιούσε τις προϋποθέσεις που απαιτεί η Ευρωπαϊκή Περιβαλλοντική Νομοθεσία, αλλά ούτε και τα Οικονομικά Δεδομένα της Ε.Ε. για ένα τέτοιο έργο, σε σύγκριση με παρόμοια έργα σε όλη την Ε.Ε. τόσο περιβαλλοντικά όσο και οικονομικά, σύμφωνα δε και με τις Αρχές της καθολικά προτεινόμενης πλέον και εφαρμοζόμενης “Κυκλικής Οικονομίας” των φυσικών πόρων.
Το αποτέλεσμα της προσπάθειας συμπλήρωσης του αποσταλέντος φακέλου σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δε θα μπορούσε να είναι “ικανοποιητικό” και, επομένως, ήταν αναμενόμενη η επερχόμενη “απόρριψη” της συγχρηματοδότησης από το Ταμείο Συνοχής.
Συναφείς είναι και οι αυθόρμητες, δήθεν, “ομολογίες” της Περιφερειακής Αρχής δια στόματος του κ. περιφερειάρχη, για ένα έργο “Επαχθές για κατοίκους και Δήμους” και με “Ελαττώματα”, τα οποία είχε μεν επισημάνει, αλλά δήθεν “…δεν υπάρχει άλλη λύση”!.
Δηλώσεις που γίνονται μετά τη “μερική δικαίωσή” μας, κατόπιν έγγραφων αναφορών και μιας καταγγελίας τριών δημάρχων σχετικά με το έργο στα αρμόδια Όργανα της Ε.Ε.
Όσον αφορά στα αναγραφόμενα στο από 10/08/2020 σχετικό έγγραφο του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ, με θέμα “Αίτημα απόσυρσης Φακέλου για το Μεγάλο Έργο “Ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ”, περί αδυναμίας συμπλήρωσης/επικαιροποίησης του Φακέλου εμπρόθεσμα, λόγω καλοκαιρινών διακοπών των στελεχών (!) των εμπλεκομένων Υπηρεσιών και των δυσκολιών λόγω πανδημίας, εδώ, “ο νοών νοείτω”.
Το αυτό ισχύει και για τις απαράδεκτες δηλώσεις της Περιφερειακής Αρχής για το προσεχές “Μπάλωμα” του Φακέλου και Επανυποβολής του αιτήματος συγχρηματοδότησης.
Αλλά το Έργο στο οποίο αφορά ο Φάκελος “Δεν Μπαλώνεται”.
Οι όποιες “Ουσιώδεις Τροπολογίες” που εξαγγέλλονται απαιτούν “Νέα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων” και “Νέα Έγκριση” – “Νέο Προσυμβατικό Έλεγχο” από το Ελεγκτικό Συνέδριο, σύμφωνα με την αριθμ. 69/2019 Πράξη του. Και γνωρίζει, φυσικά, η Περιφέρεια και η Εταιρεία τη δυσκολία για την έγκριση αυτή, με τελικό Ανάδοχο την “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Μ.Α.Ε.”, η οποία δεν είναι αυτή που έχει εγκριθεί με την Πράξη 309/2015 του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δεν αποτελεί ‘συνέχεια” της προγενέστερα άλλης εγκριθείσας Εταιρείας –σε νομικούς όρους- με τη διαφορετική επωνυμία “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΉΣΟΥ Α.Ε.”. Εταιρεία η οποία, όμως δεν ιδρύθηκε ποτέ, άλλως, είναι αποδεδειγμένα “ανύπαρκτη”. Δηλαδή, για ένα Έργο τόσο “Μεγάλης Οικονομικής Αξίας”, που επισύρει Κίνηση Κεφαλαίων ύψους 167.000.000 ευρώ, περίπου, και ζητεί συγχρηματοδότηση 68.000.000 ευρώ, περίπου, από την Ε.Ε., δεν υπάρχει, άλλως εκκρεμεί έγκριση Προσυμβατικού Ελέγχου.
Μήπως πρέπει, επιτέλους, να επέμβει ο κ. εισαγγελέας;
Λύση υπάρχει και έχει προταθεί τόσο από μέρους αρκετών δημάρχων όσο και αρμοδίως με την από 26/06/2020 επιστολή προς τον κ. πρωθυπουργό, του εκ των υπογραφόντων, δικηγόρου Ανδρέα Μπακοπούλου – ο οποίος έχει καταθέσει σχετικά δικόγραφα και αναφορές σε Συμβούλιο της Επικρατείας, Ελεγκτικό Συνέδριο, Διοικητικά, Πολιτικά και Ποινικά Δικαστήρια, Επιτροπές, υπουργεία, Βουλή και Αποκεντρωμένη Διοίκηση, ως Πληρεξούσιος Δήμων, Συλλόγων και ιδιωτών κατοίκων – και με την υποστήριξη και αναλυτική αναφορά όλων των υπογραφόντων, δημοσίως, για την επιτακτικά αναγκαία και νομοθετικά επιβαλλόμενη ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, με αξιοποίηση των ήδη υπαρχουσών Δημοτικών Μονάδων “με το κλειδί στο χέρι” σε Άργος και Κόρινθο, αλλά και των υπολοίπων υπαρχουσών υποδομών σε όλους τους νομούς. Επιπλέον δε, με τη δημιουργία ενός κοινού ΧΥΤΥ για όλη την Περιφέρεια και μιας κοινής Μονάδας Διαχείρισης ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ δυναμικότητας περίπου 60.000 ΕΩΣ 70.000 τόνων ανά έτος.
Άπαντα τα ανωτέρω συγχρηματοδοτούνται και από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2021-2027.
Πολύ σοφά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής και Αστικής Πολιτικής, στην «καταιγιστική» για το Έργο απάντηση – κριτική της με το υπ’ αριθμ. (2020)3085105/15-06-2020 έγγραφό της, στο αίτημα της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιχειρησιακών Προγραμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου για συγχρηματοδότηση του Έργου με 70.000.000 ευρώ, περίπου, επισήμανε τα τεράστια και μη επανορθώσιμα ελαττώματά του. Κυρίως, δε, την «Υπερδιαστασιολόγηση» – γεγονός που σημαίνει πολλά για την εκμετάλλευση του Έργου από την Εταιρεία, η οποία θα δύναται να μεταφέρει στις Μονάδες της για επεξεργασία συμμείκτων απορριμμάτων και από άλλες περιοχές πλην της Περιφέρειας Πελοποννήσου, την «Υπερκοστολόγηση», που είναι σαφής και ηχηρή, σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, την «Παρωχημένη τεχνολογία», την “αδιαφάνεια” στα οικονομικά μεγέθη, τα ερωτηματικά για την «τροποποίηση της ΜΠΕ» σχετικά με την «Περιοχή Natura 2000» στη Σκάλα Λακωνίας, αλλά και τις υπόλοιπες δύο θέσεις σε Καλλιρρόη Μεσσηνίας και Παλαιόχουνη Αρκαδίας, την εξαιρετικά μεγάλη «χρονική διάρκεια» της Συμβάσεως ΣΔΙΤ, που μπορεί να φτάσει και τα 33 έτη, την «κατώτατη εγγυημένη ποσότητα και ποιότητα στα εισερχόμενα απόβλητα», όλα αυτά σε αντίθεση με όσα προβλέπονται, τόσο από το ισχύον εθνικό μας Δίκαιο όσο και σε συμμόρφωση με τις σχετικές Οδηγίες της Ε.Ε., με τελευταίες τις αριθμ. 850 και 851/2018.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΗΤΑΝ ΜΕΤΑ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΠΛΕΟΝ, ΣΟΒΑΡΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΑΠΕΣΥΡΘΗ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ.
Τέλος, στα αναγραφόμενα, δήθεν, ότι “άνοιξε ο δρόμος για την εκτέλεση του Έργου” μετά την έκδοση των δύο Αποφάσεων του Μονομελούς Εφετείου Ναυπλίου για την “επίταξη” των χώρων του, σε Αρκαδία και Λακωνία, οι οποίες “τυπικά”, χωρίς περαιτέρω νομική διερεύνηση, δέχθηκαν τις σχετικές Αιτήσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, ενημερώνουμε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, είναι το μόνο αρμόδιο να κρίνει τη νομιμότητα της σχετικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και της προβληματικής και παράνομης τροποποίησής της, κατά των οποίων εκδικάζονται τον Οκτώβριο 2020, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δύο Αιτήσεις Ακυρώσεως Δήμων, Πολιτιστικών Συλλόγων και Φυσικών Προσώπων, κατοίκων των Περιοχών, όπου έχουν σχεδιασθεί οι τρεις «φαραωνικού τύπου» Μονάδες Επεξεργασίας Συμμείκτων Απορριμμάτων και οι τρεις Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).
Πού θα βρίσκονται αυτοί που σχεδίασαν το Έργο μετά 10-20 χρόνια, για να διαμαρτυρηθούν οι κάτοικοι για τους θανάτους λόγω καρκίνου, συνεπεία της περιβαλλοντικής μολύνσεως;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η νομοθεσία πλέον υποχρεώνει τους Δήμους είτε αυτόνομα είτε σε επίπεδο διαδημοτικών συνεργασιών να αυτο-διαχειρίζονται τα δικά τους παραγόμενα αστικά απορρίμματα;
Δεν μπορούν να προβλέψουν, δεν έχουν τον κοινό νου να καταλάβουν, ότι αυτό το Έργο είναι παρωχημένο σε αντίληψη και τεχνολογία και ότι σε λίγα χρόνια οι εγκαταστάσεις θα απαξιωθούν και θα αποτελούν απολιθώματα μιας τραγικής και στείρας πολιτικής συμπεριφοράς και ότι το μόνο που τους ενδιέφερε είναι τι χρήματα θα εισπράξει ο Ιδιωτικός Φορέας Σύμπραξης και πόσο γρήγορα θα τα εισπράξει;
Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι διαμαρτυρίες μας, καθώς και όσων άλλων διαμαρτύρονται, δεν έχουν κίνητρο πολιτικό, οικονομικό, ατομικό, παραταξιακό ή μη μόνον το σεβασμό στη νομιμότητα, την υγεία και την τσέπη των κατοίκων και την παράλειψη της αιχμαλωσίας για 28 ή και 33 χρόνια κατά προβλεφθείσα στη Σύμβαση παράταση, πέντε νομών σε έναν Ιδιωτικό Φορέα;
Ποιος θα απολογηθεί από αυτούς που υποστηρίζουν το έργο, γιατί αιχμαλώτισε για 28 χρόνια την τοπική οικονομία και την υγεία των κατοίκων σε έναν Ιδιωτικό Οικονομικό Φορέα Σύμπραξης με εξαντλητικό κόστος και δεν αφήνει ελεύθερους τους πέντε νομούς να επιλέξουν τον τρόπο, κάθε νομός ή μεγάλος Δήμος ή ομάδα Δήμων, να διαχειρισθούν τα του οίκου τους, χωρίς να καταστρέφουν το Περιβάλλον, όπως γίνεται τώρα;
Ποιος αποκλείει το ενδεχόμενο σε δύο – τρία χρόνια να έχουν βρεθεί τρόποι και μέθοδοι από Εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων, που το κόστος, ανά τόνο να στοιχίζει από ελάχιστα έως και δέκα ευρώ; Ποιοι το αποκλείουν, όμως, αυτό;
Όπου ακούτε πανηγύρια, ότι συνεχίζεται, δήθεν, το έργο, δεν πανηγυρίζουν για εσάς τα νοικοκυριά, αλλά πανηγυρίζουν για τα 167.000.000 περίπου ευρώ, του δήθεν κόστους του έργου και τα δεκάδες εκατομμύρια για ανύπαρκτα σύμμεικτα απόβλητα που θα εισπράττει η ανάδοχος για 28 ή 33 χρόνια, μόνο και μόνο από την αιχμαλωσία των νοικοκυριών των πέντε Νομών της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
1 ) ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Περιφερειακός σύμβουλος
2) ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
Πρώην δήμαρχος Κορινθίων
3) ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΛΙΩΤΗΣ
Πρώην δήμαρχος Σπάρτης
4) ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην δημοτικός σύμβουλος Σπάρτης
5) ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Δικηγόρος Δήμων, Πολιτιστικών Συλλόγων και Ιδιωτών
6) ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΥΤΟΥΖΗ
Αντιπρόεδρος Συλλόγου Παλαιόχουνης Αρκαδίας
7) ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΥΡΚΟΥΛΑΣ
Πρόεδρος Αδελφότητας Καλλιρροϊτών Μεσσηνίας
8) ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Συλλόγου Κωνσταντιναίων Μεσσηνίας
