Ερχόμενης της νέας ελαιοκομικής & φορολογικής περιόδου
Όλοι οι αγρότες έχουν πολύ μεγάλο όφελος από την όσο γίνεται μεγαλύτερη προσκόμιση στοιχείων πραγματοποίησης εξόδων για την καλλιέργειά τους. Ακόμα κι αν δεν παραδώσουν προϊόν, δε θα γλιτώσουν τη φορολογία εισοδήματος, κι αυτό γιατί θα φορολογηθούν για τη βασική τους ενίσχυση (όχι για το “πρασίνισμα”) και, επομένως, είτε έτσι – είτε αλλιώς, είναι δεδομένη η ανάγκη να κρατούν αποδείξεις και να καταθέτουν στοιχεία εξόδων, τα οποία και θα τους βοηθήσουν να έχουν μία όσο γίνεται μικρότερη φορολογική επιβάρυνση…
ΠΩΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ
Είτε τηρούν βιβλία εσόδων και εξόδων είτε όχι, είτε είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες είτε είναι περιστασιακά απασχολούμενοι στην αγροτική παραγωγή, το εισόδημά τους από την αγροτική δραστηριότητα φορολογείται, αφού αφαιρεθούν από τα έσοδα, τα οποία αποκτούν, τα έξοδα της αγροτικής δραστηριότητας.
Είναι έξοδα που προκύπτουν από την αγορά των αγροτικών εφοδίων, δηλαδή φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, αλλά μέσα σε αυτά εντάσσονται και τα έξοδα που απαιτούνται για τη συγκομιδή των προϊόντων, δηλαδή τα μεροκάματα και τα ένσημα για τους εργάτες γης που επιφορτίζονται με το μάζεμα της παραγωγής.
Για να χαρακτηριστούν, λοιπόν, ως «έξοδο» τα αγροτικά χέρια που κάνουν τη συγκομιδή θα πρέπει να υπάρχουν τα αντίστοιχα παραστατικά, που στην περίπτωση αυτή είναι κυρίως τα εργόσημα.
Δε δικαιολογείται σε καμία περίπτωση έξοδο το οποίο δε συνοδεύεται από παραστατικό, όπως είναι το εργόσημο. Έτσι, η… αμέλεια έκδοσης του εργοσήμου δημιουργεί τέτοιο «άνοιγμα» (εσόδων μείον τα έξοδα) στο τέλος της φορολογικής χρονιάς (τέλος Δεκεμβρίου), το οποίο φορολογείται με 20%.
Εκτός και αν είναι ένας κατά κύριο επάγγελμα αγρότης που έχει αφορολόγητο που ξεκινάει από 8.500 ευρώ και αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των ανήλικων τέκνων.
ΕΤΕΡΟ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ
Η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών εντάσσεται στην κατηγορία των ετεροεπαγγελματιών, οι οποίοι δεν έχουν το αφορολόγητο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι φορολογούνται από το πρώτο ευρώ.
Ο φόρος αναφέρεται στο σύνολο του εισοδήματος που προκύπτει, εφόσον αφαιρέσουμε το σύνολο των εξόδων από το σύνολο των εσόδων. Συνεπώς, όσο περισσότερα είναι τα έξοδα, τόσο μικρότερο είναι το καθαρό εισόδημα το οποίο φορολογείται…
Η ΖΗΜΙΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ…
Εφόσον μια χρονιά ο ετεροεπαγγελματίας αγρότης δεν έχει εισόδημα, καταθέτοντας τις αποδείξεις των εξόδων μπορεί να δηλώσει περισσότερα έξοδα απ’ ό,τι έσοδα.
Έτσι, δε φορολογείται καθόλου και, επιπλέον, η διαφορά των εξόδων να μεταφερθεί στην επόμενη παραγωγική χρονιά, που μπορεί να είναι μια καλή χρονιά και να χρειάζεται το στοιχείο “έξοδα” για να μειώσει τη φορολογία.
Οι παραγωγοί δεν πρέπει να αφήνουν σε καμιά περίπτωση έξοδα αδικαιολόγητα. Δηλαδή, δεν πρέπει χρήματα που πληρώνουν και επιβαρύνουν την αντίστοιχη παραγωγική διαδικασία να μην αποτυπώνονται στα αντίστοιχα φορολογικά παραστατικά. Γιατί είτε τη χρονιά που “τρέχει” θα τα χρειαστούν είτε στην επόμενη χρονιά θα τα χρειαστούν, μεταφέροντας τις όποιες πραγματικές ζημιές έχουν στις επόμενες φορολογικές χρονιές που θα προκύψουν κέρδη.
Η αγροτική παραγωγή είναι ιδιόμορφη. Μια χρονιά μπορεί να έχει πραγματικά πολύ μεγάλες ζημιές, είτε γιατί η παραγωγή δεν πήγε καλά λόγω καιρικών συνθηκών, λόγω ακαρπίας, για οποιονδήποτε λόγο, είτε γιατί οι τιμές των προϊόντων είναι πολύ χαμηλές, και την επόμενη χρονιά μπορεί να συμβεί το αντίθετο. Να έχει μεγάλη παραγωγή και να προκύψουν κέρδη, που όμως, αν δεν έχεις φροντίσει από την προηγούμενη χρονιά να μεταφέρεις τη ζημιά σου, θα κληθείς να πληρώσεις φόρο αποκλειστικά και μόνο για τη χρήση αυτή. Ενώ θα μπορούσες τη ζημιογόνα χρονιά να τη μεταφέρεις στην επόμενη και να προκύψει και πάλι η διαφορά, για να πληρώσεις το φόρο που πραγματικά αντιστοιχεί στα κέρδη που έχεις.
Επιμέλεια στήλης: Παναγιώτης Ξεροβάσιλας
Νομικός/Οικονομολόγος
