ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
-Πώς δηλητηριάσθη
-Τα αίτια
Από της μεσημβρίας της χθες την πόλιν μας συνετάραξε φοβερόν γεγονός, όπερ κρατεί ακόμη εις συγκίνησιν τους συμπολίτας μας δια τα τραγικά του αποτελέσματα.
Η οικογένεια του Περικλέους Κουλουμπίνη αποτελουμένη εκ εξ ατόμων εδηλητηριάσθη ολόκληρος κατά τον ακόλουθον τρόπον.
Την Δευτέραν το εσπέρας εντός δοχείου ετέθη αρμεγέν γάλα, όπερ το πρωί χθες έπιον η γραία πενθερά του Κουλουμπίνη, η σύζυγός του και τα τρία του τέκνα. Δεν παρήλθεν όμως αρκετή ώρα και άπασα η οικογένεια, όπου έκαστον άτομον ευρίσκετο, προσεβλήθη από ισχυρά κοψίματα και εμέτους, σημεία δηλητηριάσεως.
Πάραυτα ειδοποιήθη η Αστυνομία και σπεύσαντες οι ιατροί Καρμίρης και Σάλμας κατόρθωσαν να σώσουν πάντας πλην του μικρού Πανάγου Κουλουμπίνη, όστις απεβίωσεν εν μέσω φρικτών αλγηδόνων χθες την 3ην μ.μ. ώραν.
Σήμερον η Αστυνομία δι’ εγγράφου της προσεκάλεσε τους ιατρούς Π. Σάλμαν, Ιω. Κουρτάκην και Κοντέαν, ίνα την 3 1/2 μεταβώσιν εις το νεκροταφείον και εξετάσωσι δια νεκροψίας τα έντερα του αποβιώσαντος ως και τους εμέτους και βεβαιώσωσι το είδος της φρικώδους δηλητηριάσεως, υποβάλλουσι δε περί τούτου την σχετικήν έκθεσιν.
Μετά την υποβολήν της εκθέσεως θα διαφηνισθή αν η δηλητηρίασις εγένετο εκ προθέσεως ή εκ τύχης, διότι πολλά λέγονται.
Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΙΣ
-Η νεκροψία
-Τι απεδείχθη
«ΘΑΡΡΟΣ» 30 Μαΐου 1902
Χθες την 3 1/2 ώραν μετέβησαν εις το νεκροταφείον οι ιατροί Ιωάννης Κουρτάκης υπίατρος, Περικλ. Σάλμας ιατρός του Δήμου και ο Κοντέας, οίτινες προέβησαν εις νεκροψίαν επί του πτώματος του δηλητηριασθέντος ατυχούς παιδός Παναγιώτου Κουλουμπίνη.
Οι ιατροί εξήτασαν λεπτομερώς τα έντερα του δηλητηριασθέντος, καθώς και τα δι’ εμέτων απορριφθέντα. Μετά επισταμένην δε εξέτασιν συνέταξαν μακροσκελή έκθεσιν την οποίαν σήμερον υπέβαλλον προς την Διοίκησιν της Αστυνομίας. Εκ της συνταχθείσης εκθέσεως εμφαίνεται ότι έλαβε χώραν δηλητηρίασις δια τινά δηλητηρίου του οποίου η εξακρίβωσις απόκειται εις την χημικήν ανάλυσιν.
Τούτου ένεκα τα εκ των εντέρων εξαχθέντα και τα δια των εμέτων απεστάλησαν δια φιάλης προς το εν Αθήναις Χημείον, όπως εκεί επιστημονικώς βεβαιωθή το είδος του δηλητηρίου.
Υπό της Αστυνομίας μετά την παραπομπήν εις τον Εισαγγελέα κρατούνται εισέτι οι ως ύποπτοι συλληφθέντες υπ’ αυτής Μιχαήλ και Παναγιώτης Δρακουλακαίοι, καθών στρέφονται όλαι αι υπόνοιαι της δηλητηριάσεως της οικογενείας Κουλουμπίνη. Εν τούτοις αι ενέργειαι της Αστυνομίας καθ’ α πληροφορούμεθα βαίνουσι κατ’ ευχήν, ελπίζεται δε ότι θέλει τελείως έλθη εις φως η πράξις αύτη ήτις συνεκίνησε την πόλιν ολόκληρον.
Προφυλάκισις συλληφθέντων
«ΘΑΡΡΟΣ» 2 Ιουνίου 1902
Οι συλληφθέντες υπό της Αστυνομίας ως ύποπτοι της προ ημερών επισυμβάσης δηλητηριάσεως της οικογενείας Κουλουμπίνη, Μιχαήλ και Παναγιώτης Δρακουλακαίοι καθ’ α πληροφορούμεθα μετά την υπό του ανακριτού εξέτασίν των διετάχθη υπό τούτου η προφυλάκισις των ανωτέρω συλληφθέντων περί της ενοχής των οποίων επείσθη η ανάκρισις.
EΠΟΧΗ ΑΙΜΑΤΟΣ
«ΘΑΡΡΟΣ» 31 Μαΐου 1902
Δύο γεγονότα συνετάραξαν την κοινωνίαν μας την εβδομάδα αυτήν και τα οποία κρατούσι την ημετέραν κοινωνίαν εις εύλογον συγκίνησιν.
Το εν είναι η στυγερά δολοφονία η επισυμβάσα προχθές εις το ξενοδοχείον του Στ. Ψαρρά. Το έτερον είναι η φρικώδης δηλητηρίασις μιας οικογενείας ολοκλήρου.
Αμφότερα τα εγκλήματα ταύτα περικλείουσιν αυτά καθ’ εαυτά τοιαύτην αγριότητα, ώστε δικαίως η κοινωνία μας συνεταράχθη και συνεκινήθη.
Δεν δυνάμεθα να αποδώσωμεν εις τα δύο ταύτα εγκλήματα έλλειψιν επιβλέψεως ή αμέλειαν των αρχών, διότι αι δολοφονίαι και αι δηλητηριάσεις είναι από εκείνα τα εγκλήματα τα οποία συλλαμβάνονται εις εγκεφάλους διεστραμμένους και εκτελούνται εν κρυπτώ και παραβύστω μακράν πάσης δυνατής προλήψεως.
Τα εγκλήματα αυτά αποδεικνύουσιν μίαν ακόμη φοράν ότι εντός της κοινωνίας μας υπάρχουσι νοσηρά μέλη με φαντασίας αλλοκότους τα οποία ωθεί προς την εγκληματικότητα η κακή αντίληψις της ατομικότητος του πλησίου τους και η ροπή ήτις είτε εκ κληρονομικότητος είτε εκ κακίστης έξεως χαρακτηρίζει τους εγκληματίας.
Όσην φρίκην συνεπάγει εις έναν άνθρωπον αγνά έχοντα τα αισθήματα η ανάμνησις και μόνη η ανάμνησις του τρόπου της εκτελέσεως της δολοφονίας ή της δηλητηριάσεως ολοκλήρου οικογενείας, τουναντίον τόση ευχαρίστησις περιβάλλει την αγρίαν ψυχήν των δολοφόνων η επιτυχία της εκτελέσεως της συλληφθείσας παρ’ αυτών νοσηράς ιδέας.
Παρά τοις εγκληματίαις αυτοίς κατισχύει παιδιόθεν η αιμοδιψία, ήτις εκδηλούται εις πρώτην ευκαιρίαν και πάσα ιδέα κακή ευρίσκει έδαφος καλλιεργείας παρ’ αυτοίς.
Επομένως ουδεμίαν σπουδαιότητα έχει επ’ αυτών η παρουσία της αρχής ή ο εκ ταύτης φόβος. Ο διδάσκαλος και ο ιερεύς είναι οι μόνοι οίτινες δύνανται να θεραπεύσουν τοιαύτα νοσηρά όντα και να καθοδηγώσι ταύτα εις την αληθή οδόν του καλού και αγαθού.
Πέραν της θρησκείας και της παιδείας πάσα άλλη επέμβασις ουδόλως οφελεί.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
___________________
ΦΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ
Τα αίτια
«ΘΑΡΡΟΣ» 6 Ιουνίου 1902
Περί του πτώματος του οποίου εγράφομεν χθες ότι ανευρέθη εντός γράνης παρά την θέσιν Γάντες εξηκριβώθη ότι είναι ο δεκατετραετής παις Παναγής Α. Αναστασόπουλος ή Ζούζουλας εκ Πιπερίτσης. Ο θάνατος προήλθε συνεπεία θανατηφόρων τραυμάτων τα οποία έφερεν επί της κεφαλής.
Εκ της ενεργηθείσης επί του πτώματος νεκροψίας απεδείχθη ότι ο φονευθείς υπέστη βδελυρόν βιασμόν κατόπιν ανηκούστου βίας την οποίαν ίσως ο ατυχής αντέταξεν.
Επί του τόπου του φοβερού και αποτροπαίου εγκλήματος μετέβη από χθες ο Εισαγγελεύς Μελετόπουλος προς ενέργειαν ανακρίσεως. Δια τον αυτόν σκοπόν απέρχεται σήμερον εις τον τόπον του εγκλήματος ο ανακριτής Μεσσήνης Άγις Σακελλαρίδης.
Παρά των αρχών συνελήφθησαν ως ύποπτοι οι Αριστείδης, Παναγιώτης και Γεώργιος αδελφοί Τιμολφαίοι ή Μακραίοι και ο Απόστολος Διακονιαράκης, οίτινες και κρατούνται εν Μεσσήνη και των οποίων διετάχθη η αυστηρά απομόνωσις.
Ο φονευθείς ήτο αδελφός της περιβοήτου εκείνης κόρης η οποία προ χρόνου απέδρα της πατρικής στέγης και επί μήνα έκρυπτε την ιδιότητά της υπό ανδρικόν φόρεμα εν Μεσσήνη.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ
Αι ενέργειαι ανακρίσεων
«ΘΑΡΡΟΣ» 7 Ιουνίου 1902
Εις αληθή συγκίνησιν κρατεί ακόμη την κοινωνίαν Μεσσήνης το διαπραχθές ανόσιον και στυγερόν κακούργημα κατά του δεκατετραετούς παιδός Παν. Αναστασοπούλου ή Ζούζουλα.
Εβεβαιώθη πλέον οριστικώς ότι ο θάνατος προήλθεν δια στραγγαλισμού ή εξ ασφυξίας συνεπεία ισχυράς φιμώσεως του ατυχούς, τεθέντος μανδυλίου επί του στόματός του δια να μη φωνάζη, εγένετο δε κατόπιν αντιστάσεως του ατυχούς κατά κτηνωδών επιθέσεων των φονέων, οίτινες ωργίασαν επί του πτώματος.
Χθες το εσπέρας επέστρεψεν εκ του τόπου του εγκλήματος ο Εισαγγελεύς Μελετόπουλος, όστις προέβη εις την σύλληψιν τριών κατά των οποίων εγείρονται υποψίαι ενοχής.
Σήμερον δε την πρωίαν μετέβη εις Μεσσήνην ο ανακριτής Άγις Σακελλαρίδης προς ενέργειαν τακτικών ανακρίσεων. Θα παραμείνη δε εν Μεσσήνη προς τον σκοπόν αυτόν σήμερον ίσως και αύριον.
Η ΕΝ ΜΕΣΣΗΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
«ΘΑΡΡΟΣ» 12 Ιουνίου 1902
Το δολοφονικόν δράμα της Μεσσήνης συνετάραξε βαθέως την κοινωνίαν της γείτονος πόλεως και εξακολουθεί ακόμη να κρατή ταύτην εις εύλογον συγκίνησιν, το μεν διότι το τελεσθέν αποτρόπαιον κακούργημα επί του ατυχούς δεκατετραετούς παιδός είναι τοιούτον, ώστε να προκαλή την βδελυγμίαν παντός ανθρώπου, το δε διότι ατυχώς ευρέθη κάποιος κύριος καλοθελητής να επιρρίψη εξ αφορμής του αποτροπαίου αυτού εγκλήματος μίαν μομφήν ανυπόστατον καθ’ ολοκλήρου της κοινωνίας της Μεσσήνης.
Η κοινωνία της Μεσσήνης πρώτη πρώτη έσπευσε να εκδηλώση την αποτροπίασίν της προς το τελεσθέν αναοσιούργημα, καταγγέλλουσα τους δυνατόν ενόχους της ανάνδρου και ατίμου δολοφονικής ταύτης πράξεως.
Η δικαιοσύνη εν τω παρόντι έπραξε το καθήκον της, διότι ευρίσκεται επί τα ίχνη των ενόχων και κρατεί ακόμη τους ενόχους εις τας χείρας της.
Αλλά προς το μονομερές αυτό έγκλημα πού ευρίσκεται η ενοχή μιας ολοκλήρου κοινωνίας, ώστε να αποτολμηθή παρ’ ενός αγνώστου δυστυχώς να επιρριφθή μία μομφή ανήκουστος κατ’ αυτής;
Το Γυμνάσιον Μεσσήνης λειτουργεί από πολλών ετών και οι είδοτες λέγουσιν ότι η λειτουργία αυτού υπήρξεν αρίστη εις τε την παρασκευήν των μαθητών και εις την καθ’ όλου λειτουργίαν του καταστήματος.
Η επιρριφθείσα λοιπόν μομφή δίδει το δικαίωμα εις πάντα να υποθέση, ότι προαίρεται ή εκ κακεντρεχούς αμαθείας ή εξ επιπολαίου κρίσεως των πραγμάτων και παντελούς αγνοίας αυτών.
Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
