Ο Ερντογάν καθυβρίζει τους πάντες. Αυτούς που δεν ασπάζονται ή δε στοιχίζονται με την επιθετική πολιτική του.
Η Ε.Ε. στο Συμβούλιο της Πέμπτης 15 Οκτωβρίου κάνει πράξη την επίδειξη αφερεγγυότητας της γερμανικής προεδρίας της και πολλών μελών της, δηλώνοντας ότι «σκοπεύει να εξετάσει» την τουρκική επιθετικότητα εναντίον Ελλάδας και Κύπρου «στα υπόλοιπα θέματα του Συμβουλίου» (σύμφωνα με την επιστολή της ατζέντας του προέδρου της Επιτροπής κ. Μισέλ), ξεχνώντας τη προ δεκαημέρου δέσμευση του Συμβουλίου ότι, σε περίπτωση «υποτροπής» της Τουρκίας, θα ενεργοποιηθούν «τα εργαλεία της Ε.Ε.» για την αντιμετώπισή της.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δείχνει τον εκνευρισμό του, καθώς οδεύει στο μεταβατικό και ολισθηρό τούνελ των αμερικανικών εκλογών του Νοεμβρίου και του καθορισμού της «νέας γραμμής» τον προσεχή Ιανουάριο και περιορίζεται σε αυστηρές «συμβουλές» προς την Άγκυρα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δηλώνει ότι με αυτή την έξαρση της τουρκικής επιθετικότητας δεν μπορεί να επαναληφθούν οι διερευνητικές, έστω και αν μόλις πριν από λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός δήλωνε σε συνέντευξή του έτοιμος, όχι μόνον να ξεκινήσει τις διμερείς επαφές, αλλά και να κανονιστεί εν καιρώ συνάντησή του με τον κ. Ερντογάν.
Αυτό είναι το διεθνές πλαίσιο μέσα στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τη σταθερά επιθετική πολιτική Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι η Αθήνα, ως Εγγυήτρια Δύναμη στην Κύπρο (κάτι που επιμελώς ξεχνά ακόμα και να αναφέρει), είναι υποχρεωμένη να αναλάβει και αυτή το μερίδιο καθήκοντος απέναντι στην Κύπρο.
Δε χρειάστηκαν παρά λίγες μόνον ημέρες για να αντιληφθεί (αν δεν το ήξερε ήδη) η κυβέρνηση ότι η απουσία πολύ σοβαρών ευρωπαϊκών κυρώσεων σε βάρος της δε θα εμπόδιζε την Άγκυρα να επανέλθει δριμύτερη στις επιθετικές ενέργειές της και να διευρύνει τον κατάλογο των απαιτήσεών της σε βάρος της Ελλάδας. Και μάλιστα, η παντελής απουσία αυτόματου μηχανισμού επιβολής των κυρώσεων (που έπρεπε ήδη να έχουν κατονομαστεί) αποθράσυνε με σιγουριά την Άγκυρα. Σε σημείο, μάλιστα, που κατά την τηλεφωνική επαφή Μέρκελ- Ερντογάν στην έναρξη της νέας κρίσης με το Όρους Ρέις, ο Τούρκος πρόεδρος θρασύτατα ενημέρωσε την καγκελάριο ότι απαιτεί τα λεφτά που του οφείλει η Ε.Ε. από την προσφυγική κρίση, καθώς και το άνοιγμα της βίζας, προτού καν η Άγκυρα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, «μόνον για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και τα δικαιώματά της στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο».
Αποτέλεσμα της συνομιλίας αυτής ήταν να μην πάει στην Άγκυρα ο Γερμανός ΥΠΕΞ κ. Μάας (σ.σ. τι να κάνει, άλλωστε) παρά μόνον να πάει στη Λευκωσία και την Αθήνα «για παρηγοριά στον άρρωστο», ενώ ο κ. Μισέλ, μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του με τον κ. Ερντογάν, ανακοίνωσε στους εταίρους του ότι τα ελληνοτουρκικά θα συζητηθούν μόνον «στα λοιπά θέματα» του τωρινού Συμβουλίου.
Ο κ. Μητσοτάκης εισέπραξε πολλά μπράβο και θωπείες από τους Ευρωπαίους εταίρους του μόνον διότι θέλησε διακαώς τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία και γιατί τήρησε την υπόσχεσή του στην κα Μέρκελ ότι δε θα έβαζε θέμα κυρώσεων εναντίον της Άγκυρας.
Τώρα ο κ. Μητσοτάκης είναι μόνος του.
Η τωρινή άρνησή του να προσέλθει στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία σαφώς δεν έχει ευχαριστήσει τους εταίρους, που τις θέλουν ώστε να ξεφορτωθούν το ελληνοτουρκικό πρόβλημα. Ο βαθμός δυσφορίας τους θα αυξηθεί κατακόρυφα αν η Αθήνα επιμείνει στην άμεση επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Από την πλευρά του, ο Τ. Ερντογάν διαμηνύει θρασύτατα ότι οι ευρωπαϊκές κυρώσεις δεν πρόκειται να τον επηρεάσουν και δε θα αλλάξει την πολιτική του.
Η προκλητική συμπεριφορά του κ. Ερντογάν πηγάζει από τη βεβαιότητά του – μέσω της κας Μέρκελ- ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιβληθούν κυρώσεις μέσω της Τελωνειακής Ένωσης Ε.Ε. -Τουρκίας-το μόνο θέμα που ειλικρινώς φοβάται ο Ερντογάν και γι’ αυτό απειλεί το Βερολίνο με το προσφυγικό. Και όμως το ισχυρό εργαλείο που έχει η Αθήνα στα χέρια της είναι η άμεση και συγκεκριμένη ενεργοποίηση της απειλής κυρώσεων στην Τελωνειακή Ένωση Ε.Ε.- Τουρκίας. Και μέχρι στιγμής ούτε καν το κατονομάζει.
Υπάρχει και ένα ακόμα όπλο στη φαρέτρα της Αθήνας. Η επιμονή της στην ενεργοποίηση της ρήτρας αλληλεγγύης από τη μεριά των εταίρων, προκειμένου το πολεμικό υλικό που πωλούν ευρωπαϊκές χώρες στην Τουρκία να μην μπορεί ποτέ να χρησιμοποιηθεί εναντίον κράτους μέλους, π.χ. Ελλάδα ή Κύπρο.
Το θέμα γίνεται σοβαρότερο αν αληθεύσουν οι πληροφορίες ότι το Βερολίνο είναι έτοιμο να παραδώσει στην Τουρκία την παραγγελία των υποβρυχίων της.
Της Κύρας Αδάμ
