Υπανδρευμένος απαγάγων μοδίσταν
Φαίνεται ότι η εποχή μας είναι εποχή απαγωγών. Ούτω καθ’ εκάστην τοιαύται με διαφόρους τρόπους λαμβάνουν χώραν. Η εξέλιξις δ’ έφθασε μέχρι τοιούτου σημείου, ώστε και τα μέχρι χθες νήπια να «κλέπτουν» και να «κλέπτωνται» με τον ησυχώτερον τρόπον, χωρίς το πράγμα να τους κάμνη καμίαν εντύπωσιν, ούτε την ελαχίστην.
Συνέχεια του απαγωγικού κομβολογίου της εποχής αυτής είναι και η κατωτέρω, η οποία έλαβε χώραν προχθές την νύκτα και ήτις έχει το ιδιαίτερον, ότι οι απαγωγείς δεν κατορθώθη να ανευρεθούν ακόμη και με όλας τας ερεύνας των ενδιαφερομένων.
Ο ύπανδρος Απόστολος Θωμόπουλος σιδηρωτής υποκαμίσων προ καιρού εγκαταλείψαν την νόμιμον γυναίκα του, την οποίαν και αυτήν την είχεν απαγάγη, έκρινεν αναγκαίον να μη εγκαταλείψη το έργον αυτό, το απαγωγικόν. Προ αρκετού καιρού τα είχε φτιάση – μετά την φράσιν των ερωτευμένων- με μίαν μοδίσταν ευειδή Σοφίαν Σπυρ. Ηλιοπούλου ιερέως.
Και με όλον δε το ψύχος ο έρως των κατέστη θερμότατος, ώστε δεν ηδύναντο να εξακολουθούν όντες χωρισμένοι. Εσκέφθησαν και απεφάσισαν, ότι έπρεπε να «κλεφθούν» καθώς και τόσοι άλλοι. Ο κύριος μάλιστα συνηθισμένος από τοιαύτην επιχείρησιν έπεισε την άσοφον Σοφίαν, ότι το πράγμα δεν θα παρουσίαζε καμίαν δυσκολίαν, όπερ δεν ήργησε να ασπασθή η μοδιστρούλα αυτή, η οποία αμέσως επέταξε τα βελόνια που της τρυπούσαν τα χέρια, τα κλως, τα ταγιέρ, ταις φούσταις, της μπαίρτες και μπαιρτόνια και άλλα κολοκύθια και ακολουθήσασα τον δεινόν αυτόν απαγωγέα, τώσκασε.
Το γεγονός μετ’ ολίγον περιήλθεν εις γνώσιν των οικείων της μοδίστας οι οποίοι εισέτι εξακολουθούν ερευνώντες προς ανεύρεσιν των χειμωνιάτικα απαχθέντων.
Τούτο κατηγγέλθη και εις την Αστυνομίαν η οποία επιληφθείσα του ζητήματος και αυτή, δεν κατόρθωσε τι πλειότερον των οικείων της Σοφίας, διότι σοφώτατα φαίνεται έχουν κανονίση τα της απαγωγής των, ώστε να μη είναι εύκολον ν’ ανακαλυφθούν.
________________
ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑΔΕΛΦΗΝ ΤΟΥ
«ΘΑΡΡΟΣ» 6 Οκτωβρίου 1906
Παρουσιασθείς χθες εις την Διεύθυνσιν της Αστυνομίας ο Παναγιώτης Φιλιππόπουλος κατήγγειλεν εις αυτήν, ότι η γυναικαδέλφη του Επιστήμη Κοροβέση ετών 17 από την παρελθούσαν νύκτα εξηφανίσθη εκ της οικίας του εις την οποίαν αύτη διέμενεν, άγνωστον πού καταφυγούσα.
Καθώς δε εδήλωσεν ο ίδιος Φιλιππόπουλος δεν πρόκειται περί απαγωγής. Εν τούτοις λέγει η Αστυνομία, η φυγάς είναι άγνωστος.
Η κόρη αύτη φυγούσα εκ της οικίας του Φιλιπποπούλου επήγεν εις άλλην συγγενικήν της, διότι σημειωτέον είναι ορφανή.
Η ανεύρεσίς της
Η κόρη λοιπόν αύτη πράγματι εγκατέλειψε το σπίτι εκείνο ως εξής: Το ωραίο της όνομα, ή το νόστιμο πρόσωπό της, είχε σαγηνεύση κάποιον νέον, Κούμανην, εν Παραλία, ο οποίος της είχε πωλήση αισθήματα φαίνεται, τα οποία αύτη έσπευσε να δεχθή.
Και ενί λόγω, μετά παρέλευσιν ολίγου καιρού, τα είχαν φτιάση, κατά την συνήθη έκφρασιν.
Δεν ηδύνατο όμως και να τον βλέπη μόνον, και από μακράν μάλιστα, διότι της είχον απαγορεύση να βγαίνει και τακτικά από το σπίτι εκείνο.
Απεφάσισε φαίνεται, ενδώσασα εις τας υποσχέσεις του εκλεκτού της, να τον ακολουθήση.
Από πρωτύτερα προσεποιείτο, ότι δεν επερνούσε καλά στο σπίτι εκείνο και διαρκώς έκανε πως εστενοχωρείτο.
Έλεγε να την αφήσουν να φύγη, να υπάγη εις τον αδελφόν της εις τον Πειραιά και τα τοιαύτα.
Όλα όμως αυτά ενέβαλον εις ευλόγους υπονοίας τους εν τη οικία εκείνη και την επετήρουν περισσότερον.
Εζητούσε δε αυτή ευκαιρίαν να αποδράση εκ της οικίας εκείνης και να ακολουθήση τον εκλεκτόν της, ο οποίος της υπεσχέθη πως θα επήγαινε και εις τον Πειραιά.
Αφού λοιπόν τα εσυμφώνησαν, εκανόνισαν και τον τρόπον της φυγής.
Την βραδυά εκείνη, μαζεύει αυτή τα ολίγα της ρούχα και ευρούσα ευκαιρίαν, όταν δεν ήτο κανείς στο σπίτι, σπεύδει προς συνάντησιν του εκλεκτού της.
Ούτος την παραλαμβάνει και την οδηγεί εις εν ξενοδοχείον μυστικά.
Εκεί αφού παρέμειναν επί 2 ημέρας απεφάσισεν εκείνη να υπάγη εις Πειραιά σιδηροδρομικώς, δια να μη ανακαλυφθή με το βαπόρι, διότι θα την έβλεπον.
Προχθές λοιπόν το πρωί όταν ήτο έτοιμη να φύγη δια τον σταθμόν του σιδηροδρόμου με την άμαξαν, που έφερεν ο εκλεκτός της, συλλαμβάνεται υπό του γαμβρού της Φιλιπποπούλου.
Με αρκετόν θόρυβον ούτος την παίρνει και τη βοηθεία των αστυνομικών οργάνων την οδηγεί εις την Αστυνομίαν μαζί με τον εκλεκτόν της Κούμανην.
Η Αστυνομία, επειδή κατέθηκεν αύτη ότι μόνη της τον ηκολούθησε και ότι δεν… είχε καμίαν απαίτησιν, διέταξε την… απόλυσιν και των δύο θριαμβευτικώς. Ώστε μπορούν να επαναλάβουν τα ίδια, χωρίς να υπάρχη πλέον φόβος να εμποδισθούν από κανέναν.
Και το φινάλε του ειδυλλίου ήτο με τινάς φιλονικίας και γυναικοτσακώματα μεταξύ των οικογενειών των δύο αγαπηθέντων, ν’ απέλθουν ούτοι εις τα ίδια!
Και τοιουτοτρόπως έληξε το ειδύλλιον τούτο.
