Το πρόσφατο περιστατικό με το ελληνικό αλιευτικό, που ψάρευε 62 ν.μ. ανατολικά της Καρπάθου και 86 ν.μ. νοτίως της Ρόδου- Μεγίστης και εκδιώχθηκε από τους Τούρκους με τη βοήθεια τουρκικών UAV/DRONES, καταγράφει ανάγλυφα την επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία φυλάει ΜΟΝΟΝ τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων, αφήνοντας όλα τα άλλα (ΑΟΖ, Ζώνη Αλιείας, SAR κ.λπ.) για φαγοπότι στον Ερντογάν.
Επιπροσθέτως, οι πτήσεις των τουρκικών UAV, που εντοπίζουν τα ελληνικά αλιευτικά και όχι μόνον, γίνονται… με την ευγενική χορηγία της κυβέρνησης, η οποία εκδίδει NOTAM για να πετούν τα τουρκικά UAV στη Μεσόγειο…
Το ελληνικό αλιευτικό ψάρευε στην περιοχή με πράσινο χρώμα, όπως φαίνεται στο ΧΑΡΤΗ που δημοσιεύει το Militaire.
Το ελληνικό αλιευτικό ψάρευε σε περιοχή που η Τουρκία έχει ορίσει παράνομα ως τουρκο/λυβική ΑΟΖ και, ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, μέσα στην ομοίως παράνομη τουρκική ΑΟΖ, δηλαδή σε περιοχές τις οποίες η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης έχει αφήσει ως νομή στον Ερντογάν.
Επιπροσθέτως, το ελληνικό αλιευτικό «τόλμησε» να ψαρέψει σε περιοχή έξω από την ηλίθια ελληνική Ζώνη Αλιείας των 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων.
Όπως φαίνεται στον πίνακα του Γραφείου Ωκεανικών Υποθέσεων-Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, η Τουρκία με νόμο του 1964 (!!!) έχει ορίσει 12 ν.μ. Ζώνη Αλιείας, ενώ η Ελλάδα μόλις το 1987 δήλωσε Ζώνη Αλιείας τα 6 ν.μ. των χωρικών υδάτων της.
Η γελοιότητα φαίνεται από το γεγονός ότι η Αλβανία διεκδικεί 15 ν.μ. Ζώνη Αλιείας, η Μάλτα 20ν.μ. Ζώνη Αλιείας και η Ελλάδα διεκδικεί και θέτει προς έγκριση τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Έτσι κάθε ελληνικό αλιευτικό της Καβάλας, Αλεξανδρούπολης, Λήμνου, Λέσβου, Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου κ.λπ. όταν εξέρχεται από τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων μπαίνει στην τουρκική Ζώνη Αλιείας των 12 ν.μ. (Αλεξανδρούπολη, Καβάλα κ.λπ.), ενώ στη Μεσόγειο μπαίνει στην παράνομη αλλά… κραταιά τουρκική ΑΟΖ, η οποία τείνει να νομιμοποιηθεί λόγω της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης, που αρνείται να καταγγείλει την Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα.
Επιπροσθέτως, δεν ενημερώνει τους Έλληνες ψαράδες για την τραγική κατάσταση, ώστε αυτοί να αλλάξουν επάγγελμα.
Η Ελλάδα μόλις το 1987 κατέθεσε διεκδίκηση (CLAIM) για την ελληνική Ζώνη Αλιείας, την οποία ο ΟΗΕ έχει καταχωρήσει στον Πίνακα Διεκδικήσεων που παρουσιάζει το MILITAIRE.
Αυτή η διεκδίκηση της Ελλάδας, εκτός του ότι αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία εφευρετικής βλακείας και ανικανότητας, είναι εξόχως επικίνδυνη για πολλούς λόγους. Και μπορεί η παρούσα κυβέρνηση να μην ευθύνεται για τις επιζήμιες αποφάσεις του παρελθόντος, δεν απαλλάσσεται όμως από την ευθύνη της απροθυμίας, αμέλειας ή ανικανότητας να αλλάξει όσες αρνητικές καταστάσεις μπορεί, για να μειώσει τα βαρύ φορτίο σε βάρος της χώρας.
Στα 6 ν.μ. ελληνικών χωρικών υδάτων, που έχει ορίσει νόμιμα από το 1936, η Ελλάδα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τον ICAO, ασκεί πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία και κάνει όποια δραστηριότητα θέλει, χωρίς να ρωτήσει κανέναν για τις δραστηριότητές της, επομένως και στη Ζώνη Αλιείας.
Ωστόσο, όταν η Αθήνα δηλώνει στον ΟΗΕ ότι ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ το δικαίωμα να ψαρεύουν ο Έλληνες ψαράδες ΜΟΝΟΝ στα χωρικά ύδατα, αυτομάτως αμφισβητεί το νομικό καθεστώς των 6 ν.μ. χωρικών υδάτων, με αποτέλεσμα η διεθνής κοινότητα να θεωρεί «κουφή» τη διαχρονική πολιτική της Αθήνας. Με αυτή την ελληνική ανοησία οι Έλληνες ψαράδες μπορούν να ψαρεύουν ΜΟΝΟΝ στα χωρικά ύδατα, τα οποία η ίδια η χώρα έχει θέσει υπό αμφισβήτηση στον ΟΗΕ, δηλαδή διεθνώς.
Για να μπορούν οι Έλληνες αλιείς να ψαρεύουν πέραν των 6 ν.μ., η Ελλάδα πρέπει να έχει οριοθετήσει ή να έχει διεκδικήσει στον ΟΗΕ την ΑΟΖ της. Ωστόσο, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο η Ελλάδα δεν το έχει πράξει, με αποτέλεσμα οι Έλληνες ψαράδες, έξω από τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων, να πέφτουν στον καιάδα των παράνομων τουρκικών ΑΟΖ, τις οποίες ο Ερντογάν έχει σπεύσει να δηλώσει ως διεκδίκηση στον ΟΗΕ.
Της Κύρας Αδάμ
