Το επί τόσον χρόνον διαιωνισθέν ζήτημα της ανεγέρσεως τελωνειακού καταστήματος, αναμφιβόλως τώρα θα λήξη. Αι τελευταίαι ενέργειαι του επί των Οικονομικών Υπουργού εναργώς καταδεικνύουσι τούτο και παρέχουσι την βεβαιότητα, ότι μετ’ ολίγον η πόλις ημών θα αποκτήση τοιούτο ίδρυμα, του οποίου από μακρού χρόνου ανέμενε την ανέγερσιν.
Η απογοήτευσις πάντων με την επί τόσον διαιώνισιν του ζητήματος τούτου και η δυσπιστία ημών επί ταύτην ή εκείνην την ενέργειαν αρχίζουν να εξαφανίζονται ή κάλλιον να είπωμεν ήρχισαν, αφ’ ότου εγνώσθησαν αι τελευταίαι αποφάσεις του Υπουργείου των Οικονομικών και να κυριαρχή εν ημίν η πεποίθησις και η βεβαιότης, ότι οσονούπω θα ίδωμεν ανεγειρόμενον τοιούτο ίδρυμα κατά πάντας ωφέλιμον και αναγκαίον.
Κατείδεν η υπηρεσία, ότι η ανέγερσις τοιούτου καταστήματος, επεβάλλετο και απεφάσισε ταύτην. Τα συμφέροντα του Δημοσίου ήσαν απεριφρούρητα, τα συμφέροντα των εμπόρων εκτεθειμένα, εις την διάθεσιν των ανέμων.
Επληρώνοντο προς ενοικίασιν αποθηκών αρκεταί χιλιάδες δραχμών, εγγύς του ζυγιστηρίου του χρησιμεύοντος ως τελωνειακόν κατάστημα. Εις τα όμματα δε παντός την χειρίστην εντύπωσιν έκαμνε το ως Τελωνείον χρησιμεύον τσαντήρι τούτο και εξέθετε την πόλιν ημών και δεν παρείχε συστατικά δια την μέριμναν της κυβερνήσεως και εδολοφόνει την υγείαν τόσων εν αυτώ εργαζομένων υπαλλήλων, πολλοί των οποίων εφιλοδωρήθησαν με ανιάτους παθήσεις και τινές τούτων απήλθον εις τας αιωνίους μονάς.
Ήτο μία κατάστασις η οποία εκίνει εις αγανάκτησιν και εις απογοήτευσιν.
Να υφίσταται μία κατάστασις άνευ λόγου ενώ δια να μεταβληθή, ν’ αλλάξη ενεδεικνύοντο τόσα μέσα πρόσφορα, ήτο τι το ακατανόητον.
Και είναι μεν αληθές, ότι πλειστάκις εγένοντο, προς μεταβολήν του καθεστώτος τούτου, απόπειραι, αλλά άπασαι, δια λόγους τους οποίους τώρα δεν θα εξετάσωμεν, εναυάγησαν. Εις τούτο όμως το πλείστον συνέτεινε και η ασυμφωνία των λαβόντων μέρος εις το ζήτημα τούτο προερχομένη από την μη, ως επί το πλείστον, ορθήν αντίληψιν του πράγματος.
Και επροτείνετο τούτο και εζητείται το άλλο χωρίς και να προβάλληται και η ευχερής πραγμάτωσις αυτών. Τούτο παρεκώλυε την πρόοδον του έργου, αντί να ωθή αυτήν επί τα πρόσω.
Εν δε των κωλυμάτων τούτων ήτο και η εκλογή του χώρου, εφ’ ου θ’ ανεγείρετο το κατάστημα τούτο, ίσως το σπουδαιότερον μάλιστα.
Από των στηλών τούτων κατεδείχθη πλειστάκις, με ακαταμάχητα επιχειρήματα, το επιβεβλημένον της προτιμήσεως του χώρου, όπου και το παλαιόν τοιούτο, του και ήδη εκλεχθέντος.
Χαιρόμεθα δ’ άκρως, διότι αι γνώμαι ημών επραγματοποιήθησαν, των αναλαβόντων το ζήτημα τούτο, εκλεξάντων ως τον μόνον κατάλληλον χώρον, τον χώρον τούτον.
Ήτο καιρός πλέον να αποκτήση και η πόλις τοιούτο καθ’ όλα απαραίτητον αυτή ίδρυμα, το οποίον να πληρή τας ανάγκας της υπηρεσίας και του εμπορίου.
Την απόκτησιν τούτου, δι’ ην ανυπόκριτος είναι απάντων η χαρά ημών, οφείλομεν εις το προοδευτικόν πνεύμα του επί των Οικονομικών Υπουργού και τους διαφόρους άλλους μετά ζέσεως εργασθέντας προς τούτο.
Ο Νομάρχης Πασχάλης, δια της ανεγέρσεως επί των ημερών του, του τελωνειακού τούτου καταστήματος θα συνδέση την εν Μεσσηνία υπηρεσίαν του με τοιούτον σταθμόν, προόδου, ο οποίος θα ενδεικνύη την εργασίαν του ανδρός, την καθ’ όλα ευεργετικήν δια την εγκαταλελειμμένην δυστυχώς πόλιν μας και στερουμένην τοιούτων προοδευτικών ιδρυμάτων.
Υπό το κράτος τώρα της ευφροσύνου χαράς υφ’ ης πάντες κατεχόμεθα εναγωνίως αναμένομεν να ίδωμεν την περαιτέρω ενέργειαν του Υπουργείου προς έναρξιν και αποπεράτωσιν του έργου τούτου.
Προς τούτο πάντες έχουσι καθήκον συντόνους να καταβάλουν ενεργείας, ίνα το επί τόσον χρόνον ενδιαφέρον την πόλιν μας ζήτημα τούτο από τούδε εισέλθη εις την οδόν της πραγματοποιήσεώς του.
Ο δε επί των Οικονομικών Υπουργός ας σπεύση να υποβάλη το προς τούτο Νομοσχέδιον εν τη Βουλή, ίνα επιτευχθή το πρώτον και σπουδαιότερον βήμα της πραγματώσεώς του.
Η πόλις μας μετά δεδικαιολογημένης αγωνίας αναμένει να ίδη τετελεσμένον το ίδρυμα τούτο, το οποίον τόσον αναγκαιοί αυτή και δι’ όπερ τόσους αγώνας και θυσίας έχει καταβάλη.
Ήδη δε δεν δυνάμεθα παρά να πιστεύωμεν ως τετελεσμένον το πολυθρύλητον καταστάν ζήτημα τούτο, της ανεγέρσεως τελωνειακού καταστήματος και ν’ αναμένωμεν την ευτυχή στιγμήν, καθ’ ην θα παραδοθή τούτο τη πόλει ημών δια να χειροκροτήσωμεν, ότι τέλος εγένετο ό,τι αύτη από μακρού εζήτει.
-Η απόφασις του Δημοτικού Συμβουλίου
-Η τροποποίησις του ψηφίσματος
-Η απόφασις του Νομάρχου
«ΘΑΡΡΟΣ» 11 Μαρτίου 2020
Με την απόφασιν της Λιμενικής Επιτροπής, ήτις ως εγράφομεν, συνελθούσα απεδέξατο τας υπό του Υπουργείου προβληθείσας αξιώσεις, δεν υπελείπετο πλέον η έγκρισις της πράξεως της υπό του Δημοτικού Συμβουλίου εις το οποίον και υπεβλήθη αύτη.
Προς τον σκοπόν τούτον κληθέν συνήλθε το Δημοτικόν Συμβούλιον.
Επί μακρόν συνεζήτησε τα της πράξεως της Λιμενικής Επιτροπής, μετά την εισήγησιν του Δημάρχου.
Το Συμβούλιον εν τέλει κατέληξεν επικυρώσαν την πράξιν της Λιμενικής Επιτροπής, πλην του μέρους του αφορώντος τον τόπον της ανεγέρσεως, γνωμοδοτήσαν να μη ανεγερθή τούτο επί των θεμελίων του παλαιού κτηρίου, αλλ’ επί της δυτικής πλευράς της πλατείας του λιμένος και κατά τρόπον, ώστε η δυτική πλευρά του ανεγερθησομένου τούτου τελωνειακού καταστήματος να ευρίσκεται εις την αυτήν γραμμήν με την προέκτασιν του δυτικού κρηπιδώματος της δεξαμενής, ίνα μη παρεμποδίζηται η θέα της απόψεως του λιμένος.
Η απόφασις αύτη μετά ταύτα υπεβλήθη εις τον Νομάρχην.
Ο Νομάρχης την υποβληθείσα αυτώ χθες το εσπέρας πράξιν ταύτην του Δημοτικού Συμβουλίου επεκύρωσε τροποποιήσας αυτήν, καθ’ ο είχε δικαίωμα, όσον αφορά στο μέρος, του καθοριζομένου δ’ αυτής νέου τόπου της ανεγέρσεως εγκρίνας το και υπό της λιμενικής επιτροπής ορισθέν.
Τοιουτοτρόπως δε το τελωνειακόν κατάστημα θ’ ανεγερθή επί του παλαιού τοιούτου.
Αμφότεραι αι πράξεις μετ’ αντιγράφου της νομαρχιακής αποφάσεως εντός της σήμερον θέλουσιν υποβληθή υπό του Νομάρχου εις το Υπουργείον των Οικονομικών, το οποίον, ως και προηγουμένως εγράφομεν, επείγεται δια την σύνταξιν και υποβολήν εν τη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου.
Κατάργησις παλαιάς συμβάσεως
«ΘΑΡΡΟΣ» 15 Απριλίου 1905
Το Υπουργείον των Εσωτερικών τηλεγραφικώς παρήγγειλε χθες τον Νομαρχούντα Γραμματέα Παπακωνσταντίνου να προκαλέση πράξιν της λιμενικής επιτροπής περί διορισμού πληρεξουσίου προς συνομολόγησιν νέας συμβάσεως μεταξύ του Δημοσίου και αυτής και καταργήσεως της κατά το 1901 συνομολογημένης τοιαύτης.
Η Λιμενική Επιτροπή είχε προς τούτο εξουσιοδοτήση τον εις Αθήνας παρεπιδημούντα Νομάρχην Πασχάλην προ της αναχωρήσεώς του δια πράξεώς της, αντίγραφον της οποίας απεστάλη χθες προς σύνταξιν του συμβολαίου.
Ο Νομάρχης θα παραμείνη εις Αθήνας μέχρι της υπογραφής της μετά του Δημοσίου νέας συμβάσεως και της περατώσεως πάσης προαπαιτουμένης ενεργείας προς επίτευξιν της ανεγέρσεως του τελωνειακού καταστήματος.
Το τέλος
«ΘΑΡΡΟΣ» 17 Απριλίου 1907
Το ζήτημα της ανεγέρσεως του τελωνειακού καταστήματος, το οποίον οι πάντες επιστεύομεν τετελεσμένον επί τόσον ήδη χρόνον περιπέσον εις αφάνειαν εκλόνισε την πεποίθησιν ημών, ότι μακράν ευρίσκεται η πραγματοποίησις αυτού.
Ήχθημεν δε να πιστεύσωμεν ότι η προηγηθείσα εργασία και αι προτρέξασαι υποσχέσεις και βεβαιώσεις δεν ήσαν άλλο τι ει μη απλούν πυροτέχνημα και ουδέν πλέον.
Και τούτο, διότι η τοιαύτη τακτική των αρχόντων της Ελλάδος είναι συνηθεστάτη. Ημείς δε πολλάκις είχομεν ακούση παρόμοιά των, όσων ηκούσαμεν προηγουμένως επί του αυτού ζητήματος.
Ευτυχώς αι τελευταίαι ενέργειαι του Υπουργείου διέψευσαν τους υπολογισμούς μας τούτους και κατέδειξαν ότι το έργον θα συντελεσθή εν τάχει και ουδέν προς τούτο κώλυμα παρεμβάλλεται. Τουναντίον δε πολλά συνηγορούσιν υπέρ αυτού.
Η υπηρεσία, ως και προλαβόντως εν εκτάσει επραγματεύθημεν, κατιδούσα την επιτακτικήν ανάγκην της ανεγέρσεως εν τη πόλει μας τελωνειακού καταστήματος απεφάσισε την ανέγερσιν αυτού και προς τούτο επισπεύδει πάσαν εργασίαν.
Δεν δυνάμεθα δε τι νεώτερον να προσθέσωμεν, αναμένομεν μόνον την ευτυχή στιγμήν της ενάρξεως της επιτελέσεως του ευεργετικού δια την πόλιν μας έργου τούτου δια να χειροκροτήσωμεν εξ αγαλλιάσεως και ενθουσιασμού.
-Η μεταβολή του τόπου της ανεγέρσεως
-Το ενδιαφέρον
«ΘΑΡΡΟΣ» 20 Μαΐου 1907
Από της πρωίας της χθες μετ’ επιτάσεως εκυκλοφόρει και σπουδαίως συνεζητείτο η διάδοσις ότι δια του υποβληθέντος εν τη Βουλή νομοσχεδίου περί ανεγέρσεως τελωνειακού καταστήματος δεν καθορίζεται ως χώρος της ανεγέρσεως ο του παλαιού, αλλά προετοιμάτο ο δυτικώτερον αυτού τοιούτος επί του βραχίονος.
Ποικίλαι δ’ εκδοχαί εδίδοντο εις την διάδοσιν ταύτην και διάφοροι εξηγήσεις εις την επελθούσαν μεταβολήν, όσον αφορά στην αλλαγήν του μέρους της ανεγέρσεως.
Διότι είναι γνωστόν, ότι υπό της συσταθείσης επιτροπής υπό του Υπουργείου των Οικονομικών δια την εκλογήν του χώρου προετιμήθη ο του παλαιού τοιούτος.
Την απόφασιν δε της επιτροπής ταύτης απεδέχθη και η Λιμενική Επιτροπή και επεκύρωσε και οι Νομάρχης. Όσον δε το Δημοτικόν Συμβούλιον διεφώνησε κατόπιν παραδεχθέν ως χώρον ανεγέρσεως τον επί του βραχίονος, την οποίαν όμως πράξιν του ηκύρωσεν ο Νομάρχης.
Το Υπουργείον λοιπόν κατόπιν τούτων και δια διαφόρους άλλους ίσως λόγους έκλινε, φαίνεται, υπέρ της προτιμήσεως του χώρου του βραχίονος.
