«Οι πολίτες μια χώρας πρέπει να είναι ενεργοί κοινωνικά. Αυτό που λέμε κοινωνία, δεν είναι τίποτε άλλο από τους ανθρώπους που την αποτελούν.
Κανείς δεν μπορεί να ζει στην ουδετερότητα» τονίζει σε συνέντευξή της στο «Θ» η Καλαματιανή ηθοποιός Γιούλικα Σκαφιδά, υπογραμμίζοντας πως «αυτή η χρονιά μάς έδειξε πως δεν είμαστε ανίκητοι.
Κρατάω τη γνώση πως καμία αλαζονεία δε χωράει, πουθενά».
Εν μέσω της υγειονομικής λαίλαπας του κορωνοϊού η Γιούλικα Σκαφιδά επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο μέσα από το νέο τηλεοπτικό ρομαντικό και αστυνομικό δράμα του Μέγκα «Έξαψη»… κλέβοντας την παράσταση.
Σε μια πολύ δύσκολη εποχή (και) για το χώρο του θεάματος, κάτι λέει για την καταξίωση και τις ικανότητες της Καλαματιανής ηθοποιού η επιλογή της για έναν από τους βασικούς ρόλους σε μια σημαντική νέα σειρά, που ήδη από τα δύο πρώτα επεισόδια έχει κερδίσει τις καρδιές του κοινού. Αυτό που εντυπωσιάζει στη Γιούλικα Σκαφιδά και επιβεβαιώνεται κι εδώ, είναι οι εκπληκτικές μεταμορφώσεις της από τον έναν ρόλο στον άλλον, ρόλοι που είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, από την «γκόθικ» Πένυ Κουτρουμπά στα «Μαύρα Μεσάνυχτα», στη Μαρία από «Το νησί» την εποχή της λέπρας και της Σπιναλόγκας και τώρα στην ασυμβίβαστη αστυνομικό Μαρίνα. Αυτό δεν είναι, όμως, ένα από τα βασικά ταλέντα ενός ηθοποιού;
Ένα άλλον προσόν, που επίσης αναμφισβήτητα διαθέτει η «δικιά μας» Γιούλικα, είναι οι (σωστές) επιλογές και η συμμετοχή της σε ποιοτικές και (πολύ) επιτυχημένες δουλειές -στοιχείο που απορρέει από τον ώριμο, κατασταλαγμένο και «προσγειωμένο» χαρακτήρα ενός ανθρώπου που δεν έχει «απωθημένα» και ξέρει καλά γιατί έγινε ηθοποιός.
Μαζί με την απλότητα και την αυθεντικότητα της προσωπικότητάς της, τη διάθεσή της για προσφορά και κοινωνική δράση, την έχουν κάνει να ξεχωρίζει, ως ιδιαίτερα αγαπητή τόσο στους ανθρώπους του χώρου όσο και στο κοινό.
Παρά το φόρτο δουλειάς της και εν μέσω γυρισμάτων ακόμη, η Γιούλικα Σκαφιδά απάντησε για λογαριασμό του «Θ» σε μια μεγάλη σειρά ερωτήσεων, με πολλές διευκρινίσεις και πρόσθετο υλικό, με αποτέλεσμα την παρακάτω συνέντευξη.
Την ευχαριστώ για την προσήλωση και την υπομονή της και χαίρομαι που ένας τέτοιος άνθρωπος εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο τη Μεσσηνία, τόσο μέσα από τη δουλειά της όσο και ως θετικό πρότυπο ζωής για τα νέα παιδιά και όλους μας.
Τα όσα αναφέρει στη συνέντευξη είναι ενδεικτικά…
-Ποια είναι τα «δυνατά χαρτιά» της «Έξαψης»;
Όπως και σε όλες τις δουλειές, έτσι και σε μια τηλεοπτική σειρά το αποτέλεσμα είναι προϊόν συνεργασίας. Τα δυνατά χαρτιά της «Έξαψης» είναι οι άνθρωποί της! Ηθοποιοί, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και υπόλοιποι συντελεστές. Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων-οι περισσότεροι γνωριζόμαστε από τα παλιά-που δουλεύουμε με αξιοπρέπεια και καλές προθέσεις.
-Ο δικός σου ο ρόλος τι δυσκολίες και ιδιαιτερότητες έχει;
Υποδύομαι την αστυνομικό Μαρίνα Βούλγαρη. Έρχεται εσπευσμένα στο Ναύπλιο, γιατί η αδερφή της είχε ένα σοβαρό τροχαίο. Η ηρωίδα μου προσπαθεί να λύσει το μυστήριο του τροχαίου (;) αλλά και να σταθεί δίπλα στην αδερφή της σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Προσπάθησα να φτιάξω μια ηρωίδα μοναχική, που δε μιλάει πολύ, δεν εκφράζεται ιδιαίτερα και πονάει σιωπηλά. Είναι ένα δικό μου στοίχημα να πειραματιστώ υποκριτικά, να μεταδώσω συναισθήματα χωρίς να λέω ή να κάνω πολλά πράγματα, μόνο με το βλέμμα. Αυτό απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση από πλευράς μου και πολύ διάβασμα όσον αφορά στην ιστορία, μιας και, όπως ξέρετε, οι σκηνές δε γυρίζονται με τη σειρά που προβάλλονται.
-Υπάρχει κάποιος ρόλος από τις μέχρι τώρα δουλειές σου που αγάπησες ή με τον οποίο ταυτίστηκες περισσότερο;
Έχω αγαπήσει και ταυτιστεί με όλους μου τους ρόλους. Ο καθένας είχε κάτι από μένα, όσο διαφορετικοί κι αν ήταν μεταξύ τους. Όταν κάνω μια δουλειά, προσπαθώ να είμαι ο ρόλος. Με το που τελειώνει δεν έχω σχέση μαζί του, μόνο μια γλυκιά ανάμνηση. Ένα μικρό κομμάτι από το βάρος του ρόλου το κουβαλάς πάντα. Ίσως η Μαρία του νησιού έχει το μεγαλύτερο κομμάτι, γιατί είχε και το μεγαλύτερο βάρος.
-Έχεις κάνει όσα θα ήθελες μέσα από την ηθοποιία; Υπάρχει κάποιος ρόλος που έχεις μεγάλη επιθυμία να παίξεις στο μέλλον;
Δεν έχω και επιθυμία να παίρνω ρόλους στο θέατρο ή στην τηλεόραση. Ονειρεύομαι συνεργασίες πια. Με ανθρώπους που θα με κάνουν να γίνω καλύτερη και θα σταθούν οι αφορμή να εξελιχθώ. Θεωρώ τις συναντήσεις στη δουλειά μας πιο σημαντικές από το ίδιο το ρεπερτόριο.
-Άκουσα σε μια συνέντευξη μια δήλωσή σου ότι η ηθοποιός (Μαρία Κίτσου) που παίζει τη Λενιώ στις «Άγριες Μέλισσες» είναι ιδανική για το ρόλο, παρότι τον διεκδίκησες κι εσύ. Μια πολύ ειλικρινής και μεγαλόψυχη δήλωση σε ένα χώρο που μάλλον θεωρείται αδηφάγος… Πώς είναι στ’ αλήθεια αυτός ο χώρος της τηλεόρασης και του θεάτρου;
Δοκιμάστηκα στο ρόλο, αλλά η παραγωγή επέλεξε σωστά τη Μαρία. Έχω μάθει να χαρίζω τον καλό μου το λόγο, είναι κάτι που μου έμαθαν οι γονείς μου. Ο χώρος αυτός είναι όπως όλοι οι επαγγελματικοί χώροι. Υπάρχει αγάπη, συνεργασία, αλλά και πίεση, ανταγωνισμός κ.τ.λ. Ίσως επειδή είναι η φύση του επαγγέλματος τέτοια προβάλλεται περισσότερο μια «ίντριγκα» στη δουλειά μας, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως δεν είμαστε περισσότερο «ιντριγκαδόροι» από τους δικηγόρους, π.χ., ή τους φιλόδοξους υπαλλήλους μιας εταιρείας.
-Υπήρχαν δύσκολες στιγμές που αμφέβαλλες για την επιλογή σου να γίνεις ηθοποιός;
Υπάρχουν στιγμές που νιώθω ευάλωτη. Μπορεί έπειτα από μια πρόβα που δε λειτούργησε ή έπειτα από μια κακή κριτική. Σκέφτομαι πως θα έπρεπε να τελειώσω τη Ναυπηγική και να δουλεύω κάπου ήσυχα, σε ένα γραφείο μια ναυτιλιακής. Γρήγορα, όμως, συνέρχομαι.
-Τι άλλο θα ήθελε να γίνει η Γιούλικα Σκαφιδά, εάν δεν ήταν ηθοποιός;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω οτιδήποτε άλλο. Μικρή ήθελα να γίνω αστροφυσικός, να μελετάω και να παρατηρώ τα άστρα. Τελικά, έγινα ηθοποιός, μελετάω και παρατηρώ την ανθρώπινη συμπεριφορά, πεδίο ανεξάντλητο!
-Πώς νιώθεις και πώς αντιδράς όταν ο κόσμος σε αναγνωρίζει στο δρόμο;
Είναι ωραίο να σε αγαπάει ο κόσμος και να στο εκφράζει. Μου αρέσει.
-Τι έχεις να “συμβουλεύσεις” τα νέα παιδιά που κάνουν όνειρα να ασχοληθούν με το χώρο της υποκριτικής;
Θα έλεγα σε κάθε νέο παιδί να ακολουθήσει το όνειρό του και να παλέψει γι’ αυτό, όσο μακρινό ή δύσκολο και αν φαντάζει.
-Η Καλαμάτα έχει -τουλάχιστον πριν από τον κορωνοϊό- πλούσια θεατρική ζωή και έχει αναδείξει αρκετούς ακόμη σημαντικούς ηθοποιούς. Πού θεωρείς ότι οφείλεται αυτό;
Η Καλαμάτα είναι μια πόλη που αγαπά την τέχνη! Σε αυτό σίγουρα συνέβαλαν οι πολλές θεατρικές σκηνές, αλλά και το Φεστιβάλ Χορού. Χαίρομαι πολύ όταν ακούω συναδέλφους να θυμούνται με αγάπη τα χρόνια τους στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας.
-Τι σου λείπει από την Καλαμάτα όταν αναγκάζεσαι να είσαι μακριά για αρκετό καιρό; Μέρη, συνήθειες, άνθρωποι…
Από την Καλαμάτα μου λείπει πολύ η θάλασσα, μια βόλτα με το ποδήλατο στην παραλία. Αγαπώ τους πιο χαλαρούς ρυθμούς και την ποιότητα ζωής της πόλης. Μια βόλτα ένα Σάββατο με το μπαμπά μου στην αγορά…
Όχι δεν προσπαθούν να κάνουν το εμβόλιο στον μπαμπά τους η Γιούλικα και οι αδελφές της, απλώς διασκεδάζουν οικογενειακώς στο ιατρείο της Σοφίας…
-Βλέπω μια αγαπημένη και πολύ δεμένη (πατρική) οικογένεια (σ.σ. η Γιούλικα είναι κόρη του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή της Καλαμάτας Άγγελου Σκαφιδά και της Βάσιας Νικολακοπούλου, που επί σειρά επιμελείται μουσικά εκπομπές στην ΕΡΑ Καλαμάτας). Αυτό σε παρακινεί να θέλεις να φτιάξεις και τη δική σου οικογένεια;
Είμαστε μια αγαπημένη και δεμένη οικογένεια. Το μεγαλύτερο δώρο που μου προσφέρει είναι που μου δίνει την ελευθερία, χωρίς άγχος και πίεση, να αποφασίσω και να διαμορφώσω τη δική μου ζωή, σύμφωνα με τα δικά μου θέλω.
-Τι αναπολείς από την παιδική σου ηλικία και πώς ήταν να ζεις με δύο αδελφές, αλλά και δύο γονείς γνωστούς και αγαπητούς στην Καλαμάτα;
Θυμάμαι τη ζωή στην Καλαμάτα με αγάπη: τα παιχνίδια στο Πάρκο Σιδηροδρόμων, τις ατέλειωτες ώρες στο Στάδιο, τις ποδηλατάδες στην (πρώην) Κηπούπολη, τις πρώτες μου εξόδους με φίλους στην πλατεία της πόλης, το πρώτο σινεμά, τις ποικιλίες τα βράδια του καλοκαιριού, τις ώρες στην ΕΡΑ Καλαμάτας να περιεργάζομαι τα βινύλια στη δουλειά της μαμάς και κάποιες Κυριακές δίπλα στον πάγκο της Μαύρης Θύελλας, όταν ο μπαμπάς μου ήταν προπονητής…
Έζησα μια ήσυχη παιδική ηλικία, δημιουργική και ανέμελη.
Υπερήφανη και για τις αγωνιστικές επιδόσεις της Γιούλικας η οικογένεια Σκαφιδά, συγκεντρώθηκε για να την υποδεχθεί στον τερματισμό του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας. Από αριστερά, η αδελφή Ντορέτα, ο μπαμπάς Άγγελος, η ανηψιά Κατερίνα και η μαμά Βάσια
-Ο αθλητισμός έχει κεντρική θέση στη ζωή σου και μάλιστα μέσα από αυτόν -και όχι μόνο- φροντίζεις να περνάς κοινωνικά μηνύματα. Τι σημαίνει για σένα αθλητισμός, πόσο χρόνο αφιερώνεις και τι κερδίζεις μέσα από αυτόν;
Έκανα αθλητισμό από μικρή, ήμουν αθλήτρια του Μεσσηνιακού στο στίβο και για ένα φεγγάρι του Ποσειδώνα στο μπάσκετ. Τα τελευταία χρόνια κάνω δρόμους μεγάλων αποστάσεων. Πριν από 3 χρόνια έκανα τον πρώτο μου μαραθώνιο. Για μένα ο αθλητισμός είναι πηγή ενέργειας, μου δίνει δύναμη και ταυτόχρονα με αποσυμφορίζει
-Ο/η ηθοποιός οφείλει να είναι «πολιτικοποιημένος» και ενεργός κοινωνικά;
Οι πολίτες μια χώρας πρέπει να είναι ενεργοί κοινωνικά. Αυτό που λέμε κοινωνία δεν είναι τίποτε άλλο από τους ανθρώπους που την αποτελούν. Κανείς δεν μπορεί να ζει στην ουδετερότητα, οι πολίτες πρέπει να παίρνουν ενεργά θέση σε διάφορα ζητήματα που προκύπτουν, διαφορετικά θα ζουν με τους κανόνες που κάποιοι άλλοι θα τους έχουν επιβάλει.
-Ο κορωνοϊός και το «λοκ ντάουν» έπληξαν ιδιαίτερα και το δικό σας κλάδο, χωρίς να στηριχθεί όσο θα έπρεπε, ίσως θεωρούμενος και ως μικρής προτεραιότητας δραστηριότητα. Θεωρείς ότι θα αντέξει μέχρι να βγούμε από το… τούνελ;
Η δουλειά μας έχει μεγάλη ανασφάλεια, δύο φορές το χρόνο πρέπει να ψάχνουμε για δουλειά. Με αφορμή την κρίση τα τελευταία χρόνια πολλοί παραγωγοί εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση εις βάρος μας. Ξαφνικά γίναμε συμπαραγωγοί. Μόνο στην αποτυχία, όμως, όταν η δουλειά πετύχει «ισχύουν όσα έχουμε πει»! Αν δεν πάει καλά, «βάλτε λίγο πλάτη». Είναι μια καινούργια μόδα. Το επάγγελμά μας τείνει να γίνει χόμπι, ένας νέος ηθοποιός πρέπει να κάνει και μια δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα. Η περίοδος της καραντίνας με απογοήτευσε τόσο από πλευράς Πολιτείας, που αρχικά δε μας συμπεριέλαβε καν στα μέτρα που πήρε, όσο και από πλευράς μεγάλης μερίδας του κόσμου. Άκουσα συχνά τη φράση «εδώ ο κόσμος χάνεται, το θέατρο μας μάρανε!» Σαν να ξέχασε ξαφνικά ο κόσμος ποιος τον ψυχαγωγεί σε μια παράσταση, ένα σήριαλ, μια συναυλία κ.τ.λ. Βγήκε στην επιφάνεια μια περίεργη αντίληψη για τους ανθρώπους του «θεάματος», λες και δεν πληρώνουμε φόρους, δεν έχουμε έξοδα, δεν είμαστε πολίτες αυτής της κοινωνίας, όπως οι υπάλληλοι μιας αεροπορικής εταιρείας για παράδειγμα.
-Πώς βίωσες την «καραντίνα» και όλη αυτή την κατάσταση με την πανδημία;
Αγχώθηκα για τους δικούς μου ανθρώπους στην πρώτη καραντίνα, όμως επειδή δε δούλευα, είχα την ευκαιρία να διαβάσω και να δω αρκετές ταινίες. Στη δεύτερη καραντίνα είναι αλλιώς, δουλεύω καθημερινά ανελλιπώς!
-Τι θετικό κρατάς από αυτή τη δύσκολη χρονιά που πέρασε;
Αυτή η χρονιά μας έδειξε πως δεν είμαστε ανίκητοι. Κρατάω τη γνώση πως καμία αλαζονεία δε χωράει, πουθενά.
-Και τι θέλεις να πετύχεις το 2021;
Με βάση μια άσκηση αυτοβελτίωσης που άκουσα πρόσφατα, τρία πράγματα να γίνεις, να πετύχεις, να έχεις, να δεις.
Θέλω να γίνω: καλός, χρήσιμος, δημιουργικός άνθρωπος.
Να πετύχω: μια καλή επίδοση στον επόμενο Μαραθώνιο, μια ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής, να διαβάσω όλα τα βιβλία της λίστας μου.
Να έχω: Υγεία, αγάπη για τον άνθρωπο, έμπνευση για τη δουλειά μου.
Να δω: περισσότερο τους φίλους μου, περισσότερες γυναίκες σε θέσεις ισχυρές, τον Γιάννη (σ.σ. Αντετοκούνμπο) από κοντά στο γήπεδο των Μπακς!
-Τι εύχεσαι για τον κόσμο του 2021;
Εύχομαι για το 2021 Ειρήνη με τον εαυτό μας, τον πλησίον μας και το θεό που ο καθένας πιστεύει.
Η ηθοποιός Γιούλικα Σκαφιδά με λίγα λόγια…
-Η Γιούλικα Σκαφιδά σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
-Πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεοπτική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Τα παιδιά της Νιόβης» και στη συνέχεια συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως η Μιρέλα Παπαοικονόμου, ο Πάνος Κοκκινόπουλος, ο Θοδωρής Παπαδουλάκης κ.ά.
«Το ξενοδοχείο των δύο κόσμων» που σκηνοθέτησε ο Σπύρος Ευαγγελάτος ήταν η πρώτη θεατρική δουλειά της Γιούλικας Σκαφιδά, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με κορυφαίους σκηνοθέτες, όπως οι Σταμάτης Φασουλής, Γιάννης Χουβαρδάς, Ρούλα Πατεράκη, Δημήτρης Μαυρίκιος και άλλοι.
Το 2014 η Γιούλικα Σκαφιδά τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης νέας ηθοποιού «Μελίνα Μερκούρη» για τη διπλή της παρουσία στο Εθνικό θέατρο, στα έργα «Ορφέας στον Άδη» του Τένεσι Ουίλιαμς σε σκηνοθεσία Barbara Weber (υποδύθηκε την Κάρολ Κατρήρ) και «Το Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Γιουτζίν Ο’Νιλ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά (ενσάρκωσε το ρόλο της Χέιζελ Νάιλς).
Μια ακόμη… διαφορετική Γιούλικα απολαμβάνει το τηλεοπτικό κοινό στην «Έξαψη» του Μέγκα
Η «Έξαψη», η Κύπρος και το θέατρο Κακογιάννη…
-Η «Έξαψη» προβάλλεται στο Μέγκα κάθε Δευτέρα στις 9.00 μ.μ. Το σενάριο έχει γράψει η Τίνα Καμπίτση και η σκηνοθεσία είναι του Βασίλη Τσελεμέγκου. Μαζί με τη Γιούλικα στο καστ συμπεριλαμβάνονται οι Τάσος Νούσιας, Ιωάννα Παππά, Αναστασία Παντούση, Νίκος Πουρσανίδης, Κωνσταντίνος Κάππας, Κίμων Κουρής, Σοφία Μανωλάκου.
-Η Γιούλικα Σκαφιδά σχεδιάζει την προσεχή άνοιξη γυρίσματα στην Κύπρο για την ταινία «Η μονοκατοικία» του Κίμωνα Μυλωνά, ενώ έχει συμφωνήσει να είναι και στο έργο που θα ανεβεί φέτος στο θέατρο Κακογιάννη, με ξένο σκηνοθέτη.
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
