Ένοχος για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, κρίθηκε χθες από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας ένας Μεσσήνιος, πρώην ασφαλιστικός πράκτορας.
Ο ίδιος αναγνώρισε την οφειλή που είχε προς την ασφαλιστική εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά πως πρόκειται για υπεξαίρεση, αναφερόμενος σε δάνειο που είχε πάρει και δεν έχει μπορέσει να αποπληρώσει.
Η εταιρεία από την πλευρά της, η οποία παραστάθηκε ως Πολιτική Αγωγή, αρνήθηκε τους ισχυρισμούς περί δανείου, υποστηρίζοντας ότι λόγω της καλής συνεργασίας που είχαν με τον κατηγορούμενο τα προηγούμενα χρόνια είχαν προβεί σε ρύθμιση των οφειλών από την υπεξαίρεση που είχε κάνει για να τον εξυπηρετήσει.
Πάντως, αν και η εισαγγελέας στην πρότασή της ζήτησε την απαλλαγή του κατηγορουμένου, επισημαίνοντας ότι αποδεικνύεται πως πρόκειται για δάνειο, τελικά το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση για ποσό που υπερβαίνει τα 120.000 ευρώ.
Του επέβαλε ποινή φυλάκισης 4 ετών με 3ετη αναστολή, υπό τους όρους επιτήρησης για τρία χρόνια από δικαστικό επιμελητή και εμφάνισης στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του.
Τρεις φορές έλλειμμα
Καταθέτοντας ως μάρτυρας ο διευθυντής Πωλήσεων της Ασφαλιστικής Εταιρείας, είπε ότι το Φεβρουάριο του 2007 έκαναν σύμβαση με την εταιρεία του κατηγορουμένου, στην οποία συμμετείχε και ο γιος του.
Όπως σημείωσε, αρχικά δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα από τη συνεργασία τους, όμως από τον Ιούλιο του 2010 άρχισαν να φαίνονται οικονομικά προβλήματα στο γραφείο της Μεσσηνίας. Σε διαχειριστικό έλεγχο που έκανε η εταιρεία, ανακάλυψε έλλειμμα και ο κατηγορούμενος αποδέχτηκε ότι χρωστά 120.000 ευρώ. Όπως είπε ο μάρτυρας, ο πράκτοράς τους είχε εισπράξει συμβόλαια πελατών, αλλά δεν είχε αποδώσει στην εταιρεία τα χρήματα. Ο κατηγορούμενος αποδέχτηκε την οφειλή και ήρθαν σε συμφωνία για να γίνει ρύθμιση και να μπορέσει να τα επιστρέψει, με την υπόσχεση ότι δε θα ξαναχρησιμοποιήσει χρήματα από τα ασφαλιστήρια.
Ο διευθυντής Πωλήσεων της ασφαλιστικής εταιρείας διευκρίνισε ότι δεν επρόκειτο για δάνειο, αλλά για ρύθμιση της οφειλής που είχε δημιουργήσει από τα χρήματα που πήρε.
Αρνήθηκε την υπεξαίρεση
Ακολούθως, κατέθεσε ότι το Νοέμβριο του 2010 έγινε νέος διαχειριστικός έλεγχος και βρέθηκε καινούργιο έλλειμμα, ύψους 45.000 ευρώ, και έγινε εκ νέου αναγνώριση οφειλής, αφού ο κατηγορούμενος δέχτηκε και αυτό το ποσό. Μάλιστα, ο μάρτυρας είπε ότι εκείνη την περίοδο ο γιος ζήτησε να βγει από την εταιρεία του πατέρα του και η Ασφαλιστική το δέχτηκε λόγω της καλής συνεργασίας που είχαν παλιότερα και ευελπιστώντας ότι τα προβλήματα θα λυθούν.
Όμως, ένα χρόνο μετά και συγκεκριμένα το Νοέμβριο του 2011, σε νέο διαχειριστικό έλεγχο, βρέθηκε άλλο έλλειμμα, ύψους 39.000 ευρώ. Μετά κι αυτό το τρίτο κρούσμα η ασφαλιστική εταιρεία προχώρησε σε καταγγελία της σύμβασης.
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι αναγνωρίζει την οφειλή, αλλά αρνήθηκε ότι πρόκειται για προϊόν υπεξαίρεσης. Σημείωσε ότι είχε ανάγκη και σύναψε δάνειο με την εταιρεία, γι’ αυτό και έχουν υπογράψει ιδιωτικό συμφωνητικό, που περιλαμβάνει και όρους αποπληρωμής.
Βέβαια, η Πολιτική Αγωγή αντέκρουσε τους ισχυρισμούς του, τονίζοντας ότι η ασφαλιστική εταιρεία δεν είναι τράπεζα για να δίνει δάνειο, ενώ κακώς στο ιδιωτικό συμφωνητικό που είχαν υπογράψει τότε δίπλα στη ρύθμιση οφειλών αναγραφόταν η λέξη δάνειο και πρόκειται καθαρά για υπεξαίρεση.
Της Βίκυς Βετουλάκη
