Τη λύση και εκκαθάριση του πρωτοβάθμιου Συνεταιρισμού «Αγροτικός Ελαιουργικός Συνεταιρισμός Μεσσηνίας- Η Ένωση» (πρώην ΕΑΣ Μεσσηνίας) ζητούν με επίσημη αναφορά τους από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πέντε πιστωτές (φυσικά πρόσωπα) του Συνεταιρισμού, μέσω του δικηγόρου τους Χρήστου Παναγιωτόπουλου.
Η κίνηση αυτή ήρθε μετά και την απόρριψη της έφεσης που είχε καταθέσει η Ένωση Μεσσηνίας κατά της πρωτόδικης απόφασης απόρριψης του σχεδίου εξυγίανσης που είχε προτείνει.
Σε δήλωσή του, δε, στο «Θ» ο δικηγόρος Χρήστος Παναγιωτόπουλος τόνισε: «Η απόφαση του Εφετείου Καλαμάτας (τέταρτη κατά σειρά απορριπτική δικαστική κρίση επί ζητημάτων αφορώντων στο σχέδιο εξυγίανσης που η Ένωση Μεσσηνίας ζήτησε την έγκριση) κατέδειξε αυτό που οι πάντες πλέον κατανοούν: ότι, δηλαδή, ο Συνεταιρισμός δεν έχει προοπτική επιβίωσης και ανάκαμψης, βρισκόμενος ήδη σε κατάσταση και ουσιαστικής πτώχευσης. Η αποστολή αναφοράς στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σχετικά με ενεργοποίηση του άρθρου 31 ν. 4673/2020 για λύση και εκκαθάριση του Συνεταιρισμού, είναι διαδικασία παράλληλη με αυτή της πτώχευσης και η μία δεν αποκλείει την άλλη. Ο Συνεταιρισμός, τελών σε τέτοιο καθεστώς, θα είναι ποινικά και αστικά υπόλογος αν αποπειραθεί την εκποίηση περιουσιακών του στοιχείων, κάτι που μόνο ως σύνολο και υπό προϋποθέσεις μπορεί να γίνει, προς διασφάλιση των απαιτήσεων των πιστωτών του».
Έχασε και την έφεση
Το 2018 η Ένωση Μεσσηνίας κατέθεσε σχετικό αίτημα και τον Ιανουάριο του 2019 με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαμάτας εντάχθηκε στο άρθρο 106α του Πτωχευτικού Κώδικα. Έτσι, χορηγήθηκε στην Ένωση προστασία έναντι των πιστωτών της, προκειμένου να προχωρήσει σε σχέδιο εξυγίανσης.
Αμέσως μετά η Ένωση επιδίωξε την ένταξή της στο άρθρο 106β του Πτωχευτικού Κώδικα, που αφορούσε στην επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης. Ωστόσο, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας απέρριψε την αίτηση για επικύρωση της εν λόγω συμφωνίας.
Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από τα περιστατικά που εκτέθηκαν προκύπτει ότι η Ένωση Μεσσηνίας έχει περιέλθει σε δυσμενή οικονομική κατάσταση, ενώ το επιχειρηματικό σχέδιο που κατέθεσε δε θεωρεί ότι είναι ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο και πως η συμφωνία εξυγίανσης θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητά της. Έτσι, απέρριψε την αίτηση για επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Κατά της απόφασης αυτής η Ένωση Μεσσηνίας κατέθεσε έφεση, η οποία συζητήθηκε τον Οκτώβριο στο Πολιτικό Εφετείο. Μάλιστα, τότε απορρίφθηκε αίτημα της Ένωσης να γίνει δεκτή προσωρινή διαταγή για προστασία της από τους πιστωτές της.
Αναμενόταν, λοιπόν, η απόφαση της έφεσής της, η οποία, σύμφωνα με το δικηγόρο κ. Παναγιωτόπουλο, όπως αναφέρει και στην αναφορά του στο υπουργείο, εκδόθηκε τις προηγούμενες ημέρες και απορρίφθηκε.
Υπενθυμίζεται ότι οι συνολικές οφειλές της Ένωσης σε Ελληνικό Δημόσιο, ΕΦΚΑ, τράπεζες και ιδιώτες ξεπερνούν τα 18 εκατ. ευρώ.
Δεινή οικονομική θέση
Στην αναφορά των πέντε πιστωτών προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, με την οποία ζητείται η λύση και εκκαθάριση του Συνεταιρισμού, υπογραμμίζεται- μεταξύ άλλων- ότι «ο εν λόγω Συνεταιρισμός έχει πάψει προ πολλού να πληροί τα κριτήρια νόμιμης ύπαρξης και λειτουργίας του ως Συνεταιρισμού. Κι αυτό, γιατί, πρωτίστως, δεν εκπληρώνει τον, κατά νόμο, κύριο σκοπό του, εν όψει του οποίου συστάθηκε. Και από τη στιγμή που δεν επιτελεί πλέον τον καταστατικό του προορισμό, δε συνιστά επιχειρηματικό σχήμα που μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως συνεταιριστικό τέτοιο, αλλ’ ούτε και να τύχει της προστασίας του νόμου, μέσω της επικύρωσης οποιασδήποτε συμφωνίας εξυγίανσης, η οποία (προστασία) επιφυλάσσεται, πάντως, μόνο για τα λειτουργούντα και εκπληρώνοντα τον κύριο καταστατικό τους σκοπό».
Αναλύοντας το σκεπτικό τους, οι πέντε πιστωτές, μεταξύ άλλων, καλούν το Συνεταιρισμό να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει ότι έχουν ενοικιαστεί σε ιδιωτική εταιρεία και για 20 χρόνια, «εκτός από το παραγωγικό τμήμα της παραγωγικής μονάδας που εδρεύει στην περιοχή Θουρίας του Δήμου Καλαμάτας, και όλα τα αποθηκευτικά κέντρα ανά το νομό με την συναφή παραγωγική τους υποδομή και ο διαθέσιμος τεχνολογικός εξοπλισμός αποθήκευσης, μεταποίησης, επεξεργασίας και τυποποίησης ελιάς και ελαιολάδου κορυφαίας δυναμικότητος και εξαίρετων ποιοτικών προδιαγραφών σε επίπεδο χώρας, οι γραφειακοί χώροι του εργοστασίου, καθώς και το εκεί εγκατεστημένο και πλήρως εξοπλισμένο χημείο, ενώ έχει γίνει και “μεταφορά” συγκεκριμένων στελεχών στην ιδιωτική επιχείρηση.
Έχουν, επίσης, ενοικιασθεί τα διαπιστευμένα εμπορικά σήματα της παγκοσμίως φημισμένης επωνυμίας ΠΟΠ Καλαμάτας ελαιολάδου και ελιάς, μαζί με το τεράστιο πελατολόγιο εσωτερικού και εξωτερικού που είχε δημιουργηθεί στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών».
Καταλήγοντας στην αναφορά υπογραμμίζεται ότι «πρόκειται περί Συνεταιρισμού – κελύφους, κενού πάσης ενεργού και ουσιαστικής λειτουργίας» και πως «τα οικονομικά του στοιχεία, το εύρος των υποχρεώσεών του, η εγκατάλειψη της κρίσιμης συνεταιριστικής δραστηριότητάς του και οι όλως πρόσκαιρες και ουδόλως “εξασφαλισμένες” (λόγω ανταγωνισμού και προοπτικής), από πλευράς εσόδων, αποσπασματικές και δευτερεύουσες εργασίες του, καταδεικνύουν, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο Συνεταιρισμός βρίσκεται ήδη σε μη αναστρέψιμη οικονομική θέση».
Της Βίκυς Βετουλάκη
