Η υλοποίηση της ΣΔΙΤ Πελοποννήσου για τη διαχείριση των σκουπιδιών από την κατασκευάστρια εταιρεία αντιμετωπίστηκε με διθυραμβικούς τόνους από Περιφέρεια, Δήμους και αρμόδια υπουργεία.
Μπορεί ο ενθουσιασμός για την αντιμετώπιση ενός μείζονος προβλήματος να είναι, μέχρι σε ένα σημείο δικαιολογημένος, εν τούτοις, πέρα από τις ενστάσεις κομμάτων, συλλογικών φορέων και περιφερειακών παρατάξεων, υπάρχει κι ένας διάχυτος προβληματισμός για το κόστος του έργου. Κι αυτό, γιατί παρακολουθώντας το κόστος του έργου από τις ανακοινώσεις της κατασκευάστριας εταιρείας, της Περιφέρειας, αλλά και των υπουργείων Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, παρότι όλοι ήταν παρόντες όταν… έπεσαν οι υπογραφές, διαπιστώνει κάποιες περίεργες αποκλίσεις.
Η εταιρεία και η Περιφέρεια αναφέρονται σε 152 εκατομμύρια ευρώ, το υπουργείο Ανάπτυξης σε 150 εκατομμύρια ευρώ και το υπουργείο Υποδομών σε 135 εκατομμύρια ευρώ! Τελικά, ποιος έχει δίκιο;
Επιπλέον, όλοι αναφέρονται στα 65 εκατομμύρια της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ, αλλά είναι ήδη γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει προβάλει σοβαρές ενστάσεις για το συγκεκριμένο έργο, και μέχρι σήμερα, παρά τις επαφές των εμπλεκόμενων πλευρών, δεν έχει ανάψει πράσινο φως.
Ήδη από τον περασμένο Ιούνιο, σε ρεπορτάζ της “Εφημερίδας των Συντακτών”, αναφερόταν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποιεί με σαφήνεια ότι θα αρνηθεί οποιαδήποτε χρηματοδότηση της ΣΔΙΤ, κρίνοντας ότι το έργο δεν ανταποκρίνεται στις κοινοτικές οδηγίες, είναι υπερκοστολογημένο και υπερδιαστασιολογημένο, καθώς και αμφισβητούμενης «ωριμότητας».
Μεταξύ άλλων, σύμφωνα πάντα με το ευρωπαϊκό έγγραφο:
-Δεν παρέχονται αξιόπιστα στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι το έργο είναι οικονομικά βιώσιμο
-Δε συμπεριλήφθηκε το επενδυτικό κόστος των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας με βιοαέριο που αναφέρονται στο έργο. «Το κόστος λειτουργίας και συντήρησής τους είναι επίσης ασαφές (και πιθανώς λείπει)», σχολιάζει η Κομισιόν.
-Δεν προκύπτει με σαφήνεια τι ακριβώς περιλαμβάνουν οι τρεις «Μεταβατικές Μονάδες Διαχείρισης» που αναφέρονται στο έργο, καθώς και ποιο είναι το κόστος λειτουργίας και συντήρησής τους, με αποτέλεσμα η Επιτροπή να αμφισβητεί την καταλληλότητά τους
-Δεν υπάρχει ανάλυση εναλλακτικών επιλογών
-Δεν παρέχονται λεπτομερείς τεχνικοί και χρηματοοικονομικοί υπολογισμοί με επεξηγήσεις των στρατηγικών επιλογών συγκεντρωτικής –έναντι της αποκεντρωμένης– διαχείρισης απορριμμάτων, με συνέπεια «να μην μπορεί να επιβεβαιωθεί ότι επελέγη η βέλτιστη στρατηγική επιλογή»
-Κρίνεται «υπερ-αισιόδοξη» η υπόθεση της Περιφέρειας Πελοποννήσου ότι το 15% των σύμμεικτων απορριμμάτων θα ανακτάται προς ανακύκλωση από τις Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων. Σε όλη την Ευρώπη, στις αντίστοιχες Μονάδες παρατηρούνται χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης, καθώς τα προς επαναχρησιμοποίηση υλικά που προέρχονται από σύμμεικτα απορρίμματα είναι «μολυσμένα», δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και τελικά καταλήγουν στις χωματερές
-Προβλέπεται ότι το παραγόμενο κομπόστ θα καταλήξει να θαφτεί –και όχι να χρησιμοποιηθεί ως εδαφοβελτιωτικό– λόγω «υψηλού επιπέδου προσμείξεων», καθώς θα προέρχεται από σύμμεικτα απορρίμματα και επομένως θα έχει χαμηλή ποιότητα
-Εντοπίζονται αναντιστοιχίες στο ποσό της εθνικής δαπάνης. Σύμφωνα με το έγγραφο, «υποτίθεται ότι η Περιφέρεια της Πελοποννήσου θα συνεισφέρει το ποσό των 66.529.154,19 ευρώ, συμπεριλαμβανομένης της επιχορήγησης της Ε.Ε.», όμως στο αίτημα χρηματοδότησης «το ποσό είναι διαφορετικό» και συγκεκριμένα η δημόσια συνεισφορά αναφέρεται σε 63.861.257 ευρώ.
Παρά τα προβλήματα, ο γενικός γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων Μανώλης Γραφάκος δηλώνει αισιόδοξος για τη χρηματοδότηση του έργου από τη Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ τόσο η κατασκευάστρια εταιρεία όσο και οι Δήμοι αλλά και η Περιφέρεια με δηλώσεις τους την περασμένη Παρασκευή, οπότε και υπογράφτηκε η έναρξη της διαδικασίας υλοποίησης, σημειώνουν ότι μπαίνει τέλος σε ένα πρόβλημα που ταλάνιζε την Περιφέρεια.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
