Η Ελλάδα έχει ένα κομματικό/πολιτικό (κ/π) σύστημα που κρατάει τη χώρα δέσμια, την εμποδίζει να αναπτυχθεί και, γιατί όχι, να βρεθεί στην πρωτοπορία. Λείπουν οι αναγκαίες συναινέσεις και οι απαραίτητες συνθέσεις για τα αυτονόητα. Λείπει η συνέχεια και συνέπεια στη λειτουργία βασικών θεσμών (π.χ. στην παιδεία). Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις η κοινωνία προηγείται και το κ/π σύστημα ακολουθεί- αν ακολουθεί- ασθμαίνοντας.
Η ανάγκη κομματικού-πολιτικού εκσυγχρονισμού είναι ανάγκη επιβίωσης του Ελληνισμού. Τούτου ένεκα η ελληνική κοινωνία οφείλει να απαιτήσει και να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό στο κ/π σύστημα. Μερικά παραδείγματα πολιτικού εκσυγχρονισμού είναι τα εξής:
α) Να σταματήσουν μερικά προνόμια που παρέχονται στο προσωπικό του κ/π συστήματος (υψηλοί μισθοί, αυτοκίνητο, τηλέφωνο, πολλοί υπάλληλοι κτλ.).
β) Να σταματήσει το κομματικό/πολιτικό προσωπικό να θεωρεί το κράτος λάφυρο. Να σταματήσει η λεηλατική κομματοκρατία.
γ) Να σταματήσει η κομματικοποίηση του κράτους και η κρατικοποίηση του κόμματος. Αυτές οι καταστάσεις θυμίζουν κράτη μπανανίες της Λατινικής Αμερικής και κράτη φυλαρχίες της Αφρικής. Επίσης, θυμίζουν τις πρώην σοσιαλιστικές/κομμουνιστικές χώρες, όπου το κόμμα καταλάμβανε το κράτος και δυνάστευε την κοινωνία.
δ) Να μειωθεί σημαντικά το προσωπικό του κ/π συστήματος. Ανάλογα με τον πληθυσμό της, η χώρα θα έπρεπε να έχει: α) Όχι 300, αλλά 100 βουλευτές, β) Όχι 50-60, αλλά 10-12 υπουργούς, γ) Όχι εκατοντάδες κομματικούς γενικούς γραμματείς, αλλά μόνο έναν σε κάθε υπουργείο, δ) Όχι 700 χιλιάδες, αλλά 300 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, ε) Όχι μαύρο, αλλά μόνο νόμιμο χρήμα στα κόμματα κ.τ.λ.
Όπως φαίνεται, το κ/π σύστημα ενδιαφέρεται κυρίως για τη νομή της εξουσίας. Ευτυχώς, κυβέρνησε και η Αριστερά και είδαμε τα χαΐρια της. Μεταξύ άλλων, είδαμε τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει διακοπές με κότερο, καπνίζοντας το πούρο του, όπως ακριβώς ένας καπιταλιστής. Η Αριστερά, λοιπόν, κυβέρνησε και εκ του αποτελέσματος κυβέρνησε χειρότερα από τη δεξιά.
Ζούμε την τέταρτη βιομηχανική-τεχνολογική επανάσταση. Οι εξελίξεις είναι ταχύτατες. Η κοινωνία τρέχει να προκάνει, για να μη μείνει πίσω. Αν το κ/π σύστημα σέρνεται σαν τη χελώνα, ενώ η τεχνολογία και οι εξελίξεις που αυτή συνεπάγεται τρέχουν σαν τον λαγό, υπάρχει πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα, γιατί «κρατάει» την κοινωνία και την εμποδίζει να ακολουθήσει τις εξελίξεις.
Κι όμως, το κομματικό/πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να βρίσκεται στην πρωτοπορία. Θα έπρεπε να οδηγεί τις εξελίξεις. Και επειδή, σύμφωνα με τη λογική, οι τεχνολογικές και λοιπές εξελίξεις είναι αναπόδραστες, αναγκαστικά θα σαρώσουν το υπάρχον γερασμένο- καθυστερημένο κ/π σύστημα.
Ειδικότερα, το αριστερό κ/π σύστημα αντιδρά σχεδόν σε κάθε εκσυγχρονισμό. Αλλά, συνήθως, η πανουργία του αριστερού συστήματος βάζει μπροστά τους κομματικούς συνδικαλιστές. Έτσι, φαίνεται πως αντιδρούν οι συνδικαλιστές και όχι αυτό. Με άλλα λόγια, ο αριστερός κομματικός συνδικαλισμός «κάνει τη βρώμικη δουλειά», για να θυμηθούμε τη ρήση του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ.
Ίσως, η πιο χαρακτηριστική περίπτωση συνδικαλιστικού κρετινισμού αποτελεί η άρνηση της αξιολόγησης- αξιοκρατίας- διαφάνειας. Την αρνούνται εδώ και σαράντα χρόνια, γιατί αν γίνει οι φελλοί θα πάψουν να επιπλέουν.
Η απελπιστικά χαμηλή ποιότητα του κομματικού-πολιτικού προσωπικού αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα πολιτικής υπανάπτυξης της χώρας. Επειδή η πολιτική εξουσία, δηλαδή Βουλή και κυβέρνηση, με τη νομοθεσία οριοθετεί το πλαίσιο δραστηριότητας όλων των τομέων της κοινωνίας, η πολιτική υπανάπτυξη έχει ως αποτέλεσμα την συνολική υπανάπτυξη της χώρας.
Τρανή απόδειξη πολιτικής υπανάπτυξης, πάντοτε παρούσα: Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δε συγκρούονται για αρχές, αξίες, προγράμματα, αλλά για τη νομή της εξουσίας. Τσακώνονται για το ποιος θα καταλάβει την εξουσία, ώστε να καρπώνεται τα προνόμιά της. Με άλλα λόγια, ο καυγάς γίνεται για την καρέκλα της εξουσίας.
Όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά τα γνωρίζει το κομματικο-πολιτικό προσωπικό. Αλλά το συμφέρει η υπάρχουσα υπανάπτυξη, για να συνεχίζει να απολαμβάνει τα προνόμιά του.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δείξει δείγματα εκσυγχρονισμού. Όμως, χρειάζονται καλύτερα και ταχύτερα βήματα. Για να αναπτυχθεί η χώρα χρειάζονται γενναίες μεταρρυθμίσεις τώρα
(Συνεχίζεται)
Γράφει ο Παύλος Μάραντος*
*Ο Παύλος Μάραντος είναι Έλληνας και Ευρωπαίος πολίτης
marantosp@gmail.com
