Πριν από περίπου δύο μήνες μία γυναίκα, η χρυσή Ολυμπιονίκης της Ιστιοπλοΐας, Σοφία Μπεκατώρου, αποφάσισε να προχωρήσει σε μία γενναία αποκάλυψη για τη σεξουαλική κακοποίηση που είχε υποστεί πριν από 22 χρόνια από παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας. Το γεγονός αυτό έμελλε να ανοίξει το δρόμο σε αμέτρητες γυναίκες που αποφάσισαν να βγουν από το «βαθύ σκοτάδι» της σιωπής και να εκφράσουν ανοιχτά τις δικές τους μαρτυρίες για τις μορφές κακοποίησης που έχουν δεχτεί, για τους «δαίμονες» με τους οποίους κλήθηκαν να παλέψουν.
Χθες, 8 Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας απέκτησε ένα ξεχωριστό νόημα στην Ελλάδα, το μήνυμα ότι ήρθε η ώρα να «μιλήσουν», να «σπάσουν τη σιωπή».
Το Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων συνομίλησε με γυναίκες που έχουν υποστεί διαφορετικές μορφές κακοποίησης και στέλνουν το δικό τους μήνυμα.
«Η δύναμη είναι μέσα σε κάθε άνθρωπο
και ειδικά έπειτα από μια κακοποίηση»
Η Ε.Σ στα 49 της χρόνια βρήκε τη δύναμη έπειτα από 17 χρόνια να αποκαλύψει τι συνέβη ένα πρωί στο σπίτι ενός φίλου της, κι αυτό γιατί, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «μέσα από τις κακοποιητικές συμπεριφορές, είτε τις ξεπεράσεις είτε όχι, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο απόθεμα δύναμης και αυτό έχει να κάνει με την επιβίωση».
Το περιστατικό που περιγράφει το είχε απωθήσει από την ψυχή και το μυαλό της όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο αναδύθηκε μέσα της μετά τις αποκαλύψεις για σεξουαλικές κακοποιήσεις μέσω του κινήματος #metoo.
Η Ε.Σ. στα 32 της χρόνια κακοποιήθηκε σεξουαλικά από το φίλο του άντρα με τον οποίο είχε σχέση. Ήταν μία τυπική μέρα που είχε επισκεφθεί τον τότε φίλο της και έπιναν καφέ, εκείνη, αυτός και ένας συνάδελφός του. Το φλερτ από την πλευρά του συναδέλφου του άρχισε να γίνεται όλο και πιο έντονο, επίμονο, παρενοχλητικό. Η Ε.Σ προσπάθησε να φύγει, αρνούμενη να συναινέσει σε αυτό που ήθελαν οι δύο άντρες, αλλά ο φίλος της και ο συνάδελφός του την τράβηξαν πίσω στον καναπέ λέγοντάς της «έλα θα είναι ωραία». Εκείνη αρνήθηκε επανειλημμένως αλλά οι δύο άντρες δεν την άφησαν. Ο φίλος της τής κράταγε τα χέρια και τα πόδια την ίδια ώρα που ο συνάδελφός του τη βίαζε. «Με έγδυσε και δεν μπορούσα να αντιδράσω, πάγωσα τελείως», περιγράφει.
Μετά από αυτό η Ε.Σ ένιωθε συνεχώς συναισθήματα ενοχής, ντρεπόταν πάρα πολύ γι’ αυτό που της συνέβη ρίχνοντας το φταίξιμο σε εκείνη, το έθαψε όσο πιο βαθιά μπορούσε. Για τα επόμενα 5-6 χρόνια η Ε.Σ έμεινε μόνη της χωρίς να συνάψει ερωτική σχέση με κάποιον άντρα, νιώθοντας, όπως εξηγεί, «σιχαμάρα», ενώ αμφισβητούσε διαρκώς τον εαυτό της μειώνοντας απίστευτα την αυτοεκτίμησή της. Για τη σεξουαλική της κακοποίηση έχει μιλήσει μόνο σε δύο ανθρώπους. «Ένιωθα ότι δεν αξίζω ως άνθρωπος και ως γυναίκα, πληγώθηκε και νεκρώθηκε το συναισθηματικό μου κομμάτι». Στα 37 της αποφάσισε να σπουδάσει συμβουλευτική ψυχολογία και να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία, για να μάθει να στέκεται στα πόδια της, να αντιληφθεί τι αξίζει και να καταλάβει ότι το φταίξιμο για ό,τι συνέβη τότε το είχε ο βιαστής της.
Ειρήνη Μπουντούκη- μοντέλο
«Η Ημέρα της Γυναίκας είναι ημέρα
μνήμης, τιμής, σε όσες αγωνίστηκαν»
Η Ειρήνη Μπουντούκη, έπειτα από πολύ κόπο και αγώνα να βρει τα πατήματά της, νιώθει πλέον δυνατή, αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που κατέκτησε εύκολα. Από τα 9 της χρόνια μέχρι τα 13 της κακοποιούταν σεξουαλικά από το σύντροφο της μητέρας της.
Όλα ξεκίνησαν όταν οι γονείς της στα 8 της χρόνια πήραν διαζύγιο και μετά 6 μήνες άρχισε να συγκατοικεί μαζί τους ο σύντροφος της μητέρας της, που πλέον είναι και σύζυγός της. Ύστερα από ένα χρόνο συγκατοίκησης άρχισαν οι πρώτες ερωτικές προσεγγίσεις προς το πρόσωπό της. «Να σου κάνω μπάνιο, να σου βάλω και λίγη κρέμα, να σε βάλω για ύπνο, και κάπως έτσι ξεκίνησε αυτός ο φαύλος κύκλος θα έλεγα σεξουαλικής κακοποίησης μέχρι τα 13 μου», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Από τότε μέχρι και τα 18 που έφυγε από το σπίτι της μητέρας της η κα Μπουντούκη ένιωθε μονίμως άγχος και φόβο στην καθημερινότητά της, «όχι μόνο για το τι θα συμβεί την επόμενη μέρα, αλλά κυρίως γιατί το περιβάλλον που ζούσε ήταν κακοποιητικό».
Η κ. Μπουντούκη όταν ενηλικιώθηκε και πέρασε στη Σχολή Κοινωνικής Θεολογίας του ΕΚΠΑ, από την οποία αποφοίτησε, μίλησε τότε για πρώτη φορά σε έναν καθηγητή της για όσα της είχαν συμβεί. Εκείνος την παρότρυνε να μιλήσει και να φύγει από το σπίτι της. Σε όλη αυτή την ιστορία έπαιξε ρόλο και η σύζυγος του πατέρα της, όπως αναφέρει η κα Μπουντούκη, που τη στήριξε αρκετά μετέπειτα.
Η ιστορία της Ι.Μ που δεχόταν ενδοοικογενειακή βία από το σύζυγό της
«Ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να φτιαχτεί έτσι ώστε να μπορέσει να βοηθήσει μια γυναίκα να καταλάβει πρώτα απ’ όλα τι είναι αυτό που περνάει και δεύτερον να τη βοηθήσει να ξεφύγει από όλο αυτό», αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να περάσει η Ι.Μ έπειτα από την επί τρία χρόνια ενδοοικογενειακή βία που δεχόταν.
Η Ι.Μ διατηρούσε σχέση με έναν άντρα για 11 χρόνια και στα 28 της αποφάσισε να παντρευτεί. Στην αρχή η βία ήταν λεκτική, ψυχολογική, συναισθηματική κι όταν έφτασε να σωματοποιηθεί ένα βράδυ μπροστά στους ίδιους της τους γονείς, η Ι.Μ αποφάσισε να χωρίσει. «Στους καυγάδες μας υπήρχε πάντα ένας έντονος θυμός από την πλευρά του, ήταν πολύ οξύθυμος, έβαζε τις φωνές, κι εγώ πάγωνα», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Όπως αναφέρει έπειτα από μια δύσκολη περίοδο που περνούσε καθώς είχε χάσει έναν πολύ κοντινό της άνθρωπο, οι καυγάδες με το σύζυγό της άρχισαν να γίνονται όλο και πιο έντονοι, εκείνος να φωνάζει όλο και περισσότερο, αλλά και να σπάει πράγματα μέσα στο σπίτι. Ένα βράδυ που ήταν μεθυσμένος όταν είχε πάει εκείνη στους γονείς της, άρχισε να φωνάζει να βρίζει, να σπάει πράγματα, επιτέθηκε πρώτα σε εκείνη, πήγε να τη χτυπήσει και την έσπρωξε, ενώ στη συνέχεια μπήκε στη μέση ο πατέρας της και η μητέρα της κι άρχισε να τους επιτίθεται. Τότε η Ι.Μ αποφάσισε να βάλει ένα τέλος σε όλο αυτό και ζήτησε διαζύγιο. Ωστόσο η κατάσταση δεν έγινε καλύτερη, διότι ο σύζυγός της έγινε ιδιαίτερα επίμονος, στέλνοντάς της υβριστικά μηνύματα, παρακολουθώντας την και παρακαλώντας την να γυρίσει. «Τη δύναμη που χρειάστηκα και το θάρρος για να χωρίσω δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να τα βρει κάποια, τα βρήκα γιατί είχα τους γονείς μου και τους φίλους μου δίπλα μου και μπόρεσαν και με στήριξαν», λέει, ενώ προσθέτει ότι η κατάσταση αυτή κράτησε ένα χρόνο, μέχρι που έφτασε στο σημείο να του υποβάλλει μήνυση για ενδοοικογενειακή βία, αλλά και ασφαλιστικά μέτρα.
Η ιστορία της Β.Χ που υπέστη ενδοοικογενειακή βία από τη μητέρα της
«Δεν πρέπει να βλέπουμε τον εαυτό μας αδύναμο, όλοι έχουμε λόγο ειδικά όταν φτάνουμε σε μια ηλικία που μπορούμε να αποφασίσουμε για το μέλλον μας», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Β.Χ., η οποία δε θα ξεχάσει ποτέ τη βία και τους ξυλοδαρμούς που είχε υποστεί από μικρή ηλικία από τη μητέρα της.
Η κακοποίηση ήταν σχεδόν καθημερινή, απλά και μόνο επειδή η Β.Χ δεν είχε πάει καλά σε ένα διαγώνισμα στο σχολείο. «Η βία που μου ασκούσε η μητέρα μου ήταν καθημερινή, σε βαθμό που ‘χε πάρει τη ζώνη από τον πατέρα μου και να με χτυπούσε τόσο άσχημα που την επόμενη μέρα δεν πήγαινα στο σχολείο. Δεν τολμούσα να μιλήσω. Ο πατέρας μου δε γνώριζε γι’ αυτό που συνέβαινε. Ζητούσα να κάνω δραστηριότητες εκτός σπιτιού για να μην είμαι στο σπίτι. Μέχρι που μια μέρα ο πατέρας μου σχόλασε νωρίτερα και μας πέτυχε την ώρα που με χτυπούσε. Τότε ήμουν 17 ετών», περιγράφει.
Όλο αυτό σταμάτησε όταν πέρασε στη σχολή της. Η Β.Χ κατάφερε να ορθοποδήσει μιλώντας σε φίλες της και, μάλιστα, στη μητέρα μιας φίλης της, που μια μέρα είδε μια μελανιά στο λαιμό της. Τότε διηγήθηκε σε εκείνη τη γυναίκα τι είναι αυτό που βιώνει και εκείνη την παρότρυνε να μιλήσει.
Οι ζωές της Η.Σ και της Κ. Β μέσα στον εργασιακό εκφοβισμό: «Να μιλάμε»
Η Η.Σ είναι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός και πριν από ένα χρόνο η προϊστάμενή της, της επιφύλαξε έναν καθημερινό εργασιακό εφιάλτη. Στην αρχή υπήρχαν υποτιμητικά σχόλια, στη συνέχεια σειρά πήραν οι φωνές και οι εκφοβισμοί. «Μας είχε όρθιους μπροστά από το γραφείο της σαν στρατιωτάκια μισή με μία ώρα και μιλούσε χωρίς να μας αφήνει να κάτσουμε σε καρέκλα, της λέγαμε να καθίσουμε και μας έλεγε όχι. Μπορεί αυτό να κράταγε και 45 λεπτά και 1 ώρα» εξηγεί η Η.Σ, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που από τις 8 το πρωί που έπιαναν δουλειά μέχρι τις 2.00 μετά το μεσημέρι δεν τους επέτρεπε να πάνε τουαλέτα.
Μάλιστα, όπως εξηγεί, η συγκεκριμένη προϊσταμένη είχε σπάσει το δάχτυλο μιας εργαζόμενης, πετώντας της ένα τραπέζι στο χέρι. «Θα σου κόψω εγώ τον αέρα, θα πάρεις πόδι από δω μέσα, δεν πρόκειται να ξαναδουλέψεις ποτέ», ήταν μερικές από τις απειλές που δέχτηκε η Η.Σ.
Στην Κ.Β ο προϊστάμενός της στην αρχή της γνωριμίας τους της είχε φανεί φυσιολογικός και συμπαθητικός, ωστόσο δεν άργησε να δείξει την πραγματική του συμπεριφορά. Τότε είχε φύγει από μία εταιρεία που εργαζόταν για 3 χρόνια και ξεκίνησε τον Αύγουστο στην άλλη εταιρεία. Δεν είχε κλείσει την πρώτη εβδομάδα στο γραφείο, όταν κάποια στιγμή καθώς μιλάει με ένα συνεργάτη τους στο τηλέφωνο άρχισε να της φωνάζει: «Πέρασέ μου το τηλέφωνο να του μιλήσω». Εκείνη την ώρα η Κ.Β του λέει ότι θα το κάνει σε μισό λεπτό, και προτού προλάβει να ολοκληρώσει την πρότασή της ο προϊστάμενός της τής πέταξε το κινητό που κρατούσε στο χέρι από απέναντι, βαρώντας παράλληλα το χέρι στο γραφείο και φωνάζοντας ότι «όταν λέω πέρνα μου το τηλέφωνο θα μου περνάς το τηλέφωνο».
«Εγώ το μόνο που έκανα ήταν ότι γύρισα, τον κοίταξα και είπα: μα μου μιλάει ακόμη. Έφυγα χωρίς να πω κουβέντα», εξηγεί. Όπως λέει η Η.Σ., η κακοποίηση μπορεί να προέρχεται από οποιονδήποτε άνθρωπο.
-Ευχαριστίες στην κοινότητα «Υπέροχες Γυναίκες» και τη Μαρία Νεφέλη Χατζηιωαννίδου για τη βοήθεια στο ρεπορτάζ (τα αρχικά των γυναικών που μίλησαν είναι αλλαγμένα για λόγους ανωνυμίας)
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ της Ιωάννας Καρδάρα
