Ιστορικά ο κόσμος της Αριστεράς στεκόταν απέναντι στην τρομοκρατία και τους αναρχικούς. Στη μεταπολίτευση καταδίκαζε ανεπιφύλακτα τη 17Ν.
Στο 3ο Συνέδριο της Νεολαίας του Συνασπισμού ο Λεωνίδας Κύρκος δήλωσε ότι, πρέπει καθαρά να διαχωρίσουμε τη θέση μας από τους φονιάδες της 17Ν.
Η «Αυγή» στο φύλλο της 27ης/9/1989, υπό τον τίτλο «Δολοφόνοι», έγραφε: «Σε όλους αυτούς τους φασιστοειδείς, είτε κρύβονται πίσω από τις μάσκες της 17Ν είτε σπουδάζουν τα νάματα του αυριανισμού, μία μόνο πρέπει να είναι η απάντησή μας. Η προάσπιση με κάθε τρόπο της δημοκρατικής ομαλότητας και η λήψη όλων εκείνων των μέτρων που θα προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή, με το ξερίζωμα μιας συμμορίας δολοφόνων και αγριανθρώπων».
Η διεθνής κρίση του 2008 στην Ελλάδα έφερε τη δική της εθνική έκφραση.
Η «αγανάκτηση» ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ, γέννημα του λαϊκίστικου κινήματος των αγανακτισμένων, με ασαφή φυσιογνωμία και σύγχυση που κυβέρνησε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.
Το αποτέλεσμα; Να υπάρχει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ μιa κραυγαλέα αντιφατικότητα στη φυσιογνωμία του.
Από τη μία ο κατά φαντασία ριζοσπαστισμός και από την άλλη ένας εκλογικίστικος τακτικισμός, επιθετικός, πολωτικός και εχθροπαθής.
Η επίκληση της αριστερής ταυτότητας δε λύνει το πρόβλημα.
Η δήλωση του Δρίτσα «κανείς δεν τρομοκρατήθηκε από τη δράση της 17Ν», το πανό «Γεννήθηκα 17Ν», το σύνθημα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ «Οι αντάρτες επιστρέφουν στην πλατεία Κουφοντίνα» και οι σημαντικές καταγγελίες του Γιάννη Πανούση, υπουργού του Τσίπρα, πως ενεργά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διατηρούσαν σχέσεις με τρομοκράτες και απειλούσαν τη ζωή του, δείχνουν τη συνάφεια με τον αντιεξουσιαστικό χώρο και την τρομοκρατία.
Ανάγκη να ακυρωθούν οι προθέσεις όσων επιθυμούν να φθάσουν στη σύγκρουση και στα άκρα, στο χάος που ενδέχεται να προκαλέσει μια άστοχη εξέλιξη.
Οι γενιές των αριστερών που έζησαν τον Εμφύλιο ποτέ δε θα στήριζαν ένα κατά συρροή τρομοκράτη δολοφόνο.
Αυτό που συμβαίνει οξύνει τα πράγματα και ανακαλεί βιώματα.
Η εικόνα του «ένοπλου τιμωρού» που ασκεί γοητεία, οφείλεται στον ισοπεδωτικό λαϊκισμό της αντιμνημονιακής μετάλλαξης της Αριστεράς, οφείλεται στη ρητορική μάχη κατά των διεφθαρμένων # ελίτ που χρεοκόπησαν τη χώρα.
Αλήθεια, όταν οι αντάρτες επιστρέψουν στην πλατεία Κουφοντίνα, τι καθεστώς θα επιβάλουν;
Του Μιχάλη Σούμπλη
Υ.Γ.: Τι θα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ αν έκανε απεργία πείνας ο Μιχαλολιάκος ζητώντας προνομιακή μεταχείριση; Ή ο Λιγνάδης;
