Μετά από την είσοδο της Ελλάδας στη νομισματική ένωση και τη χαμένη ευκαιρία για πραγματικές μεταρρυθμίσεις με θετικό κοινωνικό πρόσημο, ο λαός επιλέγοντας μία το ΠΑ.ΣΟ.Κ και μία τη Ν.Δ. για τη διακυβέρνηση της χώρας, οδηγήθηκε στο τέλμα, αφού με τις πολιτικές που ακολούθησαν οι εν λόγω κυβερνήσεις, έφεραν το Δ.Ν.Τ., φτωχοποιώντας τους Έλληνες και το ελληνικό κράτος.
Το 2015 με ποσοστό 36%, ο λαός με την ψήφο του εμπιστεύτηκε το ΣΥΡΙΖΑ με την ελπίδα να βγάλει την Ελλάδα από το οικονομικό αδιέξοδο. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλά τα κατάφερε, αφού ακολούθησε μια οικονομική πολιτική που απομάκρυνε το Δ.Ν.Τ., ρυθμίζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το χρέος. Παράλληλα,
βελτιστοποιήθηκε η παραγωγική ανασυγκρότηση, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Η κοινωνική πολιτική, αποτέλεσε κι αυτή ένα από τα σημαντικά ζητήματα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας οργανωμένες παρεμβάσεις με στόχο την ανόρθωση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας. Κι όλα αυτά συνέβησαν, ενώ είχε ψηφιστεί μνημόνιο.
Παρόλα αυτά, έρχεται το 2019 όπου ο λαός βάζει το ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ποσοστό 32%, δείχνοντας και πάλι εμπιστοσύνη στη Νέα Δημοκρατία. Μια Ν.Δ. με το σύστημα της ολιγαρχίας δίπλα της.
Μόνο που αυτή τη φορά στο ταμείο του κράτους υπάρχουν 37 δις ευρώ! 37 δις που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τους κόπους και τις οικονομίες του ελληνικού λαού.
Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να ενσωματώσει στις τάξεις του κόμματος τα ποσοστά του 36% αντιμετώπισε πολλά προβλήματα. Προβλήματα που προέρχονται είτε από ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο άνοιγμα που κάνει στους πολίτες το κόμμα, είτε γιατί το άνοιγμα που κάνει δεν έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Κατά την προσωπική μου άποψη, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα πλεονέκτημα που δεν διαθέτει κανένα άλλο κόμμα: την επαφή με την κοινωνία. Αυτή η επαφή κρίνω πως ΠΡΕΠΕΙ και ΜΠΟΡΕΙ να αποκατασταθεί γιατί δυστυχώς διαταράχθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ο λαός ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην κοινωνία μαζί με την κοινωνία, χωρίς ξύλινους λόγους.
Έχει ανάγκη από πραγματικές και άμεσες λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη και όχι να ακούει διαπιστώσεις. Ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ που ενώνει όλους τους Έλληνες, μη διακρίνοντας τους πολίτες σε μπλε, πράσινους ή κόκκινους.
Ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ που δε χάνει τα ανακλαστικά του και την ψυχραιμία του για το πώς θα αντιμετωπιστούν έκτατες κρίσεις.
Ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ που θα καλλιεργεί και θα παρέχει πεδία δράσης για όλους, αξιοκρατικά, τα οποία δεν θα αποτελούν «τσιφλίκι» κανενός κόμματος.
Ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει όραμα για την Ελλάδα και θα αφήσει εφόδια στις επόμενες γενιές.
Τέλος, ονειρεύεται ένα ΣΥΡΙΖΑ των πολλών και όχι των λίγων!
Αυτό το Σύριζα οραματίζομαι κι εγώ, μαζί και πλάι με τους συμπολίτες μου.
Του Πέτρου Ν. Κωνσταντινέα
πρώην Βουλευτή Μεσσηνίας
