Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαχρονικά απέναντι στην κάθε μορφής κανονικότητα δεν αποτελεί είδηση. Για ένα κόμμα διαμαρτυρίας που ανδρώθηκε μέσα από το κίνημα των αγανακτισμένων, η κανονικότητα αποτελεί πραγματικό κίνδυνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πίστεψε ότι με την υγειονομική κρίση θα μπορούσε να προκαλέσει ξανά στη χώρα συνθήκες ανάλογες με αυτές του 2014. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι το πολιτικό υπόβαθρο του ΣΥΡΙΖΑ αρέσκεται σε καταστροφές, μολότοφ, συγκρούσεις, αναταραχές, τραυματίες και γενικά έκνομες συμπεριφορές.
Για αυτή την αριστερά, η κανονικότητα δεν είναι ποτέ μια ευκαιρία, όπως παραδέχτηκε η Έφη Αχτσιόγλου. Αυτή είναι η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασε κατά την κορύφωσή της στην εξουσία, σε μια κατ’ εξοχήν στιγμή πολιτικής ανωμαλίας. Ήταν τότε που οι πλατείες γέμιζαν με αγανακτισμένους και ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν, αφενός, να σκίσει τα μνημόνια καταργώντας τα με το περίφημο «μ’ ένα νόμο σ’ ένα άρθρο» και, αφετέρου, την κατάργηση της λιτότητας. Τη συνέχεια όλοι μας τη γνωρίζουμε, η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ συνοδεύτηκε με τη συγκυβέρνησή της με τον ακροδεξιό Πάνο Καμμένο σε μια πρωτόγνωρη συγκυρία για τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Άρα, η κανονικότητα είναι το στοιχείο εκείνο που φοβάται ο Αλέξης Τσίπρας και ο λόγος είναι ότι έχει επενδύσει στην καταστροφολογία και στη μιζέρια προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία.
Αυτή είναι η στρατηγική που υπηρετεί συντονισμένα ο ΣΥΡΙΖΑ υπονομεύοντας διαρκώς τη μεγάλη προσπάθεια που κάνει η χώρα να αφήσει πίσω της την πανδημία και τις συνέπειες της σε υγειονομικό, οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο. Όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζουν ότι θα διασωθούν πολιτικά, ποντάροντας στο φόβο και στην καταστροφολογία και επενδύοντας σε ένα νέο αφήγημα οργής και αγανάκτησης. Γι’ αυτό άλλωστε χαίρονται εκεί στην Κουμουνδούρου με κάθε αρνητική είδηση και λυπούνται με κάθε θετική.
Οι Έλληνες αντίθετα, θέλουν ένα κανονικό μέλλον, με δουλειές, με ευκαιρίες και με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Θέλουν να επιστρέψει η ζωή τους, στους κανονικούς ρυθμούς της, να μπορούν να δημιουργούν, να διασκεδάζουν, να απολαμβάνουν τα αγαθά των κόπων τους. Αυτά έχασαν οι Έλληνες το 2010 και αυτά επιθυμούν να επανακατακτήσουν άμεσα. Αυτός είναι ο κυρίαρχος στόχος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η υγειονομική κρίση τους επόμενους δύο μήνες θα έχει υποχωρήσει σημαντικά και τότε κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα κληθούν να παρουσιάσουν τις προτάσεις τους για την επόμενη μέρα. Ο πρωθυπουργός μας Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ήδη κάνει το πρώτο και σημαντικότερο βήμα, μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0». Ο Αλέξης Τσίπρας έχει παραμείνει στον άσφαιρο καταγγελτικό λόγο του, μόνο που αυτό δεν αποτελεί στοιχείο κανονικότητας για κανέναν και ιδίως για τους Έλληνες πολίτες.
Ούτε τώρα ούτε στο μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την ικανότητα να πολιτευθεί σε συνθήκες κανονικότητας. Γιατί στην πραγματικότητα πολιτεύεται μόνο με ψευδοαφηγήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την ψευδοηθική του σοσιαλισμού απέτυχε ως κυβέρνηση και αποσυντίθενται ως αντιπολίτευση. Χωρίς προτάσεις, επενδύει στην καταστροφολογία και στη μιζέρια και παράγει μόνο πόλωση. Κατάντησε υποχείριο των αριστεριστών και το άλλοθι των συνωμοσιολόγων. Ένα πρώην κόμμα εξουσίας που γυρίζει στις ρίζες του. Όμως, το δυστύχημα είναι ότι η ποιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αφορά μόνον στην ίδια. Αφορά, πρωτίστως, τη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα.
Του δρος Παναγιώτη Ε. Τζαβάρα
Γενικού συντονιστή Νέας Δημοκρατίας Περιφέρειας Πελοποννήσου
