Όλοι οφείλουμε να θυμόμαστε το αλήστου μνήμης βράδυ της 12ης Ιουλίου 2015 και τις δεκαεπτά δραματικές ώρες που πέρασε ο Τσίπρας με τους Ευρωπαίους ηγέτες συνοδεία νταουλιών και ζουρνάδων. Απότοκος εκείνης της «διαπραγμάτευσης» ήταν η ανάληψη πλήθους υποχρεώσεων και, μεταξύ αυτών, η δημιουργία του Υπερταμείου, επίσημα «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.»
Το Υπερταμείο είναι ένα κατασκεύασμα των δανειστών που υποθηκεύει τη σημερινή και μελλοντική κινητή και ακίνητη περιουσία του Δημοσίου για 99 έτη, ως εθνική εγγύηση, ως ενέχυρο για την αποπληρωμή των ρυθμισμένων χρεών από τα δάνεια που έχει λάβει η χώρα μας από τους Διεθνείς και Ευρωπαϊκούς Μηχανισμούς Στήριξης.
Στο Υπερταμείο έχουν υποθηκευθεί μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, το ΤΑΙΠΕΔ, τα ΕΛΤΑ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, οι αστικές συγκοινωνίες, η διώρυγα της Κορίνθου, η ΕΤΑΔ που έχει στην ευθύνη της περίπου 80.000 ακίνητα, μέχρι και η κεντρική αγορά Θεσσαλονίκης και οι δημόσιες αλυκές.
Αποτέλεσμα αυτών είναι, εκτός των άλλων, η απώλεια κρατικού ελέγχου σε κρίσιμους τομείς όπως η ενέργεια και οι μεταφορές.
Ας σημειωθεί ότι οι τιμές παραχώρησης της δημόσιας περιουσίας είναι υπερβολικά χαμηλές λόγω της κρίσης.
Η διάρκεια του ταμείου επεκτείνεται πολύ πέραν της λήξης των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας.
Ενώ η μέση διάρκεια των μνημονίων είναι 33 έτη, γιατί το ταμείο συνεστήθη για 99 έτη;
Άραγε, έχουμε καταλάβει τι έχει συμβεί;
Κατάσχεση, κατοχή, υποδούλωση εν καιρώ ειρήνης. Κι όμως, τέτοιες δεσμεύσεις, τέτοια ταπείνωση υπογράφει ο ηττημένος ύστερα από πόλεμο.
Του Μιχάλη Σούμπλη
