Μπορεί ο πρόεδρος Μπάιντεν, η Γερουσία, η Ευρωπαϊκή Ένωση και πολλές χώρες να ορκίζονται ότι η Κύπρος είναι και θα είναι ένα ενιαίο κράτος, σύμφωνα με τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ, αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Ερντογάν να οργανώνει και να διαφημίζει την «κάθοδό» του στα Κατεχόμενα, την Τρίτη 20 Ιουλίου, για να «γιορτάσει» την επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974.
Το σίγουρο είναι ότι ο Ερντογάν με την παρουσία του θα αλλάξει το καθεστώς της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, για να επιτρέψει το νέο- εποικισμό της. Ο Ερντογάν αναμένεται να «εγκαινιάσει» τουρκικές στρατιωτικές βάσεις, στη Λευκόνησο η μία και στο Τρίκωμο η δεύτερη, ως ναυτική βάση.
Υπάρχει και το ενδεχόμενο, σύμφωνα με δημοσιεύματα, να αναγγείλει ο Ερντογάν την εύρεση υδρογονανθράκων στα χωρικά ύδατα της Κύπρου, τα οποία θα εκμεταλλευθεί η Τουρκία.
Ό,τι και αν κάνει ο Ερντογάν στις 20 Ιουλίου, θα επιβεβαιώσει το δυσμενέστερο σενάριο «επιστροφής» της Τουρκίας στη νήσο και της απροκάλυπτης παραμονής της στα κατεχόμενα εδάφη με στρατιωτικά, ενεργειακά και εποικιστικά μέσα.
Απέναντι σε αυτό το σκηνικό, το οποίο η Άγκυρα στήνει σταθερά και μεθοδικά από τους προηγούμενους μήνες και ιδιαίτερα μετά την απαράδεκτη Πενταμερή Διάσκεψη τον περασμένο Απρίλιο, η διεθνής κοινότητα και τα αρμόδια διεθνή όργανα, δηλαδή ο ΟΗΕ, πέραν των φραστικών δηλώσεων, παραμένουν αδρανείς έως απαθείς.
Όσο για το «τρίο» (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία), ως εγγυήτριες δυνάμεις, αυτό δεν υπάρχει πλέον. Τουρκία και Βρετανία από κοινού λυσσομανούν για τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εγκατάσταση δύο κρατών, ενώ η Ελλάδα αντιμετωπίζει «ψύχραιμα» την κατάσταση που εκτυλίσσεται «σε ένα άλλο κράτος», σύμφωνα με τη φράση του Μαξίμου.
Και η απόδειξη είναι ότι η συμφωνία Μητσοτάκη – Ερντογάν για «ήρεμο καλοκαίρι» αφορά μόνον στο Αιγαίο και όχι στο σύνολο των τουρκικών προκλητικών επεκτατικών κινήσεων σε ολόκληρη την Αν. Μεσόγειο, δηλαδή στην Κύπρο.
Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν εκλαμβάνει αυτή τη συμφωνία, ως πράσινο φως για να κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει, όταν θέλει στην Κύπρο. Μέσα σε αυτό το επικίνδυνο σκηνικό εντάσσεται και ο ελλιπής- για το αξίωμα που φέρει- γ. γραμματέας του ΟΗΕ, Α. Γκουτιέρες, ο οποίος συνεκάλεσε την Πενταμερή Διάσκεψη για να ακούσει «φρέσκιες ιδέες» για την επίλυση του Κυπριακού, έστω και αν αυτές «ξεχειλώνουν» εντελώς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για ένα κράτος στην Κύπρο.
Ο υποχθόνιος κ. Γκουτιέρες, μετά την επανεκλογή του στο αξίωμά του, έστειλε στην Κύπρο την απεσταλμένη του για να βολιδοσκοπήσει τη φόρμουλα των «δύο αυτοδιοικούμενων περιοχών» στην Κύπρο.
Αν και η φόρμουλα αυτή δεν περπάτησε χάρη στην αντίδραση της Λευκωσίας, ο κ. Γκουτιέρες δεν το έβαλε κάτω. Στις τωρινές ενδιάμεσες εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας, προβάλλει τη φόρμουλα για «έμφυτα δικαιώματα» στην Κύπρο.
Περίπλοκη και φανφαρωνική διατύπωση, που ανοίγει όμως την πόρτα για περισσότερα δικαιώματα της τ/κ κοινότητας στη «μοιρασιά» των συμφερόντων και πόρων της νήσου, που εξυπηρετεί την τουρκική αντίληψη για δύο κράτη στην Κύπρο.
Γι’ αυτό, εξάλλου, ο γ. γραμματέας στις δύο εκθέσεις του επιμένει ότι ο μόνος δρόμος είναι η διαμόρφωση ενός «πρακτικού πλαισίου, «ώστε οι δύο οντότητες να συζητήσουν την πραγματικότητες στο νησί».
Αναφέρει ο κ. Γκουτιέρες: «…Παρατηρώ τις πραγματικότητες του νησιού και ότι τα μέρη έχουν εκφράσει τη σημασία εξεύρεσης ενός πρακτικού πλαισίου εντός του οποίου η πραγματική πολιτική ισότητα θα εκδηλώνεται ως κοινή αποτελεσματική συμμετοχή στην πολιτική και οικονομική ζωή του νησιού…».
Οι φράσεις αυτές, φυσικά, ρίχνουν νερό στο μύλο του Ερντογάν, που απαιτεί και αυτός «πραγματική πολιτική ισότητα», που τη μεταφράζει σε ίση συμμετοχή» των Τ/Κ στην πολιτική και οικονομική ζωή του νησιού, όπως δηλαδή θα έπρατταν δύο ίσα κράτη μέσα στην Κύπρο.
Τι θα κάνει η Αθήνα; Και τι θα κάνει η Λευκωσία;
Θα αφήσουν το νερό να τρέξει στο νέο τουρκικό αυλάκι στην Κύπρο, αφού και οι δύο – κάθε μία για τους λόγους της- αρνούνται πεισματικά να σηκώσουν τα όπλα τους στο δικό τους «πεδίο της μάχης», που δεν είναι άλλο από τις ευρωτουρκικές σχέσεις.
