Η τραγική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, τις τελευταίες δέκα ημέρες, από τη Μεσσηνία, τους όμορους νομούς μέχρι την Εύβοια, ασφαλώς δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Και φυσικά το καθολικό ερώτημα που κυριαρχεί, είναι γιατί τόσα χρόνια, δεν έχουμε μάθει από τα λάθη.
Τα περισσότερα από όσα ακούσαμε στο διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη τα περιμέναμε. Όπως για παράδειγμα το οικονομικό «πακέτο» με το οποίο η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να εξευμενίσει την οργή του κόσμου στις περιοχές που έχουν πληγεί από τις πυρκαγιές. Ή το πρωθυπουργικό «συγνώμη» για τις όποιες αστοχίες στην διαχείριση της κατάστασης (αν και …αναιρέθηκε κάπως στην συνέχεια μια και φάνηκε πως η κυβέρνηση πιστεύει ότι έκανε το ανθρωπίνως δυνατό).
Αυτό όμως που αιφνιδίασε ήταν η γνώση που μας παρείχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σύμφωνα με την οποία υπάρχουν «σωστά» και «λάθος» δέντρα. Όπως υποσχέθηκε, στο πλαίσιο των επικείμενων αναδασώσεων, «θα φυτέψουμε όχι μόνο πολλά, αλλά και τα σωστά δέντρα».
Έτσι λοιπόν αντί να αλλάξουμε το σύστημα δασοπροστασίας, την πολιτική προστασία, τη περιβαλλοντική πολιτική, την κατανομή των πόρων και τις πολιτικές προτεραιότητες, θα κάνουμε κάτι άλλο: Θα …αλλάξουμε δέντρα. Μάλιστα σύμφωνα με τον πρωθυπουργό αυτό θα γίνει «αξιοποιώντας την πιο σύγχρονη τεχνογνωσία».
Το γεγονός ότι δόθηκε για φέτος το…ιλιγγιώδες ποσό των 1,7 εκατομμύρια για αντιπυρικά έργα δεν προβληματίζει τον Πρωθυπουργό. Ούτε το γεγονός πως μόνο για τη Μεσσηνία διατέθηκε το ποσό, για την αντιπυρική προστασία δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων, αλλά και τη διάνοιξη, συντήρηση, βελτίωση και ασφαλτόστρωση δασικών δρόμων, των… 17.000 ευρώ! Σημείωση: Αφού είχε ξεκινήσει η αντιπυρική περίοδος!
Διαβάζαμε, προχθές, την ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, όπου εκεί αποδίδεται στην Πυροσβεστική κακό συντονισμό και υπερβολική εξάρτηση από τα εναέρια μέσα, ενώ, επισημαίνεται ότι ήταν λάθος ο διαχωρισμός της πρόληψης από την καταστολή των πυρκαγιών που είχε γίνει το 1998 και ζητεί άμεση αλλαγή του νομικού πλαισίου για την αντιπυρική προστασία των δασών.
Σύμφωνα, μάλιστα, με τον δόκτορα Ελευθέριο Σταματόπουλο, δασολόγο-περιβαλλοντολόγο μελετητή, θεωρεί ότι η δασική πυρκαγιά απαιτεί μια ολοκληρωμένη διαχείριση που ξεκινά τον χειμώνα.
“Ένα Ενιαίο Σώμα που ακολουθώντας συγκεκριμένα σχέδια ασχολείται να ανοίγει αντιπυρικές ζώνες απομακρύνοντας σχολαστικά την καύσιμη ύλη στις δύο πλευρές.
Ταυτόχρονα, οργανώνει και συντηρεί υψηλά πυροφυλάκια για να έχει άμεση εποπτεία – θα αρκούσαν 100 τέτοια πυροφυλάκια να καλύπτουν όλη την επικράτεια αρκεί να βρίσκονται σε καίρια σημεία και να είναι σωστά επανδρωμένα. Το ζητούμενο από εκεί και πέρα είναι η ευχέρεια άμεσων κινήσεων με ευέλικτα μικρά οχήματα για την «πρώτη πλήξη» κατά της πυρκαγιάς την ώρα που ξεσπά. Εάν περιμένουμε να εμφανιστούν τα εναέρια μέσα για να πέσει το πρώτο νερό, το παιχνίδι έχει χαθεί.
Αεροπλάνα και ελικόπτερα είναι πολύ χρήσιμα ως βαρύ πυροβολικό στα μέτωπα εφόσον όμως έχει ξεκινήσει έγκαιρα η μάχη μέσα στο δάσος για να μην υπάρχουν αναζωπυρώσεις στα μετόπισθεν. Και φυσικά η Πυροσβεστική Υπηρεσία μπορεί να συνεχίσει τη σημαντική δουλειά, προστατεύοντας τους οικισμούς. Το κρίσιμο θέμα είναι όμως το αν η φωτιά θα φτάσει στον οικισμό γιγαντωμένη ή εξασθενημένη”, καταλήγει ο κ. Σταματόπουλος.
Ο ανεπανάληπτος Δημήτρης Μητροπάνος το 2009 τραγουδούσε για το “μυαλό δεν θα βάλει”, που έλεγε σε μια στροφή: ” Μυαλό δε θα βάλει/ Αυτό το κεφάλι/ Και δρόμο δικό του τραβά/ Ποτέ δεν ακούει/ Και δεν υπακούει/Κι αυτό το πληρώνει ακριβά.
Μυαλό δε θα βάλει/ Αυτό το κεφάλι/ Και κλαίει, υποφέρει, πονά/ Μα όσα κι αν πάθει/ Τα ίδια τα λάθη/ Θα κάνει ξανά και ξανά”.
Α.Π.
