Βγήκε και η απόφαση της Επιτροπής Αξιολόγησης Ενστάσεων της Δράσης 3.a.4 “Ενίσχυση Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων που επλήγησαν από την πανδημία Covid-19 στην Περιφέρεια Πελοποννήσου”, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ 2014-2020».
Και τι λέει; Από τις συνολικά 710 ενστάσεις που είχαν υποβληθεί, μόλις οι 72 κρίθηκαν βάσιμες και έγιναν αποδεκτές. Οι υπόλοιπες απορρίπτονται για άλλη μια φορά με τη γενική αιτιολογία για όλους: «μη πλήρωση τυπικών και ουσιαστικών προϋποθέσεων».
ΕΝΑ (ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΔΙΚΙΑΣ…
Παραδείγματος χάριν, ένα ξενοδοχείο με πραγματική εξάμηνη λειτουργία (Μάιος – Οκτώβριος) συγκέντρωσε ως βαθμολογία πάνω από 79,26/100, την ώρα, που περνούν αιτήσεις με 37/100!
Πραγματική προϋπόθεση του προγράμματος, σύμφωνα με την προκήρυξη, ήταν η μη τροποποίηση δηλώσεων ΦΠΑ από το Σεπτέμβριο του 2020 και μετά.
Το εν λόγω ξενοδοχείο τροποποίησε δήλωση ΦΠΑ του Απριλίου 2020, και η τροποποίηση επέβαλε την τροποποίηση και των αμέσως επόμενων δηλώσεων ΦΠΑ και, φυσικά, και εκείνης του Σεπτεμβρίου 2020. Το οικονομικό αντικείμενο – ποσό της τροποποίησης αφορούσε 150 ευρώ που προστέθηκαν στα έξοδα της επιχείρησης τον Απρίλιο και μεταφέρθηκαν στους επόμενους μήνες (το γράφουμε όσο πιο απλά γίνεται)!
Το δικαίωμα και ταυτόχρονα υποχρέωση της δήλωσης ΦΠΑ, εάν αυτό επιβάλλεται από την οικονομική και λογιστική κατάσταση της όποιας επιχείρησης, επιβάλλεται από το νόμο.
Εάν η επιχείρηση γνώριζε από την αρχή ότι θα «έχει πρόβλημα με την τροποποίηση» θα μπορούσε να περιμένει να κάνει την αίτησή της και να κάνει μετά την τροποποίηση… Αρκετοί που επέβαλαν αργότερα την αίτηση και το πληροφορήθηκαν, το έκαναν πράξη…
«ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΦΑΣΑΡΙΑ»;
Και γιατί «τόση φασαρία» θα αναρωτηθείτε… Γιατί να μην μπορεί να ερευνηθεί εμπεριστατωμένα η τροποποίηση και πόσο επηρέασε (εάν επηρέασε τη βαθμολογία);
Γιατί η προκήρυξη… απορρίπτει το νόμο;
Πολύ απλά γιατί, παρά την υπεύθυνη δήλωση καθενός επενδυτή / αιτούμενου περί αλήθειας και ακρίβειας και παροχής ευχέρειας διασταύρωσης των δηλωθέντων, δεν υπήρχε / υπάρχει (;) δυνατότητα της ελέγχουσας αρχής να ελέγξει, ούτε είχε την εξειδίκευση, ούτε προφανώς τα μέσα, ούτε και το χρόνο!
Έτσι, ζητούμενο είναι η ΤΥΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΟΥΣΙΑ! Τα… χαρτιά και όχι τι μπορεί να πάθει μια επιχείρηση που σπρώχνεις στον οικονομικό γκρεμό!
Η ΚΡΙΣΗ ΑΛΛΟΥΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ…
Η πανδημία (όπως και κάθε κρίση) άλλους φτιάχνει και άλλους καταστρέφει… Γνωστό θα πείτε! Σωστά! Να και ένα ακόμα παράδειγμα!
Εκτός από το παραπάνω πρόγραμμα της Περιφέρειας Πελοποννήσου («μη επιστρεπτέα περιφερειακή προκαταβολή») που δίνει (ακόμα οι περισσότεροι περιμένουν!) μέχρι 40.000 ευρώ σε κορωνο-πληγέντες, μια σειρά γνωστά μέτρα ελήφθησαν, ανάμεσά τους και εκείνα που φέρουν την… κωδική ονομασία «επιστρεπτέα προκαταβολή… κεντρική»…
Διαβάστε και αυτό, λοιπόν: Επιχείρηση Ψιλικών με πωλήσεις τσιγάρων και τζίρο (λόγω τσιγάρων) πάνω από 600.000 ευρώ έλαβε ενισχύσεις με τη μορφή «επιστρεπτέας προκαταβολής», από το 2020 μέχρι πριν από λίγους μήνες, 160.000 ευρώ!
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ…
Θα ξαναπεί κάποιος πως όλα έγιναν (έπρεπε να γίνουν) πολύ γρήγορα, χωρίς να υπάρχει και ανάλογη σχετική εμπειρία…
Εντάξει, είναι αλήθεια!
Εντάξει, εμείς που γράφαμε για επικείμενες αδικίες, «γράφαμε για να γράψουμε κάτι»…
Αλλά…
Αλήθεια είναι, επίσης, ότι την εποχή που αρχίσαμε τα διαστημικά ταξίδια, αποτύχαμε να χρησιμοποιήσουμε τα μαθηματικά και την οικονομική επιστήμη για τη δικαιότερη κατανομή των ούτως ή άλλως χρηματικών πόρων εν ελλείψει…
Επιμέλεια στήλης: Παναγιώτης Ξεροβάσιλας
Νομικός/ Οικονομολόγος
