Την επομένη του ανασχηματισμού σε σχόλιό μου στη στήλη «ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ» έγραφα: «Μπουρλοτιέρης ο ναύαρχος, πυρπόλησε τον ανασχηματισμό καίγοντας τα ρέστα του Κυριάκου. Ούτε βαλτός να ήταν».
Η τελευταία φράση μόνο τυχαία δεν ήταν, καθώς το παρασκήνιο γύρω από την υπόθεση είναι βγαλμένο από τη βυζαντινή περίοδο.
Ο κ. Αποστολάκης, με τη γνωστή πορεία του στο Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και ως υπουργός Εθνικής Άμυνας, που φέρεται να είχε αποδεχθεί τη θέση του υπό σύσταση υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και τελικά αρνήθηκε μετά την ανακοίνωση του ανασχηματισμού, διαμελίστηκε ηθικά, καθώς τα σχόλια που ακούστηκαν και γράφτηκαν ένθεν κακείθεν, όπως «αποστάτης», τον «βύθισαν» στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Προσωπικά, πιστεύω ότι σίγουρα είχε μιλήσει με τον πρωθυπουργό, όπως και με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και είχε πάρει την απόφαση να ηγηθεί του υπουργείου, στο οποίο ανεπιφύλακτα πιστεύω ότι θα επιτελούσε εθνικό έργο, λόγω της τεράστιας εμπειρίας του στο στράτευμα.
Είχε όλα τα προσόντα για να επιτύχει.
«Άλλες όμως οι βουλές του Αλλάχ», όπως λέει και ο Νίκος Γκάτσος στον «Κεμάλ» του Μάνου Χατζηδάκι.
Και εν προκειμένω, ο «Αλλάχ» δεν αποδείχτηκε φιλεύσπλαχνος, καθώς έβαλε πάνω απ’ όλα τα συμφέροντά του και τον κονιορτοποίησε.
Επειδή, όπως προείπα, κάτι δε μου πήγαινε καλά σε όλη την ιστορία, με σύμμαχο το διαδίκτυο έψαξα και βρήκα ότι ο κ. Αποστολάκης είναι μη εκτελεστικό μέλος στο Δ.Σ. της εταιρείας Coralenergy, συμφερόντων του κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη, στην οποία πρόεδρος είναι ο γιος του, πρώην πρόεδρος και ιδιοκτήτης του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού, Γιάννης Βαρδινογιάννης.
Αν λάβουμε υπόψη ότι η ανηψιά του κ. Βαρδινογιάννη, Όλγα Κεφαλογιάννη, είχε αρνηθεί το υπουργείο Τουρισμού στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, καθώς ήθελε εκείνο του Πολιτισμού, που εμπλεκόταν στην υπόθεση του μεγαλύτερου έργου αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη, αυτό του Ελληνικού, το οποίο αποτέλεσε και αποτελεί την τεράστια κόντρα ανάμεσα στις οικογένειες Λάτση και Βαρδινογιάννη, δεν αποκλείεται ο κ. Αποστολάκης να υπήρξε, ως βάτραχος, παράπλευρη απώλεια της σύγκρουσης των ελεφάντων.
Κρίμα, γιατί ως έμπειρο «βατράχι» του Πολεμικού Ναυτικού δεν του έπρεπε να έχει σχέσεις με τους ελέφαντες της ελληνικής οικονομίας και, κατ’ επέκταση, της πολιτικής.
Του Δημήτρη Γιατράκου
