Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας τιμήθηκε προχθές και στην Καλαμάτα.
Το πρωί, στο μνημείο Μικρασίας και Μικρασιατών στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού Αναλήψεως του Χριστού, εψάλη επιμνημόσυνη δέηση, ακολούθησε ομιλία από την καθηγήτρια Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής του Μουσικού Σχολείου Καλαμάτας, Γεωργία Ψαραδέλλη, κατάθεση στεφάνων, τήρηση ενός λεπτού σιγής και ανάκρουση του εθνικού ύμνου από τη Δημοτική Φιλαρμονική Καλαμάτας.
Στην τελετή το Δήμο Καλαμάτας εκπροσώπησε ο δήμαρχος Θανάσης Βασιλόπουλος, την κυβέρνηση ο γενικός γραμματέας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης Γεώργιος Βούτσινος και τη Βουλή ο βουλευτής Μεσσηνίας Περικλής Μαντάς.
Επίσης, παρευρέθησαν ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Π. Νίκας, ο βουλευτής Μεσσηνίας Μίλτος Χρυσομάλλης, οι αντιπεριφερειάρχες Στάθης Αναστασόπουλος και Βασίλης Καπέλιος, καθώς και εκπρόσωποι Συλλόγων Μικρασιατών της μεσσηνιακής πρωτεύουσας.
Ιστορικά γεγονότα
Για να μην ξεχνάμε, η Καλαμάτα αποτέλεσε τόπο υποδοχής Μικρασιατών προσφύγων ήδη από την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς τότε καταγράφεται η άφιξη 485 προσφύγων.
Ο προσφυγικός πληθυσμός της πόλης εκτινάχθηκε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η πόλη της Καλαμάτας, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές της εποχής, ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη σε ποσοστό εγκατάστασης προσφύγων (12,4%) στην Πελοπόννησο.
Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές, ο πληθυσμός που τελικά εγκαταστάθηκε στην πόλη ανερχόταν σε 2.200 περίπου άτομα. Από αυτούς, η συντριπτική πλειονότητα (2.090) εγκαταστάθηκε στην πόλη της Καλαμάτας, ενώ ένας μικρός αριθμός διοχετεύτηκε στην παρακείμενη Μεσσήνη. Σύμφωνα με την απογραφή του 1928, σε σύνολο 28.961 κατοίκων, οι 3.587 ήταν πρόσφυγες.
Οι προσφυγικοί συνοικισμοί που δημιουργήθηκαν στην πόλη ήταν συνολικά οκτώ. Κάποιοι από αυτούς χρονολογούνταν από το 1914, αλλά οι περισσότεροι δημιουργήθηκαν για να στεγάσουν τους Μικρασιάτες πρόσφυγες του 1922. Οι συνοικισμοί αυτοί -ξύλινοι στην αρχή, πέτρινοι στη συνέχεια- στήθηκαν στις παρυφές της πόλης από την ΕΑΠ και το υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας.
Δύο τέτοιοι προσφυγικοί συνοικισμοί δημιουργήθηκαν στην Ανάληψη και στο συνοικισμό Κορδία, οι απαρχές των οποίων χρονολογούνται στα 1914, σύμφωνα και με το βιβλίο των Αναστασίας Μηλίτση-Νίκα – Χριστίνας Θεοφιλοπούλου-Στεφανούρη «Προσφυγικοί συνοικισμοί Καλαμάτας και Μεσσήνης», από το Αρχείο Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας Μεσσηνίας, ΓΑΚ Μεσσηνίας, Καλαμάτα, 2008.