Η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων για την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής έχει αρχίσει. Το κλίμα «ζεσταίνεται», ενώ οι διαδικασίες των εκλογών καλύπτονται από πυκνό σύννεφο. Η ευθύνη αποκλειστικά ανήκει στην πρόεδρο.
Στην τελευταία της συνέντευξη στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακου» έδωσε τη εντύπωση της πολύ θυμωμένης. Από μία άποψη είναι κατανοητό, οι εκτιμήσεις την φέρνουν τρίτη.
Πάντως υπάρχουν σκέψεις να κάνει την ηρωική έξοδο για χάρη της υστεροφημίας, εμφανιζόμενη ως ενωτική.
Προς το παρόν δίνει τη μάχη, κατηγορώντας τον Νίκο Ανδρουλάκη πως προσπαθεί να «δοξαστεί κρυπτόμενος» και τον Ανδρέα Λοβέρδο πως «αντιπολιτεύεται το κόμμα του αντί την κυβέρνηση Μητσοτάκη», αφήνοντας να εννοηθεί ότι «κλείνει» δεξιά και διασπά το κόμμα.
Τώρα, αν καταλαβαίνει την κριτική που γίνεται στη γραμμή του κόμματος ως αντιπολίτευση, έχει κομμάτι λάθος.
Όποιος θέλει να τη διαδεχθεί, φυσικό είναι να της ασκήσει κριτική, αλλιώς γιατί να θέλει να αλλάξει πρόεδρο;
Κατανοώ την ανάγκη της προέδρου να παραμείνει, όπως κατανοώ πολύ καλά και το στενό της περιβάλλον, ένα 7% με 8% είναι μια χαρά. Άσε που μπορεί να πάρει και εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ως τρίτο κόμμα, ούτε στα όνειρα.
Τη διάσπαση δεν τη φέρνει ο Λοβέρδος. Με τις πρακτικές της η κυρία πρόεδρος τις ευλόγησε. Δέχτηκε την επιστροφή του Γ.Α.Π., αφού διέσπασε το κόμμα παραμονές των εκλογών και έδιωξε τον Ευάγγελο Βενιζέλο!! Το γιατί, είναι μία άλλη ιστορία.
Διασπαστές δεν είναι αυτοί που ασκούν κριτική στην ηγεσία, διασπαστές είναι όσοι σηκώνονται και φεύγουν για προσωπικούς λόγους.
Το Κίνημα Αλλαγής δεν έχει την πολυτέλεια να εμφανιστεί διαιρεμένο στα μάτια τόσο των ψηφοφόρων του όσο και του συνόλου του εκλογικού σώματος.
Εκλογές το συντομότερο δυνατόν, για να φύγουμε από τη σημερινή στασιμότητα.
Μία πρόταση περιμένω από την πρόεδρο. Να δεσμεύσει και να δεσμευτεί ότι όλοι οι υποψήφιοι την επόμενη ημέρα θα σεβαστούν το αποτέλεσμα των εκλογών.
Αυτή θα είναι μία πρόταση άξιου ηγέτη και θα έδειχνε σε εμάς ότι πάνω από όλα η δημοκρατική παράταξη.
Θα το κάνει; Δεν νομίζω.
Του Μιχάλη Σούμπλη