Η θάλασσα βγήκε στο δρόμο στο Καλό Νερό. Το βράδυ της Δευτέρας, αλλά και την Τρίτη ο παραλιακός δρόμος πλημμύρισε. Οι κατασκευές των επαγγελματιών καταστράφηκαν, ο δρόμος διαβρώθηκε ακόμα περισσότερο, οι κίνδυνοι για τα διερχόμενα αυτοκίνητα μεγάλοι. Κάθε χρόνο τα ίδια και χειρότερα.
Η Δημοτική Αρχή της τυχαιότητας και του «βλέποντας και κάνοντας» απούσα.
Όχι δεν κοιμάται. Απλά έχει άλλες προτεραιότητες.
Όπως τις κατατμήσεις έργων και τις απευθείας αναθέσεις.
Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές της καταστροφής.
Αντί για σχόλια παραθέτω τμήματα από κείμενό μου, που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του 2019 με τίτλο «Αντιδιαβρωτική Προστασία Καλονερού και Τεχνητός Ύφαλος στον Κυπαρισσιακό».
Σημείωνα, μεταξύ άλλων, τότε: «[…] Το έργο της αντιδιαβρωτικής προστασίας της ακτογραμμής του Καλονερού δεν προωθήθηκε για περιβαλλοντική αδειοδότηση, από τις μέχρι σήμερα Δημοτικές Αρχές. Το έργο έχει αφεθεί στην τύχη του, αν και είναι γνωστές οι ζημιές που προκαλούν κάθε χειμώνα τα θαλάσσια κύματα στις κατασκευές των επαγγελματιών, αλλά και η συνεχής διάβρωση της ακτής και του δρόμου, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται το παραλιακό μέτωπο της περιοχής του Καλονερού. […] Και τα δύο έργα είναι μείζονος σημασίας για το Δήμο Τριφυλίας, για τους επαγγελματίες της περιοχής, για την τουριστική ανάπτυξη και το περιβάλλον. Το έργο του τεχνητού υφάλου θα προστατεύσει και αναβαθμίσει τη βιοποικιλότητα της παράκτιας περιοχής και θα αυξήσει τα τοπικά ιχθυοαποθέματα, ενώ το έργο της αντιδιαβρωτικής προστασίας θα προστατεύσει την ακτή, το δρόμο και τις ιδιοκτησίες, δηλαδή όλο το παραλιακό μέτωπο του Καλονερού.
Η παρούσα Δημοτική Αρχή οφείλει, αφενός, να φροντίσει για την άμεση περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου της αντιδιαβρωτικής προστασίας της ακτογραμμής του Καλονερού […] Πρέπει, τέλος, να ληφθούν άμεσα μέτρα για την προστασία του παραλιακού δρόμου του Καλονερού και των ιδιοκτησιών που κινδυνεύουν».
Δυστυχώς, δύο χρόνια μετά τίποτα δεν έχει γίνει. Αδιαφορία και ανικανότητα πάνε χέρι χέρι σε βάρος του Δήμου και των δημοτών.
Του Δημήτρη Α. Δριμή
