Το προηγούμενο, από το 2012, εγκεκριμένο master plan του λιμανιού της Καλαμάτας, που έγινε έπειτα από εκτενή και σοβαρό κοινωνικό διάλογο, προβλέπει την ήπια εμπορική και τουριστική του ανάπτυξη και ως λιμάνι εθνικής σημασίας, το χαρακτηρίζει η σύνδεσή του με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Για το χώρο ανατολικά του κυρίως λιμανιού – προλιμένας- σέβεται το ξεχωριστό φυσικό περιβάλλον και βελτιώνει τις χρήσεις του με ήπιες και φιλικές μορφές παρεμβάσεων.
Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν η επιδείνωση της κλιματική αλλαγής, η πανδημία, η ανάγκη για υδατοδρόμιο, τα περιορισμένα παραλιακά έργα της πόλης, το σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας (ΣΒΑΚ) και η διεκδίκηση για ένταξη στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Έξυπνες και Κλιματικά Ουδέτερες Πόλεις». Όλα αυτά και με επίκεντρο την τουριστική ανάπτυξη απαιτούν το σεβασμό στο δημόσιο χώρο και τη μέγιστη αξιοποίηση των φυσικών προτερημάτων και πόρων που διαθέτουμε.
Με το τωρινό επικαιροποιημένο master plan τα νέα στοιχεία που προκύπτουν είναι η δημιουργία αρκετών θέσεων (25) μεγάλων γιότ μέσα στο λιμάνι, η τσιμεντοποίηση του προλιμένα και η δημιουργία υδατοδρομίου, για το οποίο όμως γίνεται ξεχωριστή μελέτη. Το θεσμοθετημένο «παρκάρισμα» των γιοτ, που καταλαμβάνει μεγάλο χρήσιμο μέρος του λιμανιού, δημιουργεί εμπόδια στην κύρια χρήση του και, κατά συνέπεια, αλλαγή του ρόλου του. Ο χώρος γι’ αυτά πρέπει να βρεθεί δυτικά, δίπλα στη μαρίνα, όπου η περιοχή έχει τις προϋποθέσεις. Η σωστή πρόταση για απομάκρυνση της μεγάλης αποθήκης στην αρχή του προσήνεμου μόλου είναι καλύτερα να γίνει σε όμορο οικόπεδο (δίπλα και δυτικά) και έξω από το περιφραγμένο λιμάνι.
Στον προλιμένα, δηλαδή στο χώρο από το «Πανελλήνιο» έως το μόλο της οδού Ηρώων, προβλέπεται μέχρι του «Ταμπάκη» τσιμεντοποίηση με κυβόλιθους ή πλάκες επιφάνειας περίπου 20 στρεμμάτων! Προτείνεται, επίσης, να γίνει σιντριβάνι δίπλα στη θάλασσα (παγκόσμια πρωτοτυπία). Για τη λειτουργία των δύο ναυτικών ομίλων επιχωματώνεται θαλάσσια έκταση 6 στρεμμάτων, όπου «φυτεύονται» μέσα στον αιγιαλό 2 διώροφα κτήρια, που το καθένα δύναται να έχει πρόσωπο στη θάλασσα 30 μ. και βάθος 15 μ. και αναψυκτήρια στις ταράτσες τους! Όλα αυτά επικοινωνούν με την πόλη από την οδό Ρήγα Φεραίου με ελεγχόμενη είσοδο στην οδό Ναυαρίνου.
Αλήθεια, ποιος εμπνεύστηκε αυτή την πρόταση για την πιο αξιόλογη αγαπητή παραθαλάσσια περιοχή της πόλης μας; Μάλλον όχι οι μελετητές, γιατί δεν αναλύουν και δεν εξηγούν καθόλου στην περιβαλλοντική μελέτη αυτές τις παρεμβάσεις. Καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον και εξαφανίζονται με προκλητικό τρόπο τα ξεχωριστά προσόντα της πόλης μας. Άραγε, έπειτα απ’ αυτό θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε ως πόλη την ένταξη στο πρόγραμμα «Έξυπνες και Κλιματικά Ουδέτερες Πόλεις»;
Η περιοχή του προλιμένα πρέπει να διατηρηθεί ως έχει με βελτίωση του φυσικού τοπίου (δεντροφύτευση) με σκιώδεις επιφάνειες και παγκάκια, με τις απαραίτητες εγκαταστάσεις για την ευχάριστη παραμονή των δημοτών, επισκεπτών και λουόμενων. Ήπια ένταξη των ναυταθλητικών εγκαταστάσεων στο τοπίο, αξιοποιώντας τις νόμιμες δημόσιες υποδομές και με ελάχιστη στεγασμένη επιφάνεια. Περαιτέρω αναβάθμισή τους πρέπει να γίνει σε άλλη θέση στη Δυτική Παραλία.
Οι παραπάνω λανθασμένες προτάσεις του επικαιροποιημενου master plan εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και πελατειακές σχέσεις εις βάρος του τόπου και των κατοίκων. Χωρίς να γίνει σοβαρός κοινωνικός διάλογος με την πρόταση δημιουργούνται προβλήματα στο στρατηγικό εθνικό στόχο του λιμανιού, στη σύνδεση της πόλης με το λιμάνι και στη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής, καθώς επιδεινώνεται το περιβάλλον και το κυκλοφοριακό.
Το Δημοτικό Συμβούλιο καλείται να υπερασπιστεί τα αυτονόητα για τον τόπο και την κοινωνία. Όχι άλλη ανάπτυξη για τους λίγους!
Του Νίκου Πατσαρίνου
Μέλους της Επιτροπής Διαβούλευσης
