Η ιστορία της Ελευθερίας, η οποία άφησε την Αθήνα, έγινε μόνιμη κάτοικος Καλαμάτας και πέρασε το «Ελλάς» σε νέα εποχή!
Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα στέκια της Καλαμάτας… Ο λόγος για το Καφενείο «Ελλάς», στη συμβολή των οδών Ακρίτα και Νικ. Μεθώνης.
Αύριο Δευτέρα, λοιπόν, 14 Φεβρουαρίου, το «Ελλάς» συμπληρώνει 28 χρόνια παρουσίας στην πόλη, με τα τελευταία 8 να βρίσκεται «στα χέρια» της Ελευθερίας Μπιτσικώκου, η οποία εγκατέλειψε ξαφνικά την Αθήνα μαζί με την κόρη της προκειμένου να το αγοράσει.
Όπως μας ανέφερε, μάλιστα, η ίδια, όταν βρέθηκε για διακοπές στην Καλαμάτα, εντυπωσιάστηκε με την πόλη, αλλά και το συγκεκριμένο κατάστημα, και ήταν αποφασισμένη να το αγοράσει.
Αυτά τα οκτώ χρόνια η Ελευθερία έδωσε και δίνει καθημερινό αγώνα προκειμένου το «Ελλάς» να μεγαλώνει, να ομορφαίνει και να γίνεται πιο φιλικό σε όλους.
20 και 8 χρόνια «Ελλάς»!
Στην αρχή τα πράγματα για την ίδια δεν ήταν εύκολα, καθώς έπρεπε να «γυρίσει» ένα μαγαζί γνωστό σε πολλούς, που όμως κάπως το «φοβούνταν». Μέρα με τη μέρα, ωστόσο, και με δυσκολίες η Ελευθερία τα κατάφερε: το μικρό «Ελλάς», που διέθετε μόλις ένα χώρο, επεκτάθηκε σε όλο το ισόγειο του συγκεκριμένου κτηρίου. Επίσης, άρχισε να προσφέρει φαγητό και το έκανε έναν εντυπωσιακό, φιλικό και ζεστό χώρο. Όσο για τα καλοκαίρια, τα πεζοδρόμια γύρω από το «Ελλάς» γεμίζουν κόσμο!
Η πραγματικότητα δείχνει καθημερινά ότι τα έχει καταφέρει και, μάλιστα, τη Δευτέρα (14/2) θα πραγματοποιήσει ένα πάρτι για αυτά τα 20+χρόνια.
Το «Θάρρος» μίλησε με την Ελευθερία Μπιτσικώκου για τα 8 αυτά χρόνια, τη ζωή της στην πόλη, αλλά και τα σχέδιά της:
-Αρχικά πείτε μας πώς βρεθήκατε στην Καλαμάτα και πώς αποφασίσατε να αγοράσετε το «Ελλάς»…
Βρέθηκα στην Καλαμάτα για διακοπές, με εντυπωσίασε ως πόλη και με εντυπωσίασε το «Ελλάς». Έτσι αποφάσισα ότι θέλω να αφήσω την Αθήνα, να πάρω το «Ελλάς» και να μείνω μόνιμα εδώ.
«Ήθελα το μαγαζί να είναι φιλόξενο, να αισθάνεται όποιος μπαίνει ότι είναι στο σπίτι φίλων του»
Μάλιστα, την ημέρα που αποφάσισα να έρθω στην Καλαμάτα για να αγοράσω το κατάστημα δεν είπα σε κανέναν φίλο μου κάτι, αφού ήξερα ότι θα προσπαθούσαν να με αποτρέψουν από αυτή την «τρέλα».
Η ζωή στην πόλη είναι εκπληκτική και δεν αλλάζω την Καλαμάτα με τίποτα. Είναι τόσο όμορφο εκεί που είσαι τρελαμένη να κάνεις μια βόλτα μέχρι τη θάλασσα και να τα ξεχνάς όλα. Πλέον θεωρώ ότι είναι αδύνατο να ζήσω στην Αθήνα.
-20 + 8 χρόνια «Ελλάς»… πείτε μας για αυτό…
Το «Ελλάς» λειτουργεί 28 χρόνια συνολικά. Εγώ το λέω 20+8 χρόνια, επειδή επί 20 χρόνια λειτουργούσε με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες, ενώ τα τελευταία 8 το λειτουργώ εγώ.
«Έρχεται κόσμος μετά τη δουλειά του και κάθεται για φαγητό ή πίνει τον καφέ του ή το ποτό του με άνεση, με ζεστασιά και σε ένα κλίμα οικείο για αυτόν»
-Πώς ήταν αυτά τα οκτώ χρόνια;
Δύσκολα πολύ, αλλά ωραία. Το συγκεκριμένο μαγαζί είχε κάποιες δυσκολίες. Αρχικά ήταν πολύ μικρό, ενώ κάποιοι φοβούνταν να έρθουν.
Οι πελάτες που έρχονταν μέχρι τότε δεν ταίριαζαν με εμένα. Δεν ταίριαζαν με αυτό που ήθελα εγώ να κάνω, κι αφού έγινε μια μετάβαση, άρχισα κι εγώ να μεγαλώνω την επιχείρηση.
Για μια γυναίκα που ήταν άγνωστη στην πόλη, ήταν περίεργα και δύσκολα. Να προσθέσω δε, ότι με την εστίαση δεν είχα καμία σχέση, αλλά, όπως λένε οι φίλοι μου, μαγείρευα πολύ ωραία.
-Μιλήσατε για επέκταση και αλλαγή. Μάλιστα, βλέπουμε το χώρο να έχει μεγαλώσει…
Ναι, έχει αλλάξει. Έχουν προστεθεί νέοι χώροι, ενώ δημιούργησα κουζίνα. Ό,τι έσοδα είχα κάθε χρόνο, τα «έριχνα» στο «Ελλάς».
Μέχρι τότε το μαγαζί δούλευε ουσιαστικά μόνο καλοκαίρι, στο χώρο του πεζοδρομίου, αλλά εγώ αποφάσισα ότι θέλω να δουλέψει και το χειμώνα. Ήθελα το μαγαζί να είναι φιλόξενο, να αισθάνεται όποιος μπαίνει ότι είναι στο σπίτι φίλων του, όπως ήταν και είναι και το σπίτι μου. Πάντα έρχονταν φίλοι, πάντα έκανα πάρτι, κι έτσι είχα φανταστεί και νομίζω έχω πετύχει να είναι το «Ελλάς».
Έρχεται κόσμος μετά τη δουλειά του και κάθεται για φαγητό ή πίνει τον καφέ του ή το ποτό του με άνεση, με ζεστασιά και σε ένα κλίμα οικείο για αυτόν.
-Μιας και ο λόγος στο φαγητό… πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα, που όμως φαίνεται να πηγαίνει καλά, αφού ακούμε κόσμο να λέει «πάω στο Ελλάς για φαγητό». Για μιλήστε μας γι’ αυτό…
Μεγάλη υπόθεση το φαγητό. Μέχρι και ο έρωτας περνάει από το στομάχι, όπως λένε. Εγώ εδώ προσπάθησα να βάλω λίγα πιάτα αλλά ποιοτικά, με προϊόντα αμιγώς ντόπια.
Κυρίως δημιουργούμε πιάτα με κρέας και ζυμαρικά και προσπαθούμε η ποιότητά μας να μην πέσει ποτέ, παρά την αύξηση των τιμών στις πρώτες ύλες.
Ο κόσμος από την αρχή «αγκάλιασε» τα πιάτα μας, απλά είχαμε κι εμείς την ατυχία με τον κορωνοϊό και τις αναστολές. Όταν το μαγαζί ήταν στην τελική του μορφή και ο κόσμος περνούσε και μάθαινε για το φαγητό μας, κλείσαμε. Έτσι μείναμε κι εμείς πίσω δύο χρόνια ουσιαστικά.
Από το καλοκαίρι πάει πολύ καλά το φαγητό, αλλά και τις καθημερινές και, κυρίως, τα Σαββατοκύριακα.
Αυτό που μου αρέσει και με δικαιώνει είναι ότι καθημερινά βλέπω νέο κόσμο στο «Ελλάς», άνθρωποι όλοι των ηλικιών, μέχρι και οικογένειες με μικρά παιδιά.
-Ουσιαστικά υπάρχουν και ξεχωριστοί χώροι μέσα στον ίδιο χώρο…
Ναι, πλέον υπάρχει η αυλή, την οποία αρκετοί προτιμούν για να κάνουν μέχρι και εκδηλώσεις. Μεταξύ άλλων, δημιουργώ αυτή την περίοδο ένα δωμάτιο όπου, όποιος καλλιτέχνης θέλει, μπορεί να έρχεται και να πραγματοποιεί εκθέσεις. Επίσης, υπάρχει δωμάτιο όπου μπορούν τα παιδιά να δουν κινούμενα σχέδια.
-Τα σχέδιά σας από εδώ και πέρα;
Αυτό που θέλω εγώ είναι καθημερινά να βελτιώνω το «Ελλάς», να το μεγαλώνω, αλλά και να το κάνω ακόμα πιο ξεχωριστό. Τέλος, είμαι στην προσπάθεια να δημιουργήσω μια λίστα με κρασιά, που επίσης πάει καλά.
-Κλείνοντας πείτε μας για την εκδήλωση -επέτειο της Δευτέρας.
Τη Δευτέρα, λοιπόν, έχουμε τα γενέθλια του «Ελλάς», αφού πριν από οκτώ χρόνια στις 14 Φεβρουαρίου ξεκίνησα στην επιχείρηση.
Το «Ελλάς» θα είναι στολισμένο, θα υπάρχει ειδικό εορταστικό μενού, ενώ θα γίνει ένα πάρτι γενεθλίων, τηρώντας βέβαια τους περιορισμούς που υπάρχουν λόγω της πανδημίας.
Σας περιμένω όλους!
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
