Η συζήτηση της 9ης/2/22 στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου σχετικά με τους προτεινόμενους προς υλοποίηση οδικούς άξονες από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, υπήρξε αποκαλυπτική της πολιτικής γύμνιας της Περιφερειακής Αρχής Νίκα.
Η Αρκαδία, ως γνωστόν, αναμένει πολλά χρόνια τη σύνδεση με τη Δυτική Πελοπόννησο, μέσω του οδικού άξονα Βυτίνα-Αρχαία Ολυμπία, που θα ενώνει εγκάρσια τους αυτοκινητόδρομους, προσδίδοντας στην κεντρική και βόρεια Πελοπόννησο προστιθέμενη αξία.
Με δεδομένο πως αυτός ο οδικός άξονας έχει ενταχθεί στο δευτερεύον διευρωπαϊκό δίκτυο, ήδη με ωριμότητα μελετών και με παρέμβαση μέσα στον πυρήνα της καταστροφής των πυρκαγιών του 2021 στη Γορτυνία, ως περιβαλλοντικό έργο μπορεί κάλλιστα να χρηματοδοτηθεί άμεσα και έπρεπε να είναι στις προτεραιότητες της Περιφερειακής Αρχής.
Στην προκληθείσα από τις αντιπολιτεύσεις συζήτηση, όμως, με πρωτοφανή αφέλεια ή πρωτοφανές θράσος, ο κ. περιφερειάρχης θέλησε να δικαιολογήσει την αψυχολόγητη εμμονή του, που αναστάτωσε την Αρκαδία, τη Μεσσηνία και την Ηλεία, ύστερα από δικές του ανακοινώσεις, που δεν είχε, όπως αποδείχτηκε, επεξεργαστεί με κανέναν, για κατασκευή νέου οδικού άξονα Λεύκτρο-Μεγαλόπολη- Αρχαία Ολυμπία, μήκους 95 χιλιομέτρων περίπου.
Πρόκειται για πρόταση χωρίς καν αναγνωριστική μελέτη, που αυτόματα, όμως, αποκλείει τόσο τη Γορτυνία στην Αρκαδία από τον ήδη ώριμο μελετητικά οδικό άξονα όσο και τη Μεσσηνία από τη διεκδίκηση του ώριμου μελετητικά οδικού άξονα Τσακώνα- Καλού Νερού, περιθωριοποιώντας παντελώς την Τριφυλία, αφού την καταδικάζει σε μαρασμό.
Στη διάρκεια της συνεδρίασης, μάλιστα, αναρωτήθηκε φωναχτά: Πώς θα ξοδέψουμε τα 200 εκατομμύρια για δημόσια έργα από το Ταμείο της δίκαιης μετάβασης της Μεγαλόπολης, μετά την ξαφνική απολιγνιτοποίηση;
Αυτό το ερώτημα μας ανησυχεί, διότι αποδεικνύει ότι ο τόπος βαδίζει στο απόλυτο κενό, με μία Περιφερειακή Αρχή έρμαιο των διαφόρων προτάσεων που δέχεται από διάφορα πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα, τα οποία πιθανόν υποκρύπτουν πολλά και ποικίλα συμφέροντα, χωρίς καν ενσυναίσθηση της ευθύνης που έχει αναλάβει, απέναντι στους πολίτες, βαδίζοντας προς το απαιτητικό αύριο, με ρηχό τρόπο και χωρίς στοιχειώδη σχεδιασμό της πορείας της Πελοποννήσου .
Επίσης αποδεικνύει την τοξικότητα, το νεοκαισαρισμό και τις κακές σχέσεις με τις αντιπολιτεύσεις, αφού δε θεώρησε σωστό να ζητήσει προτάσεις για το θέμα αυτό από τις παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, τις οποίες μπορούσε να επεξεργαστεί στη συνέχεια, μιας και αφορούν στην πορεία του τόπου ή να προκαλέσει ειδική συζήτηση για το θέμα .
Τα χρήματα του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης της Μεγαλόπολης πρέπει να πιάσουν τόπο για τη δημιουργία υποδομών ανάπτυξης και μεταστροφής της παθογενούς υπανάπτυξης, που μαστίζει περιοχές, όπως η Μεγαλόπολη, στις οποίες αλλάζουν δραματικά οι οικονομικές συνθήκες που συμπαρασύρουν αρνητικά και όλες τις επαγγελματικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής.
Η πρόταση του περιφερειάρχη Πελοποννήσου για το Λεύκτρο-Μεγαλόπολη- Αρχαία Ολυμπία μάς άφησε άφωνους, αφού πρότεινε τα χρήματα της δίκαιης μετάβασης για δημόσια έργα να διατεθούν στη συνήθη… βιομηχανία μελετών, με αμφίβολη την κατασκευή του.
Έτσι, φορτώνουν με χρυσοπληρωμένες μελέτες τον τόπο, πολλές από τις οποίες στη συνέχεια παραμένουν στα συρτάρια και σε πολλές περιπτώσεις, ο χρόνος τις καθιστά παρωχημένες και μη υλοποιήσιμες.
Ο Δήμος Μεγαλόπολης συμφωνεί, άραγε, με τη διάθεση των χρηματικών κονδυλίων του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για δημόσια έργα σε μελέτες και υποσχέσεις κατασκευής ενός οδικού άξονα που είναι αμφίβολο αν ποτέ υλοποιηθεί;
Στην επίμαχη, όμως, συνεδρίαση εντοπίσαμε και μία άλλη παράμετρο.
Ακούσαμε, δυστυχώς, για μία ακόμη φορά την Περιφερειακή Αρχή Πελοποννήσου να κατασυκοφαντεί δημόσια για μία ακόμη φορά τη Μεσσηνία και τη Λακωνία, λέγοντας ψευδώς και χάριν μόνον αντιπολιτευτικού οίστρου, πως έχουν το χειρότερο οδικό δίκτυο σε όλη την Ελλάδα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στην επισκεψιμότητα του τόπου μας.
Η Πελοπόννησος, δυστυχώς, χάνει ευκαιρίες, δε διεκδικεί, δε σχεδιάζει, δεν καινοτομεί, με επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Καλόπιστα προτείνω τη συνεννόηση ως μόνη λύση, διότι ο τόπος θέλει όλες τις αυτοδιοικητικές δυνάμεις να διεκδικούν και να σχεδιάζουν για το αύριο.
Της Αντωνίας Μπούζα
Αντιπροέδρου ΠεΣυ Πελοποννήσου, υπεύθυνης Μεσσηνίας «Νέας Πελοποννήσου»
