Η στήλη του Θάρρους «Καλαματιανοί του Εξωτερικού» ταξιδεύει στη μακρινή Ουάσιγκτον της Αμερικής και συναντά την Καλαματιανή Μαριάννα Λιοντήρη, η οποία άφησε το νότο της Ευρώπης και πλέον ζει και εργάζεται στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ.
Η ίδια, αποφοιτώντας πριν από μερικά χρόνια από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, άδραξε την ευκαιρία να εργαστεί σε έναν κλάδο που στην περιοχή και στη χώρα μας ευρύτερα φαίνεται να είναι κορεσμένος εδώ και χρόνια.
Η Μαριάννα Λιοντήρη είναι 26 ετών. Κατάγεται από τη Βαλύρα Μεσσηνίας, ενώ μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Το 2014 αποφοίτησε από το 3ο Γενικό Λύκειο Καλαμάτας (Λύκειο Παραλίας) για να φοιτήσει στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, το 2019, μετακόμισε μόνιμα στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ. Έκτοτε εργάζεται ως εκπαιδευτικός σε ελληνικό σχολείο της περιοχής. Συγκεκριμένα, διδάσκει την ελληνική γλώσσα ως δεύτερη / ξένη γλώσσα στα παιδιά της ομογένειας και στους μικρούς Έλληνες δεύτερης ή τρίτης γενιάς που κατοικούν στη χώρα.
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Εδώ και 3 χρόνια ζω και εργάζομαι στην Αμερική. Η απόφασή μου να φύγω δεν ήταν και τόσο δύσκολη. Θεώρησα ότι μου παρουσιάστηκε μια ευκαιρία να αποκτήσω περισσότερη εμπειρία στη διδασκαλία. Έχω, βέβαια, και την οικογένειά μου εδώ.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Όχι ιδιαίτερα. Στον τομέα της εκπαίδευσης παρουσιάζονται ευκαιρίες και δυνατότητες για εξέλιξη.
-Πώς είναι η καθημερινότητα όσον αφορά στον κορωνοϊό στη χώρα που ζεις; Σε τι βαθμό έχει αλλάξει η καθημερινότητα λόγω των περιορισμών;
Λόγω της έξαρσης των κρουσμάτων στην αρχή ήμασταν όλοι περιορισμένοι. Κυκλοφορούσαμε στους δημόσιους χώρους μόνο με μάσκες και κρατούσαμε αποστάσεις. Κάθε πολιτεία είχε πάρει τα δικά της μέτρα προς αποφυγήν εξάπλωσης του Covid-19.
Η πανδημία είχε φοβερές επιπτώσεις και στην οικονομία. Είδαμε τους τελευταίους μήνες επιχειρήσεις, εστιατόρια και μεγάλα εμπορικά καταστήματα να κλείνουν. Τώρα τα μέτρα χαλαρώνουν και συνεχώς ερχόμαστε κοντά στην κανονικότητα.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Η εμπειρία μου μέχρι στιγμής εδώ είναι θετική. Οι άνθρωποι είναι ανοιχτοί και φιλικοί προς τους ξένους. Οι Αμερικανοί λένε καλά λόγια για την Ελλάδα. Θαυμάζουν την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά μας, απολαμβάνουν τις διακοπές τους στα ελληνικά νησιά και γεύονται ελληνικά παραδοσιακά πιάτα.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Οι πολίτες αυτής της χώρας έχουν μάθει να εφαρμόζουν τους νόμους και να τηρούν τους κανόνες σε θέματα οδικής ασφάλειας, κοινωνικής συμπεριφοράς και αξιοκρατίας. Σέβονται, λοιπόν, τη νομοθεσία για μην υποστούν κυρώσεις.
Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι η καθαριότητα στα πάρκα, στους δρόμους και σε όλους τους δημόσιους χώρους. Επίσης, οι Αμερικανοί είναι φιλόζωοι. Προσέχουν πολύ τα κατοικίδιά τους και δεν εγκαταλείπουν τα ζώα τους στην πόλη.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Η Ουάσιγκτον DC είναι μια πραγματικά όμορφη πόλη κι ένα εξαιρετικό μέρος για να ταξιδέψετε. Ιδανική εποχή για να την επισκεφτεί κανείς είναι η άνοιξη (τέλη Μαρτίου – αρχές Απριλίου). Τότε αρχίζουν να ανθίζουν «οι φημισμένες» κερασιές και γίνονται αρκετές εκδηλώσεις (Cherry Blossom events).
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα μέρη και αξιοθέατα που μπορεί να δει κανείς στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Μερικά από αυτά είναι ο Λευκός Οίκος, το Καπιτώλιο, το μνημείο της Ουάσινγκτον. Και φυσικά, τα Μουσεία Smithsonian που αποτελούν αξιοθέατα παγκόσμιας κλάσης με μεγάλη ποικιλία εκθεμάτων.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Αναμφισβήτητα η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Καλαμάτας και οι ξέγνοιαστες βόλτες μου στην παραλία. Η ζωή εδώ είναι πιο γρήγορη και οι ρυθμοί όχι και τόσο χαλαροί. Οι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι στις δουλειές τους και βγαίνουν έξω μόνο τα Σαββατοκύριακα. Επιπλέον, χρειάζεται να ξοδεύεις χρόνο για τις μετακινήσεις σου, ενώ στην Καλαμάτα όλα βρίσκονται στο κέντρο της πόλης.
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Ακόμη είναι νωρίς για τέτοια σκέψη. Στους άμεσους στόχους μου είναι η απόκτηση ενός μεταπτυχιακού διπλώματος που θα με βοηθήσει να ενταχθώ στο αμερικανικό σύστημα εκπαίδευσης. Ίσως στο μέλλον -εάν μου παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία- να επιστρέψω στα πάτρια εδάφη.
Της Χριστίνας Μανδρώνη