Την επόμενη εβδομάδα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την υπογραφή της διακρατικής σύμβασης (απευθείας ανάθεση μέσω της κυβέρνησης του Ισραήλ στην ELBIT) του Διεθνούς Αεροπορικού Κέντρου Εκπαίδευσης Πιλότων της Καλαμάτας, συνολικής αξίας 1.647.630.589 ευρώ, πληρωτέα σταδιακά μέχρι το 2042. Μία σύμβαση για την οποία πολλά γράφονται και ακούγονται, ακόμη και στη Βουλή, και για την οποία η αντιπολίτευση έχει άγνοια για το τι ακριβώς περιλαμβάνει, αφού με το πρόσχημα της διαβάθμισης δεν ενημερώνεται η Βουλή για μια τόσο υψηλή δαπάνη που αφορά επιχειρησιακή εκπαίδευση.
Μία σύμβαση που, να υπενθυμίσουμε, έγινε πέρα των διαδικασιών του ν. 3978 που αφορά στους εξοπλισμούς, που μόλις είχε επικαιροποιήσει η παρούσα κυβέρνηση, αλλά που κατά πάγια τακτική της πλέον δεν ακολουθεί.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η απόφαση της ανάθεσης του έργου στο Ισραήλ ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση στις 22/12/20, παραμονές Χριστουγέννων και αναγγελίας εκλογών στο Ισραήλ και υπογράφηκε τη 16η/4/21, παραμονές των εκλογών.
Μεγάλα και αναπάντητα επί της ουσίας ερωτήματα υφίστανται για τη διαφοροποίηση της δαπάνης, της τάξεως των 400-500 εκ. ευρώ, από την τελική σύμβαση, έναντι αυτής που είχε γνωμοδοτήσει η επιτροπή άμυνας της Βουλής.
Η εκταμίευση των χρημάτων ξεκίνησε. Μιας και πληρώνουμε και μάλιστα σε ένα εμπροσθοβαρές, οικονομικά, πρόγραμμα, αρχίζουν και δημιουργούνται μια σειρά από ερωτήματα, που προκύπτουν από αντικειμενικά στοιχεία ή έντονα διακινούμενες φημολογίες.
Για ένα τέτοιο γιγαντιαίο πρόγραμμα είναι υποχρεωμένο το ΥΠΕΘΑ να δώσει σαφείς και κατηγορηματικές απαντήσεις, όχι σε εμάς, ούτως ή άλλως η παρούσα ηγεσία του ΥΠΕΘΑ έχει αποδείξει ότι αγνοεί τα ΜΜΕ, αλλά στο φορολογούμενο πολίτη.
Το φθινόπωρο του 2021 είχε αναγγελθεί τελετή εγκαινίων του Εκπαιδευτικού Κέντρου από τον ΥΕΘΑ και τον Ισραηλινό ομόλογό του. Αναβλήθηκε λόγω COVID.
Τον Ιανουάριο αναγγέλθηκε και πάλι ότι τη 10η Φεβρουαρίου θα γίνει «τελετή θεμελίωσης των πρώτων υποδομών, που θα αφορούν στο κτήριο του εξομοιωτή και αποθηκών», παρουσία και πάλι του ΥΠΕΘΑ, Ν. Παναγιωτόπουλου και αναπληρωτή πρωθυπουργού και ΥΠΕΘΑ Ισραήλ, Μπέντζαμιν Γκάντζ.
Είμαστε δύο μήνες μετά την τελευταία εξαγγελία, τι γίνεται;
Είναι αλήθεια ότι η άλλη πλευρά ζητάει αύξηση του συμβασιοποιημένου ποσού κατά 10 εκ. ευρώ, γιατί κατά τους ισχυρισμούς της δε βγαίνει το πρόγραμμα;
Μέχρι σήμερα έχει γίνει κάτι για την εγκατάσταση, πολύ δε περισσότερο για την ενεργοποίηση του simulator;
Είναι αλήθεια ότι ακόμη και σήμερα το Κέντρο διαθέτει περί τα πέντε μόνο εκπαιδευτικά διαθέσιμα σε επιχειρησιακή χρήση;
Εάν και η ανάδοχος εταιρεία είχε αναλάβει να ενεργοποιήσει το σύνολο των εκπαιδευτικών αεροσκαφών (Τ6), μετά αναφέρθηκε ότι η υποχρέωσή της θα περιοριστεί στα 15. Κατόπιν τούτου, η Πολεμική Αεροπορία μετά την υπογραφή της σύμβασης ενεργοποίησε πρόγραμμα, μέσω FMS, ύψους 24 εκ., για προμήθεια ανταλλακτικών, με σκοπό την ενεργοποίηση των υπόλοιπων εκπαιδευτικών αεροσκαφών.
Αυτά θα αναλωθούν, όντως, για αυτό και μόνον το σκοπό ή θα δρομολογηθούν υλικά για εξυπηρέτηση της συμβατικής υποχρέωσης της αναδόχου εταιρείας (ή συμπεριλαμβανόταν στη συμφωνία);
Είναι αληθές ότι η αντισυμβαλλόμενη εταιρεία αναζητεί σωσίβιο στη διεθνή αγορά για να επιλύσει το διαφαινόμενο πρόβλημα της μη δυνατότητας, εκ μέρους της, της επιχειρησιακής διαχείρισης / λειτουργίας του Κέντρου;
Επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, προσδοκούμε να τύχουμε απαντήσεων στα πρώτα ερωτήματά μας πριν μπούμε σε πιο βαθιά νερά.
ΠΗΓΗ: armyvoice.gr/ της Ιωάννας Ηλιάδη
