Η δημοκρατική προοδευτική παράταξη, το ΠΑΣΟΚ, δέκα χρόνια μετά την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού το 2012, βρίσκεται σε μια θετική συγκυρία.
Ξαναμπαίνει με αξιώσεις στο πολιτικό παιχνίδι, ιδίως μετά τη θετική αξιολόγηση, αναγνώριση της προσφοράς του, έστω και καθυστερημένα.
Αυτή η αναγνώριση δίνει στο δημοκρατικό κόσμο τη δύναμη να κερδίσει τη μάχη της συγκυρίας. Η αλήθεια είναι και ομολογείται από πολλούς ότι πλήρωσε δυσανάλογα μεγάλο τίμημα την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Ποιος θα ξεχάσει τις λοιδορίες και χυδαιότητες που όμοιές τους δεν έχει γνωρίσει κανένας άλλος πολιτικός χώρος;
Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε, είναι εδώ, έκανε την αυτοκριτική του, ανέλαβε την ευθύνη των λαθών του, και πλέον μπορεί να ασχοληθεί με το παρόν και το μέλλον του, στο βαθμό που θα πείσει τους πολίτες ότι διαθέτει αξιόπιστες και ελκυστικές προτάσεις.
Αν τα πάει καλά, θα θέσει βάσεις για την ολική επαναφορά του σε τροχιά διεκδίκησης κυβερνητικού ρόλου στο μέλλον.
Για να φθάσει με αξιώσεις έως εκεί, ο Ανδρουλάκης οφείλει να επιταχύνει την εξειδίκευση των θέσεών του σε όλους τους τομείς. Γενικεύσεις και ασάφειες δεν ταιριάζουν, η κοινωνία είναι υποψιασμένη και δύσπιστη.
Άλλωστε, ο λαϊκισμός και η θολούρα πωλούνται στα διπλανά μαγαζιά και σε τιμές ευκαιρίας.
Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ανακάμψει, πρέπει επίσης να οριοθετήσει το κόμμα έναντι των αντιπάλων του, οι ίσες αποστάσεις δεν είναι πάντα λύση.
Οι μεταξύ των κομμάτων διαφορές χρειάζεται να επισημαίνονται και να αποτελούν τη βάση της πολιτικής διαφωνίας.
Απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ένα βαθύ ρήγμα, που δημιούργησε ο βίαιος λαϊκίστικος και συκοφαντικός τρόπος με τον οποίον απαξιώθηκαν οι προσπάθειες για τη σωτηρία της χώρας.
Και το ΠΑΣΟΚ οφείλει να υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία το λαϊκίστικο διχαστικό ξεχαρβάλωμα που έφερε τον Τσίπρα στην εξουσία.
Του Μιχάλη Βασ. Σούμπλη
