Ένα από τα νοτιότερα ηπειρωτικά σημεία της Ευρώπης…
Τα ακρωτήρια είναι συχνά άνυδρα, άγονα και απόκρημνα, το ακρωτήρι Ακρίτας όμως είναι μια παραδεισένια αποκάλυψη.
Με τη μεσογειακή βλάστηση να φτάνει δίπλα στο κύμα, τα πεύκα και τις ελαιοκαλλιέργειες να ημερεύουν το τοπίο, τα αραιά σπίτια να θυμίζουν αιγαιοπελαγίτικο νησί, το καταγάλανο του Ιονίου να παίζει κρυφτό ανάμεσα στους λόφους και να παρουσιάζεται εκθαμβωτικό και άπλετο από τις κορυφές.
Το μακρινό νησάκι Βενέτικο φανερώνεται πλέον προσιτό και οικείο, αλλά πάντα επιβλητικό.
Απέναντι, οι μεγάλοι σχιστοί κατακόρυφοι βράχοι του ακρωτηρίου δημιουργούν προκλητικούς δαιδαλώδεις διαδρόμους, προσθέτουν την πινελιά της άγριας ομορφιάς και τα ρυθμικά διάτρητα πετρώματα αποτυπώνουν τη μουσική των καιρών και των κυμάτων, αφήνοντας κάτι μυστηριακό να πλανάται.
Υπάρχουν εύκολοι και δύσκολοι τρόποι πρόσβασης στο Ακρωτήρι Ακρίτας, για μπάνιο και για εξερεύνηση. Με το αυτοκίνητο είναι δυνατόν να φτάσει κανείς δίπλα στη θάλασσα, μόλις λίγες δεκάδες μέτρα μακριά από το Κάβο Γκάλλο, όπως επίσης ονομάζεται, στην αμμώδη παραλία του Ακρίτα ή «Μπαρκαριό», όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Με λίγο κολύμπι και πολλή προσοχή περπατώντας ανάμεσα στα βράχια υπάρχει η δυνατότητα της παραθαλάσσιας διαδρομής είτε από το Τσαπί είτε ανατολικότερα από τη θέση Αγραπιδιά. Το Καλαμάκι, από την πλευρά του Βασιλιτσίου, είναι επίσης μια καλή λύση, που μπορεί να συνδυαστεί με πεζοπορία, περίπου 6,5 χλμ.
Η μεγάλη πρόκληση είναι, όμως, η πεζοπορία μέσα από την κοιλάδα του Τσαπιού και το διάσελο της Σέλιτσας, όχι όμως γι’ αυτήν την εποχή, καθώς απαιτείται περπάτημα 7-8 ωρών (με επιστροφή). Οι θερμοκρασίες είναι απαγορευτικές για ανθρώπους και ζώα (πολύ κακή η ιδέα της συνοδείας ενός σκύλου), εκτός κι αν πρόκειται για νυχτερινή περιδιάβαση, αλλά τότε χρειάζεται να ξέρει κανείς ακριβώς τις διαδρομές και, φυσικά, είναι απαραίτητος ο φακός. Ένας έμπειρος οδηγός είναι πάντα μια καλή ιδέα (ευχαριστώ, Θύμιο!), που εξασφαλίζει σύνεση και ασφάλεια.
Ιδανική κατάληξη στο Τσαπί, όπου υπάρχουν δύο ποιοτικά καταστήματα εστίασης, με ομπρέλες και ξαπλώστρες, αλλά και κάμπινγκ για παράταση της απόλαυσης.
Η περιοχή έχει κάνει βήματα ανάπτυξης, αλλά σίγουρα δεν έχει αναδειχθεί αρκετά και έχει πολλές ακόμη δυνατότητες ως τουριστικός προορισμός για διαμονή και εξορμήσεις στη φύση, με την ανάδειξη παλιών και νέων μονοπατιών.
Διαβάζουμε από τη Βικιπαίδεια: Το Ακρωτήριο Ακρίτας είναι ένα από τα νοτιότερα σημεία της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Ευρώπης και των Βαλκανίων. Είναι το νοτιότερο άκρο της Πυλίας και της Μεσσηνίας και βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της Κορώνης και νοτιανατολικά της Μεθώνης. Μαζί με τις Μεσσηνιακές Οινούσσες (τα νησιά Σχίζα, Σαπιέντζα, Αγία Mαρίνα και Βενέτικο) και περιοχή της νότιας Πυλίας, είναι ενταγμένο στην προστατευόμενη περιοχή του δικτύου NATURA 2000, με κωδικό GR2550003. Διοικητικά, βρίσκεται στην Κοινότητα Βασιλιτσίου, της Δημοτικής Ενότητας Κορώνης, του Δήμου Πύλου – Νέστορος.
X.E.
