Τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν τους σεισμούς της Καλαμάτας, στo πλαίσιο της στήριξης της τοπικής κοινωνίας, η Άννυ Κωστόπουλου και η ομάδα εργασίας την οποία είχε συστήσει για τη μελέτη των άμεσων αναγκών της μετασεισμικής πόλης, αποφάσισαν να προτείνουν τη δημιουργία μίας εκπαιδευτικής μονάδας και συγκεκριμένα ενός πρότυπου Βρεφονηπιακού Σταθμού, για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος.
Με τη συνδρομή του Ιδρύματος Ευσταθίας Ι. Κωστόπουλου, το όραμα της Άννυς Κωστοπούλου έφθασε στην πραγμάτωσή του και η πόλη της Καλαμάτας απέκτησε ένα πρότυπο πολυδύναμο Βρεφονηπιακό Σταθμό με τόπο εγκατάστασης το περιβόλι της οικογένειας, το επονομαζόμενο «Περιβόλι της Γιαγιάς».
Ο ιδιαίτερος σύνδεσμος της Άννυς Kωστοπούλου με το περιβόλι αυτό της οικογένειας την πλημύριζε με ανέμελες παιδικές ευτυχισμένες μνήμες, την εποχή της αθωότητας των παιδικών της χρόνων, ενώ η φροντίδα της να γίνει πιστή αναπαράσταση της διάταξης των δέντρων και των ποικιλιών τους, όταν στήθηκε από την αρχή για να υπηρετήσει το νέο του προορισμό, όπως μου είχε εκμυστηρευθεί η ίδια, καταδεικνύει την ιδιαίτερη σχέση της με αυτό.
Όταν το όραμα αυτό υλοποιήθηκε και άρχισε το σχολείο-πρότυπο να λειτουργεί, η Άννυ Κωστοπούλου μάς επισκεπτόταν συστηματικά, σχεδόν κάθε μήνα, αέρινη, νεανική, με τη φωτεινή της παρουσία να διαπερνά το σχολείο και να πλημυρίζει τα πάντα στο διάβα της με αγάπη και ενδιαφέρον.
Προσέγγιζε τα παιδιά ένα ένα και πολλές φορές και τις μητέρες τους, αφιερώνοντας ικανό χρόνο για να επιληφθεί των θεμάτων που απασχολούσαν όλες τις τάξεις με τη σειρά, συνομιλώντας με τις δασκάλες και όλο το προσωπικό. Ρωτούσε για τον καθένα από εμάς και ενδιαφερόταν να μάθει πώς αισθανόμαστε και αν χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια. Έκανε πάντα το σωστό, δίδοντας προτεραιότητα στη δυνατότητα να παρέχεται εκπαίδευση υψηλών προδιαγραφών.
Τα 1.090 παιδιά που φοίτησαν στο σχολείο μας επωφελήθηκαν μίας πληρέστερης εκπαίδευσης σε νέα πρότυπα, όπως και πολύπλευρη στήριξη των οικογενειών τους. Η Άννυ Κωστοπούλου οργάνωσε τη δομή του σχολείου, με την τελευταία λέξη της παιδαγωγικής επιστήμης και κάθε φορά που διαισθανόταν ότι κάτι επιπλέον θα έπρεπε να γίνει με σεμινάρια και επισκέψεις, το δρομολογούσε με δική της αποκλειστική οικονομική επιβάρυνση. Γνώριζε τις ευαισθησίες των παιδιών, καλλιτεχνική φύσις και η ίδια, παρατηρούσε με περίσκεψη την καλλιτεχνική τους έκφραση, βοηθώντας να μεταφερθούν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου πολλές ιδέες από εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις στην Αθήνα και στο εξωτερικό, Κεντρική της επιδίωξη ήταν να βοηθήσει το σχολείο να εφοδιασθούν οι μαθητές του, όπως και οι οικογένειές τους, με σύγχρονες δεξιότητες, μέσω της λειτουργίας των εργαστηρίων, που με την παρουσία της άνθισαν, για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να γίνουν ανεξάρτητοι, μέσα από τα αντικείμενα που έφτιαχναν με τα χέρια τους.
Οραματίστηκε το Ίδρυμα ως ένα χώρο χαράς, ανάπτυξης, καλλιέργειας, δημιουργίας και μάθησης όπως ακριβώς και έγινε. Θα ζει για πάντα στις καρδιές όλων μας, όπως και στις καρδιές των μικρών μαθητών που πέρασαν ευτυχισμένα και δημιουργικά παιδικά χρόνια στο μαγικό αυτό «περιβόλι των θαυμάτων». Όπως επίσης θεωρούμε και εμάς τους εργαζομένους τυχερούς που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας στην πιο παραγωγική περίοδο της ζωής μας, συνεργαστήκαμε μαζί της και ζήσαμε τη μαγεία της προσφοράς, της καλοσύνης της και της φυσικής ευγένειας που τη διέκρινε.
Η Κοινότητα του «Περιβολιού της Γιαγιάς», το εκπαιδευτικό προσωπικό και οι μαθητές που φοιτούν, γονατίζουμε σήμερα με σεβασμό και βαθύτατη θλίψη στο μεγαλείο της ψυχής της, της καλοσύνης της και της ανιδιοτελούς προσφοράς της Άννυς Κωστοπούλου, που μας δίδαξε με το παράδειγμά της και μας προσέφερε τη δυνατότητα απόκτησης σύγχρονης εκπαίδευσης και πολύτιμων εφοδίων στον αγώνα της ζωής μας. Η Άννυ Κωστοπούλου από τη νέα της κατοικία στην καθηγιασμένη περιοχή των Αγγέλων θα εξακολουθήσει να ενδιαφέρεται και να φροντίζει το θεάρεστο αυτό έργο της ζωής της.
Αδριανή Ρουσσοπούλου-Καλλικούνη
Διευθύντρια του Βρεφονηπιακού Σταθμού
«Το Περιβόλι της Γιαγιάς»
